donderdag 31 oktober 2013

Géén Wielerjaarboek 2013-2014?!
Zoals de zaken er op dit ogenblik voorstaan komt er géén Wielerjaarboek 2013-2014. Niet zozeer de adverteerders en sponsors, die in deze onzekere economische tijden begrijpelijk talmen, maar wel de voornaamste actoren liggen hiervan aan de basis, de renners dus. Nog geen vierde van hen reageerde totnogtoe op de jaarlijkse mail ter controle van de juistheid en de volledigheid van hun uitslagen en met het vragenlijstje om een gefundeerd stukje te plegen over hun seizoenverloop 2013. Wie zich aangesproken voelt, mag hierin een oproep zien om zo snel mogelijk te reageren, waarvoor heel veel dank.
Dit werkt dermate ontmoedigend dat de neiging heel groot is om de handdoek te gooien. Ik hou mijn beslissing nog even in beraad maar niet lang meer.
Natuurlijk zal deze mededeling bepaalde instanties en (on)gestelde lichamen als zoete muziek in de oren klinken zodat ze verder ongestoord hun gang kunnen gaan. Ze moeten evenwel niet voortvarend juichen, er bestaan nog andere kanalen om hun doen en laten op te volgen en te becommentariëren.

dinsdag 24 september 2013

Bobo's in Firenze en dus geen leiderstruien voor de Topcompetitie
In Jemeppe had het vorige zondag een hoogfeest moeten zijn voor het jeugdwielrennen: de afsluitende manche van de Beker van België voor junioren, de voorlaatste van de Topcompetitie voor nieuwelingen. Maar wat bleek: niemand van de bondsbonzen was aanwezig, ze zijn deze dagen van meer (sic) nut op de wereldkampioenschappen in Firenze.  De respectieve leiderstruien van de Topcompetitie voor nieuwelingen werden niet uitgereikt want die waren niet eens voorzien. De hulidging van de junioren gebeurde eveneens zonder symbolen maar dat had minder impact want voor deze competitie zijn er - begrijpe wie kan - geen leiderstruien voorzien.
De interclub voor junioren werd zelfs even stilgelegd wegens een te gevaarlijk parcours, dat voorafgaandelijk niet werd nagezien en dus niet goedgekeurd.
Zo zie je maar hoe ver de bezorgdheid van de bobo's voor het jeugdwielrennen reikt. In de nadagen van de wereldkampioenschappen zul je niettemin weer lezen "dat men goed bezig is" indien de resultaten (zoals bij de tijdrit voor beloften) ook maar enigszins meevallen. De onwetende media spelen maar al te graag mee in die "goed nieuws - show". Waar brengen zij eens een kritisch discours over de al maar neerwaartsere spiraal van het Belgische jeugdwielrennen?



vrijdag 20 september 2013


Ook Lotto-Belisol u23 reageert ...

Graag even een korte reactie van Kurt Van de Wouwer op onderstaande mening:
"Het is evenwel pompen of verzuipen want de perceptie wil dat EFC-OPQ en Lotto-Belisol u23, die nochtans ook geen continentale teams zijn, magnetischer zijn voor de jonge inlandse talenten wegens dragen van dezelfde trui als de profs en (vaak loze) beloften dat ze binnen de twee jaar contractrenner kunnen worden bij de profploeg."
 
De talentvolle jongeren die naar onze ploeg de overstap maken doen dit in de eerste plaats om het zeer ruime internationale programma dat hen wordt aangeboden. Een programma waar wij de voorbij jaren maximaal in geïnvesteerd hebben.
Ten tweede is er de begeleiding via Energy Lab en het Lotto Talent Cycling Project met als doel detectie van talent en optimale begeleiding hiervan.
Dit samen met de goede omkadering van de ploeg en het professionele materiaal (fietsen, etc..) hebben de ploeg gebracht waar ze nu is.
Dit alles heeft geresulteerd in het feit dat de voorbije jaren maar liefst zestien renners de overstap naar de profs hebben kunnen maken waarvan zes naar Lotto Belisol met name Bart De Clercq, Tosh Van der Sande, Brian Bulgac, Tim Wellens, Stig Broeckx en Kris Boeckmans (via een tussenstap). 
In de praktijk wil dit zeggen dat bijna 25% van onze World Tour Team uit renners van de eigen U23 ploeg komen.
Nooit maken wij loze belofte naar jonge renners. Wij leggen er steeds de nadruk op dat wij kansen geven, maar dat  het aan hen is om het waar te maken!!!

... waarvan - graag ! - akte.

woensdag 4 september 2013

Nieuwe staande ovatie voor de BéWéBé
De begaanheid van de Wielerbond(en) voor het jeugdwielrennen is even stichtend als aandoenlijk. Ze lijken alles op hun beloop te laten maar wanneer ze na verloop van tijd een inhaalbeweging uitvoeren dan is het er goed en wel op. 
We hebben het over de ontwikkelingen in de reglementering van de veldritten voor nieuwelingen en junioren. Geen kat die nog haar jongen vindt in het labyrint van nieuwe bepalingen, wijzigingen en andere aanpassingen. 
Zijn de "heren" onbekwaam en/of te beroerd om een éénduidig reglement op te stellen en kenbaar te maken via hun sites? Er zijn de diverse aanpassingen in verband met het verzet, die pas nu kenbaar werden gemaakt terwijl de meeste aspiranten hun wielen reeds hadden aangepast voor hun doorstart bij de nieuwelingen. Er is de startorde bepaald door lottrekking in sommige of in alle koersen? De aspiranten (°1999) die overgaan naar de nieuwelingen worden bij de registratie in hun wedstrijdboekje kennelijk nog altijd aanzien als... aspirant hoewel ze starten in wedstrijden voor nieuwelingen. Eén pertinente vraag daarbij: mogen ze dan slechts één wedstrijd per week rijden en bijgevolg slechts 35 wedstrijden per seizoen rijden? En wat met de beperkingen inzake wielhoogte, aantal spaken,...
De betrokkenen zijn radeloos. De houding van de wielerbonden heeft veel weg van een spelletje "mens erger je niet". Cynisch applaus voor deze grootmeesters in het stichten van verwarring.


zondag 1 september 2013

Michel Pollentier wéérlègt
Michel Pollentier, decennia geleden de créateur-fondateur van de Lombarden die inmiddels doorgroeiden in de stichting EFC - Omega Pharma - Quick.Step, is not amused met de volzin:
"Het is evenwel pompen of verzuipen want de perceptie wil dat EFC-OPQ en Lotto-Belisol u23, die nochtans ook geen continentale teams zijn, magnetischer zijn voor de jonge inlandse talenten wegens dragen van dezelfde trui als de profs en (vaak loze)  beloften dat ze binnen de twee jaar contractrenner kunnen worden bij de profploeg." 
Vooral de allusie op (vaak loze) beloften is hem in het verkeerde keelgat geschoten. Michel beklemtoont dat er nooit ofte nimmer aan één van zijn coureurs beloofd werd dat hij naderhand naar de Pro Tour - ploeg van Omega Pharma-Quick Step zou terecht kunnen.
Wat wel beloofd én nagekomen is dat de renners bij EFC-OPQ een (door Wim Feys) perfect uitgebalanceerd programma en een toekomstgerichte begeleiding genieten. Om dat doel te dienen worden zij voorzien van het beste materiaal, identiek aan dat van de Pro Tour - ploeg, ter beschikking gesteld is door Patrick Lefevere en zijn team. Daarenboven worden de renners getest in het Bakala-center in Leuven, ook een absolute meerwaarde.
Michel vindt het dan ook totaal misplaatst dat EFC-OPQ aan loze beloften gelinkt wordt. Wel is het zo dat Wim Feys geregeld contact onderhoudt met Patrick Lefevere én met andere profploegen om zijn renners bij te staan tijdens hun aanloop naar een eventuele overstap naar de contractrenners.

donderdag 29 augustus 2013

Ook Ovyta-Eijssen-Acrog ernstig in het gedrang
In de slipstream van Ventilair-Steria raakte bekend dat ook Ovyta-Eijssen-Acrog ernstig in het gedrang is. Ofwel wordt het een continentaal team ofwel houdt het carrément op te bestaan.
Ovyta-Eijssen-Acrog had al langer het vast voornemen om vanaf 2014 een continentaal team in te spannen maar omdat één van de drie titelvoerende sponsors zijn financiële inbreng dan met twee derden terugschroeft, moet die intentie herbekeken worden want er gaapt ineens een tekort van een slordige 130.000 euro. Er zijn weliswaar twee niet nader genoemde (kandidaat-)sponsors bijgekomen maar zolang er niets op papier staat, zijn dat vogels in de lucht. Pas tegen 15 september zal er uitsluitsel zijn maar veertien dagen eerder moet het team 4.500 euro afdokken voor zijn intentieverklaring bij de inhalige Belgische Wielrijdersbond. Gaat de deal uiteindelijk niet door dan wordt dat bedrag nièt teruggestort.
In tegenstelling tot Ventilair-Steria wil Ovyta-Eijssen-Acrog wel "tijd kopen" om zijn verzuchting waar te maken. Het is evenwel pompen of verzuipen want de perceptie wil dat EFC-OPQ en Lotto-Belisol u23, die nochtans ook geen continentale teams zijn, magnetischer zijn voor de jonge inlandse talenten wegens dragen van dezelfde trui als de profs en (vaak loze)  beloften dat ze binnen de twee jaar contractrenner kunnen worden bij de profploeg. Jenthe Biermans, 's lands best presterende junior in 2013, wordt langs alle kanten aan de mouw getrokken. Hij wil het liefst naar Ovyta-Eijssen-Acrog doorstromen indien hetzelfde aantrekkelijke wedstrijdprogramma wordt voorgeschoteld. Biermans is niet de enige die terecht op zijn strepen staat. Ook andere talenten van moederclub Balen B.C., waarvan Acrog de absolute sterkhouder is, kunnen niet gemakkelijk vastgehouden worden.
Het valt te hopen dat de stichting Ovyta-Eijssen-Acrog blijft bestaan, anders worden de krachtverhoudingen van de eliten zonder contract en beloften grondig verstoord en zal er nog meer concentratie van talent zijn. Nefast voor het verloop en de uitkomst van de Vlaamse koersen, die al in 2012 aan kwaliteit te wensen overlieten.
In de marge verneem ik nog dat Balen B.C. wel helemaal in orde is en de toekomst verzekert voor de volgende vijf (!) jaar.

woensdag 28 augustus 2013

Belgische Wielrijdersbond méé aansprakelijk!
Abdicatie van Ventilair - Steria dompelt wielerminnend Vlaanderen in diepe rouw
Na vele langdurige onderhandelingen te hebben gevoerd met potentieel lijkende partners, na kennelijk valse en andere beloftes en in een ultieme poging om alsnog met een ander continentaal team samen te werken moeten Freddy en Andy Missotten tot hun grote spijt en nog grotere ontgoocheling de handdoek gooien voor wat betreft het in stand houden van hun huidig team Ventilair-Steria volgens de huidige filosofie en met de bestaande werking.
In weerwil van een succesvol sportief seizoen en niettegenstaande er tijdens negen jaar Jong Vlaanderen liefst 42 (!) jonge Vlaamse wielertalenten doorstroomden naar de professionele categorie besloten de basissponsors hun onontbeerlijke financiële inbreng niet voort te zetten. Als bijna vanzelfsprekend wordt de aanhoudende economische crisis als argument naar voor geschoven.
De Missottens en hun entourage zijn er het hart van in dat ze hun project - zelfs met een persoonlijke inbreng - niet op de rails konden houden.
De UCI/KBWB zijn mee verantwoordelijk voor deze gang van zaken aangezien er tegen 1 september een "intentieverklaring" moest ingediend zijn dat men wil verder werken met een continentaal team of een nieuw team opstarten. Er dient 4.500 euro gestort bij de KBWB als waarborg. Lukt het niet om een team uit te bouwen in 2014, dan wordt deze 4.500 euro nièt teruggestort. Men zou gek moeten wezen om dergelijk risico te lopen dat bij een unhappy end het bedrag in de schoot valt van een baatzuchtige instantie.
De Missottens zullen het lopende seizoen in eer en geweten afwerken met al een knipoog naar een betere toekomst. Wat kennelijk niet meer zal lukken in 2014 kan misschien opnieuw in 2015.
Ventilair-Steria had een schitterende sportieve invulling. Jammer maar helaas dat die ophoudt te bestaan. Wat het nog intriester maakt, is dat bepaalde andere teams uit een hoger budget minder rendement haalden. Schrijnend is ook dat Timothy Dupont, de absolute coryfee van Ventilair-Steria, na een nieuw knap seizoen opnieuw de overstap naar de beroepscategorie niet zal kunnen realiseren terwijl Janneke en Mieke zich, met veel minder sportieve adelbrieven maar met een eigen financiële inbreng, inkopen bij één of ander zelfverklaard breeddenkend team. Behalve Timothy Dupont kwamen nog enkele anderen in aanmerking voor een volle objectieve kans in de beroepscategorie. Nu mogen zij in de omgekeerde richting op zoek naar een alternatief voor het ter ziele gaande Ventilair-Steria. Het jeugdwielrennen in Vlaanderen maakt een heel diepe crisis door maar de Belgische en de Vlaamse wielerbond geven in deze "niet thuis". Zij voelen zich eerder aangesproken door kortetermijnvisie met centraal platte inhaligheid voor eigenbelang.

maandag 26 augustus 2013

Zottegem (Topcompetitie nieuwelingen) imitieerde Vossem (BK junioren) ... evenwel géén vluchtheuvel
Uit de vele reacties over de BK's in Lommel waren er ook enkele die erop wezen dat het gisteren in Zottegem (derde manche Topcompetitie voor nieuwelingen) nauwelijks anders was dan drie maanden geleden in Vossem (BK junioren). 
De finish lag er net na scherpe bocht in een snelle afdaling met daarenboven een vluchtheuvel. Gelukkig was het traject selectief genoeg om een massasprint te anticiperen, anders was er misschien - net als in Vossem - een massale valpartij geweest met veel lichamelijke en materiële averij.
Ondertussen is wel weerlegd als zou er bij de finish in Erwetegem een vluchtheuvel te bespeuren zijn. Een ex-renner weet het absoluut zeker want hij er zelf enkele keren deze aankomst gedaan in koers, zelfs  in een groepsspurt. Als dit geen aankomst meer mag zijn dan zijn dan kunnen we beter geen koersen meer organiseren, betoogt deze correspondent in tegenstelling tot de andere. Dat het in Tour vaak veel erger is, klopt maar dat is geen reden om tieners aan dezelfde gevaren bloot te stellen als de professionals. Onze tweede zegsman is wel akkoord met de synthese van Lommel, dat was er volgens duidelijk over.

zondag 25 augustus 2013

Limburg Fietsparadijs ?
Riskeer het niet dat te zeggen tegen een elite zonder contract of een belofte
De Belgische Wielrijdersbond, en in hun kielzog de volgzame - zeg maar - makke Wielerbond Vlaanderen heeft opnieuw negatief gescoord op de waardeladder.
Met het kampioenschap van België voor eliten zonder contract en voor beloften in Lommel werd drie maanden later de roetsjbaan van Vossem (junioren) "met succes" naar de kroon gestoken. Op een 32-bochten traject ontbraken slechts enkele rotondes om het nòg cynischer te maken. Niettemin werd er onwaarschijnlijk snel gereden: de eliten zonder contract haalden, in droge omstandigheden, een moyenne van 47,132 km., de beloften op een verregend wegdek toch nog 45,107 km. Cijfers die de non-selectiviteit van het titelparcours perfect in kaart brengen.
Jérôme Baugnies, de nieuwe kampioen bij de eliten zonder contract, liet zich na zijn huldiging meteen ongenuanceerd ontvallen: "... een totaal onverantwoord parcours. Indien het hierop regent...".
Dat deed het enkele uren later toen de beloften hun opwachting maakten en dat hebben sommigen geweten. Het regende bijgevolg ook lekke banden en vooral valpartijen, voor zover we weten allemaal met gelukkige afloop.
Dit parcours was een schande voor de veiligheid van zowat vierhonderd jonge mensen en een blamage voor de betekenis van het begrip "kampioenschap van België". Het werden twee oersaaie kampioenschappen met bij de beloften een ontsnapping in de eerste ronde, die standhield tot aan de finish.
Relevant was de quote van ex-burgemeester Louis Vanvelthoven die liet weten dat er aan de wielerbond(en) een veel selectiever parcours werd voorgelegd dat evenwel werd afgeschoten wegens te ... gevaarlijk. Wat mag hiervan de onderliggende gedachte zijn? Brood en spelen ?!
Het intrieste beeld van Lommel staat helaas het model voor de éénparige versnellende aftakeling die het nationale jeugdwielrennen de volgende jaren te wachten staat.  Maar zoals de vroede bewindvoerders luidop denken: het zal allemaal nog wel "hun tijd (en hun opbrengst" uitdoen. En daarna? Daarna trekt men de ladder op.
Het jeugdwielrennen is niet langer sexy. De basis wordt almaar smaller en ook bij de aspiranten is er vooral kommer en kwel te horen over de "bejegening" door de federatie. De andere sporten staan veel meer in de kijker en zijn magnetischer voor de jeugd. Daar is nu de hype van het sterk gemediatiseerde hockey bijgekomen. In de nationale dagbladen werden de nationale kampioenschappen van de wielerjeugd in enkele zuinige lijntjes vervat. Significant!

dinsdag 13 augustus 2013

CT DJ-Matic Kortrijk niet in West-Vlaanderen Cycling Tour
Organisatie schiet in eigen voet

Omdat Jordi Warlop, winnaar van de slotrit en tweede in de eindstand van de editie 2012, door privé-omstandigheden moest wegblijven van de sponsorsreceptie werd zijn club DJ-Matic Kortrijk uitgesloten van deelname aan de eerstkomende editie(s) van de West-Vlaanderen Cycling Tour.
Zonder partijstelling vind ik dit een drastische en ondoordachte beslissing, waarbij de organisatie in eigen voet schiet. Het uitsluiten van DJ-Matic Kortrijk betekent ontegensprekelijk een sportieve aderlating voor de bezetting van de West-Vlaanderen Cycling Tour. Daardoor blijven met Shayne Pruvoost (tweedejaars) en Lennert Tanghe (eerstejaars) de beide weg kampioenen van West-Vlaanderen alsook de absolute smaakmaker Arne Clicteur afwezig. DJ-Matic Kortrijk zou dus een rijke inbreng hebben gehad in het verloop en de ontknoping van de West-Vlaanderen Cycling Tour, die aan zijn eerste lustrum toe is maar daardoor serieus aan bezetting en spankracht inboet.  
Zelfs indien de organisatie het gelijk 100% aan zijn kant zou hebben gehad, dan nog moet de coureur naar mijn gevoelen altijd centraal staan in plaats van het kind van de rekening te zijn.
De verantwoordelijken van de West-Vlaanderen Cycling Tour reageerden twee jaar geleden met veel minder misbaar toen Wielerbond Vlaanderen éénzijdig besliste werd dat meerdaagsen voor nieuwelingen nog slechts drie in plaats van vier dagen mochten duren. Daardoor moest de West-Vlaanderen Cycling Tour zijn hele structuur herdenken om de betrokken locaties (Deerlijk, Meulebeke, Rekkem en Wielsbeke) tevreden te houden.


dinsdag 16 juli 2013

Nam Gans Vandeweghe zijn Antwerpse kompaan Dirk V.M. in bescherming of was hij - èven erg - helemaal onwetend?
Wielerbond Vlaanderen davert op zijn grondvesten nu in het in de openbaarheid kwam dat Dirk V.M. zowat 300.000 euro achterover zou hebben gedrukt. De man genoot zestien jaar lang een blind vertrouwen als kassier van de Antwerpse afdeling van Wielerbond Vlaanderen maar is inmiddels een maand spoorloos. Op vrijdag 12 juli diende de Antwerpse afdeling klacht in tegen hem, die sedert januari ook voorzitter is geworden. Dat bracht met zich dat hij als penningmeester opgevolgd werd door Frank Van Zitteren, een streng en nauwgezet man aan wie V.M. de boekhouding moest overhandigen. Omdat Dirk bleef talmen werd hij voor een ultimatum geplaatst: vòòr 1 juli moesten alle dossiers doorgegeven worden.
V.M. zag de bui kennelijk hangen en verdween met de Noorderzon. Hij neemt zijn gsm niet meer op en ook zijn mails blijven onbeantwoord. Zijn "dienstwagen" heeft hij inmiddels wel teruggegeven aan Wielerbond Vlaanderen.
Vanzelfsprekend deelt ook de overkoepelende Wielerbond Vlaanderen in de rake klappen. Dirk V.M. was er, behalve bestuurslid, ook het hoofd van de Vlaamse sportcommissie. Hij ontwikkelde daarenboven met zijn éénmansbedrijf nuttige software voor het verwerken van de wedstrijden en de uitslagen. Gans Vandeweghe, bijna twee jaar directeur van Wielerbond Vlaanderen, reageert aangeslagen op de gebeurtenissen. Goed gespeeld, jongen! Ik weet van Dirk V.M. hoe close hij met VDW contacten onderhield, vier handen op één buik. Gans was door het dolle heen toen Dirk in Antwerpen voorzitter werd. Hij citeerde hem als één van de weinig echt getalenteerde mensen die Wielerbond Vlaanderen rijk is. Met dank van allen die zich door dat statement aangesproken voelen.
Vandeweghe zou beter zichzelf evalueren en eens vertellen wat hij, na bijna twee jaar directeurschap, het Vlaamse wielrennen heeft bijgebracht. Hij viel compleet uit de lucht toen de ontmaskering van zijn Antwerpse kompaan uitlekte. Weer goed gespeeld of toch onwetend? Ik gok op het tweede. Vandeweghe, absoluut verantwoordelijk voor de administratie en de boekhouding, heeft kennelijk geen tijd om zijn opdracht naar behoren te vervullen. Het schrijven van zijn overbodig boek over doping (in elk filiaal van de Standaard Boekhandel kun je vastellen hoe de stapels daar liggen te verkommeren) stond dat in de weg. Beter had hij een boek geschreven met als titel: "Wie gelooft die ... directeurs nog?". Hij meent bovendien zichzelf interessant te kunnen maken door her en der rond te strooien dat er een nieuwe dopingbom aan het tikken is. Behalve zijn hooglage functie in Wielerbond Vlaanderen te betonneren met een even lucratief als incontournable contract heeft hij zichzelf kennelijk ook benoemd tot chef externe zaken. De voorbije maanden werd hij opeenvolgend gespot op de Stelvio, de Mont-Ventoux en de Pyreneeën. Situeert zich dààr de kerntaak van een overbetaalde Directeur Vlaanderen, die geen enkele notie blijkt te hebben met het leiden van een bedrijf? Zij die hem daaromtrent en about V.M. vragen stelden, werden door Gans weggehoond tot uitgelachen. Bovendien heeft hij er alles aangedaan om het onverkwikkelijke verhaal van Dirk V.M. van de website van Wielerbond Vlaanderen te houden. Nu het in de media is verschenen zal hij het niet langer kunnen tegenhouden. Mensen die het kunnen weten (want met hun neus erop) beweren dat Vandeweghe heel weinig op kantoor is in Brussel. Binnenkort verhuist deze administratie naar de Gentse Zuiderlaan. Hij zal er zich als strop van origine thuisvoelen, al hield hij zich wel al heel vaak op aan de Blaarmeersen. Hij is nochtans gedomicilieerd in Hertsberge in de onmiddellijke buurt van zijn soulmate Georges Leekens. Zou hij niet beter de eer aan zichzelf houden en zich terugtrekken in de Bossen van Vlaanderen? Miete kan dan elke dag visjes bakken voor hem of ... ganzenlever serveren, het gerecht dat - zelfs qua naam - bij deze narcist ideaal aansluit.
Wat met Dirk V.M. gebeurt, is de verantwoordelijkheid van Gans VDW. Het is irrelevant om Louis De Laat daarin te betrekken. Louis was 27 jaar voorzitter van de Antwerpse afdeling. Hij zal wel de laatste zijn om V.M.'s potjes toe te dekken. Het zijn overigens de daartoe aangestelde commissarissen die de boekhouding elk jaar goedkeurden. De Laat droeg bovendien iemand anders voor als zijn kandidaat-opvolger.
Hallo Jules Vandergunst, kersvers voorzitter van Wielerbond Vlaanderen? Zal hij meer op zijn strepen staan en niet in de sporen treden van zijn lankmoedige voorgangers? Verbant hij het laisser faire et laisser passer (naar Jean-Baptiste Colbert, van 1665 tot 1683 minister van Financiën onder Louis Quatorze, de zonnekoning). De huidige stand van zaken in Wielerbond Vlaanderen biedt Jules daartoe een uitgelezen kans. Vandergunst moet Colbert overstijgen en zijn zonnekoning terugfluiten.
Hallo Tom Van Damme, die zijn (gewezen) vriend Vandeweghe binnenloodste als zijn veronderstelde natuurlijke bondgenoot. Inmiddels weet hij veel beter want Gans Vandeweghe is het (voorlopig) niet in te tomen Paard van Troje gebleken.

maandag 27 mei 2013

KBWB-RLVB verdient een (sic) staande ovatie
De roetsjbaan van Vossem
Ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de Ronde van Vlaanderen werd zaterdag de eerste editie nog eens gememoreerd."Heeren vertrekt", sommeerde stichter Karel Steyaert alias Van Wijnendale op 25 mei 1913. Kurt Defrancq evoceerde het een eeuw later foutloos.
Gisteren in Vossem had de omroeper de tweehonderd (!) junioren bij het startschot kunnen toesnauwen "Jongens, verrekt!" want daar kwam het tenslotte op neer.
In de ultieme tweehonderdvijftig meter vòòr het ingaan van de voorlaatste ronde stuikte meer dan de helft van het peloton tegen de vlakte. De averij was niet te overzien. Het laten aanrukken van de diverse ambulances en het verzorgen van de getroffen 17- en 18-jarigen nam zoveel tijd in beslag dat de 111 overlevenden, die ondertussen naar de finish ijlden, moesten stoppen, werden een halfuur geneutraliseerd, koelden helemaal af tot ze onder de rode vod van de laatste kilometer mochten hernemen.
Jenthe Biermans en Dieter Verwilst hadden een kleine voorsprong en mochten, conform artikel 2.2.029 van de bondsreglementen, met die voorgift hernemen. Ze werden niet meer verontrust door een peloton dat niet tijdig op snelheid kwam en waarvan Piet Allegaert de spurt voor de derde plaats won. Zo kreeg men alsnog een gedroomd podium maar dat kon de anticlimax van een bewogen namiddag niet verzachten.
De Schande van Vossem was een door velen aangekondigde kroniek. Tientallen mensen, die al vele jaren naar de koers gaan en zich in de aankomststrook ophielden, voorspelden het.
- "Wij blijven hier niet staan voor de eindspurt want we zouden wel eens coureurs over ons heen kunnen krijgen. Bovendien kunnen we geen bloed zien".
Je kon ijdel hopen dat het zou meevallen, niet dus. De onheilsprofeten, onder wie enkele dagdagelijkse koerscommissarissen, maakten zich een ronde te laat uit de voeten en hun blikveld ontkwam niet aan de horror.
Het getier en het fysieke leed (nogal wat breuken) van de getroffenen sneed door merg en been. En wie het heeft over ruim honderdduizend euro materiële schade overdrijft niet.
De aankomststrook had veel van een roetsjbaan, waarop met jonge levens werd gespeeld. Het daarop toelaten van tweehonderd junioren was ronduit gewetenloos. Een respectabel onder hen, inzonderheid de Walen, had zelden of nooit in een omvangrijk peloton gereden. De aankomststrook was voor zo'n omvangrijk pak te smal en werd extra versmald door de pootjes van de nadar die op de rijweg werden geplaatst terwijl er voldoende plaats was op de voetpaden (opmerkelijk: voorbij de aankomst stonden de nadars aan de linkerzijde wèl op het voetpad). In de laatste honderden meter was er bovendien een lichte wegversmalling en een verkeersdrempel. Hamvraag die zich stelt: wie keurde dit gedrocht goed? Navraag leerde dat het de verantwoordelijkheid van één persoon is. Moet die als Barbertje hangen? Neen, de hele bondskliek is verantwoordelijk en mag wel eens gekapitteld worden door de Dienst Jeugdzorg.
Nogal wat aanwezigen opperden dat men beter in omgekeerde richting had gereden om aan te komen op de hellende Leuvense steenweg maar ja, daar kon men de VIP-tent niet zomaar neerpoten.
Wie zich ook tijdig (en nog voor de cérémonie protocolaire) uit de voeten maakte, was de zelfverklaarde "lang niet meer gezien maar nauwelijks veranderde" Directeur Sport Jos Smets. Als voorzitter van de Vlaams-Brabantse afdeling had hij best wat langer op de barricaden mogen blijven. Niet dus, hij ging liever in de perszaal koketteren met zijn feilloze kennis van de bondsreglementen. Ook de Directzuur van Wielerbond Vlaanderen maakte, op een ... nationaal gebeuren, al van 's morgens onvrolijk zijn opwachting. Had ook hij VIP-kaarten te verdelen onder zijn schaarse fans?
Eward De Boeck, Matthias De Clercq, Guust De Smul, Dean Goossens, Maxim Heytens, Gregory Pieters, Robbe Van Dyck,... waren de voornaamste getroffenen. Is het een kwalijk idee om klacht in te dienen voor onvrijwillige slagen en verwondingen?
Pertinent is dat men kennelijk niet geleerd heeft uit de het wedervaren van Wouter Dewilde, die op 1 mei in de spurt, na een onvrijwillig contact met Nielsen Raedt, aan een pootje van een nadar haperde en dodelijk neerviel.

vrijdag 3 mei 2013


De absolute sterren van de Giro d'Italia

Ranking op basis van 225 135 90 72 54 45 36 27 18 9 ptn. aan de respectieve eerste 10 van elk jaar, alsook 20 punten aan elke ritwinnaar.

• Alfredo BINDA 2116 p. 
(1. in 1925, 2. in 1926, 1. in 1927, 1. in 1928, 1. in 1929, 1. in 1933, 7. in 1932 
41 ritten: 1 in 1920, 6 in 1926, 12 in 1927, 6 in 1928, 8 in 1929, 6 in 1933, 2 in 1931);
• Fausto COPPI 1999 p. 
(1. in 1940, 2. in 1946; 1. in 1947, 1. in 1949, 4. in 1951, 1. in 1952, 1. in 1953, 4. in 1954, 2. in 1955 / 23 ritten: 1 in 1940, 4 in 1946, 3 in 1947, 1 in 1948, 3 in 1949, 2 in 1951, 3 in 1952, 3 in 1953, 2 in 1954, 1 in 1955);
• Gino BARTALI 1766,5 p. 
(7. in 1935, 1. in 1936, 1. in 1937, 2. in 1939, 9. in 1940, 1. in 1946, 2. in 1947, 8. in 1948, 2. in 1949, 2. in 1950, *10. in 1951, 5. in 1952, 4. in 1953 / 17 ritten: 1 in 1935, 3 in 1936, 4 in 1937, 4 in 1939, 2 in 1940, 2 in 1947, 1 in 1950);
• Eddy MERCKX 1640 p.
(9. in 1967, 1. in 1968, 1. in 1970, 1. in 1972, 1. in 1973, 1. in 1974, 8. in 1976 / 24 ritten: 2 in 1967, 3 in 1968; 4 in 1969, 3 in 1970, 4 in 1972, *6 in 1973, 2 in 1974);
• Felice GIMONDI 1562 p.
(3. in 1965, 5. in 1966, 1. in 1967, 3. in 1968; 1. in 1969, 2. in 1970, 7. in 1971, 8. in 1972, 2. in 1973, 3. in 1974, 3. in 1975, 1. in 1976 / 7 ritten: 1 in 1966, 1 in 1967, 1 in 1968, 2 in 1971, 1 in 1973, 1 in 1976);
• Francesco MOSER 1405 p.
(7. in 1974, 4. in 1976, 2. in 1977, 3. in 1978, 2. in 1979, 8. in 1982, 1. in 1984, 2. in 1985, 3. in 1986 / 23 ritten: 1 in 1973, 3 in 1976, 4 in 1978, 3 in 1979, 1 in 1980, 1 in 1981, 2 in 1982, 4 in 1984, 3 in 1985, 1 in 1986);
• Giuseppe SARONNI 1310 p.
(5. in 1978, 1. in 1979, 7. in 1980, 3. in 1981, 6. in 1982, 1. in 1983, 2. in 1986 / 25 ritten: 3 in 1978, 3 in 1979, 7 in 1980, 3 in 1981, 3 in 1982, 3 in 1983, 3 in 1985);
• Costante GIRARDENGO 1230 p.
(6. in 1913, 1. in 1919, 1. in 1923, 2. in 1925 / 30 ritten: 1 in 1913, 1 in 1914, 7 in 1914, 4 in 1921, 1 in 1922, 8 in 1923, 6 in 1925, 2 in 1926);
• Giovanni BRUNERO 1193 p.
(1. in 1921, 1. in 1922, 2. in 1923, 3. in 1925; 1. in 1926, 2. in 1927, 9. in 1928 / 
ritten: 2 in 1921, 2 in 1922, 1 in 1925, 1 in 1926, 1 in 1927);
• Fiorenzo MAGNI 1191 p.
(9. in 1947, 1. in 1948, 6. in 1950, 1. in 1951, 2. in 1952, 9. in 1953, 6. in 1954, 1. in 1955, 2. in 1956 : 6 ritten: 1 in 1948, 1 in 1950, 3 in 1953, 1 in 1955);
• Gilberto SIMONI 1106 p.
(3. in 1999, 3. in 2000, 1. in 2001, 1. in 2003, 3. in 2004; 2. in 2005, 3. in 2006, 4. in 2007, 10. in 2008 / 7 ritten: 1 in 2000, 1 in 2001, 3 in 2003, 1 in 2004, 1 in 2007);
• Jacques ANQUETIL 1020 p.
(2. in 1959, 1. in 1960, 2. in 1961, 1. in 1964, 3. in 1966, 3. in 1967 / 
 6 ritten: 2 in 1959, 2 in 1960, 1 in 1961, 1 in 1964);
• Learco GUERRA 1007 p.
(9. in 1930, 4. in 1932, 1. in 1934, 4. in 1935 / 31 ritten: 2 in 1930, 4 in 1931, 6 in 1932, 3 in 1933, 10 in 1934, 5 in 1935, 1 in 1937);
• Charly GAUL 994 p.
(1. in 1956, 4. in 1957, 3. in 1958, 1. in 1959, 3. in 1960, 4. in 1961 / 11 ritten: 3 in 1956, 2 in 1957, 1 in 1958, 3 in 1959, 1 in 1960, 1 in 1961);
• Vito ADORNI 958 p.
(5. in 1962, 2. in 1963, 4. in 1964, 1. in 1965, 7. in 1966, 4. in 1967, 2. in 1968, 10. in 1970 / 11 ritten: 1 in 1962, 2 in 1963, 2 in 1964, 3 in 1965, 1 in 1966, 1 in 1967, 1 in 1969);
• Pavel TONKOV 950 p.
(7. in 1992, 5. in 1993, 4. in 1994, 6. in 1995, 1. in 1996, 2. in 1997, 2. in 1998, 5. in 2000, 5. in 2002 : 7 ritten: 1 in 1996, 3 in 1997, 1 in 1998, 1 in 2002, 1 in 2004);
• Mario CIPOLLINI 840 p.
(42 ritten: 1 in 1989, 2 in 1990, 3 in 1991, 4 in 1992, 2 in 1995, 4 in 1996, 5 in 1997, 4 in 1998, 4 in 1999, 1 in 2000, 4 in 2001, 6 in 2002, 2 in 2003); 
• Bernard HINAULT 795 p.
(1. in 1980, 1. in 1982, 1. in 1985 / 6 ritten: 1 in 1980, 4 in 1982, 1 in 1985);
• Gaetano BELLONI 787 p.
(2. in 1919, 1. in 1920, 2. in 1921 / 8 ritten: 1 in 1919, 3 in 1020, 2 in 1921, 2 in 1922);
• Giovanni VALETTI 779 p.
(5. in 1936, 2. in 1937, 1. in 1938, 1. in 1939 / 8 ritten: 1 in 1937, 3 in 1938, 3 in 1939);
• Franco BALMANION 738 p.
(1. in 1962, 1. in 1963, 8. in 1964, 5. in 1965, 6. in 1966, 2. in 1967, 8. in 1968);   
• Gibi BARONCHELLI 730 p.
(2. in 1974, 5. in 1976, 3. in 1977, 2. in 1978, 5. in 1980, 10. in 1981, 5. in 1982, 6. in 1984, 6. in 1985, 10. in 1975 / 5 ritten: 1 in 1977, 1 in 1978, 1 in 1980, 1 in 1981, 1 in 1986);
• Italo ZILIOLI 721 p.
(2. in 1964, 2. in 1965, 2. in 1966, 4. in 1968, 3. in 1969, 5. in 1970 / 
ritten: 1 in 1965, 1 in 1968, 1 in 1969, 1 in 1970);
• Paolo SAVOLDELLI 717 p.
(9. in 1998, 2. in 1999, 1. in 2002, 1. in 2005, 5. in 2006 / ritten: 1 in 1999, 1 in 2005, 1 in 2006, 1 in 2007);  
• Hugo KOBLET 716 p.
(1. in 1950, 6. in 1951, 8. in 1952, 2. in 1953, 2. in 1954 / ritten: 2 in 1950, 1 in 1951, 1 in 1953.

vrijdag 19 april 2013

De absolute sterren van Liège-Bastogne-Liège

Ranking op basis van 125 75 50 40 30 25 20 15 10 5 ptn. aan de respectieve eerste 10 van elk jaar:

• Eddy Merckx 815 p. 
(8. in 1966, 2. in 1967, 1. in 1969, 3. in 1970, 1. in 1971, 1. in 1972, 1. in 1973, 1. in 1974, 6. in 1976, 6. in 1977);
• Moreno Argentin 555 p. 
(1. in 1985, 1. in 1986, 1. in 1987, 6. in 1990, 1. in 1991, 5. in 1993);
• Paolo Bettini 445 p. 
(5. in 1999, 1. in 2000, 1. in 2002, 4. in 2005, 2. in 2006, 4. in 2007, 9. in 2008); 
• Davide Rebellin 415 p. 
(3. in 2000, 2. in 2001, 9. in 2002, 1. in 2004, 5. in 2007, 2. in 2008, 3. in 2009);
• Steven Rooks 385 p. 
(1. in 1983, 4. in 1984, 10. in 1985, 5. in 1986, 4. in 1988, 6. in 1989, 3. in 1990, 2. in 1992, 10. in 1993);
• Fred De Bruyne 375 p. (1. in 1956, 1. in 1958, 1. in 1959); 
• Alejandro Valverde 375 p. (1. in 2006, 2. in 2007, 1. in 2008, 3. in 2010);
• Michael Boogerd 365 p. 
(5. in 1998, 2. in 1999, 5. in 2001, 3. in 2003, 2. in 2004, 3. in 2005, 5. in 2006, 6. in 2007);
• Michele Bartoli 340 p. (3. in 1995, 1. in 1997, 1. in 1998, 4. in 1999);
• Walter Godefroot 340 p. (4. in 1966, 1. in 1967, 2 in 1968, 3. in 1973, 3. in 1975);
• Raymond Impanis 335 p. (2. in 1947, 2. in 1948, 10. in 1953, 2. in 1954, 2. in 1955, 5. in 1958);
• Frans Verbeeck 330 p. 
(8. in 1969, 2. in 1970, 3. in 1971, 2. in 1973, 10. in 1974, 4. in 1975, 3. in 1976, 7. in 1977);
• Bernard Hinault 325 p. (1. in 1977, 2. in 1979, 1. in 1980);
• Sean Kelly 325 p. (10. in 1982, 1. in 1984, 4. in 1985, 5. in 1988, 1. in 1989);
• Alexandre Vinokourov 325 p. (7. in 2000, 10. in 2002, 3. in 2004, 1. in 2005, 1. in 2010);
• Claude Criqiuielion 300 p. (4. in 1982, 7. in 1984, 2. in 1985, 4. in 1986, 3. in 1987, 2. in 1991);
• Ferdi Kübler 300 p. (1. in 1951, 1. in 1952, 3. in 1954);
• Joseph Bruyère 275 p. (7. in 1971, 1. in 1976, 10. in 1977, 1. in 1978);
• Louis Mottiat 275 p. (6. in 1912, 1. in 1921, 1. in 1922);
• Georges Pintens 275 p. (5. in 1970, 2. in 1971, 5. in 1972, 8. in 1973, 1. in 1974);
• Prosper Depredomme 265 p. (8. in 1943, 1. in 1946, 1. in 1925);
• François Gardier 255 p. (3. in 1930, 1. in 1933, 4. in 1934, 4. in 1935);
• Richard Depoorter 250 p. (1. in 1943, 1. in 1947);
• Jef Planckaert 250 p. (5. in 1957, 3. in 1960, 10. in 1961, 1. in 1962, 4. in 1964);
• Alfons Schepers 250 p. (1. in 1931, 1. in 1935);
• Didi Thurau 250 p. (3. in 1977, 2. in 1978, 1. in 1979);
• René Vermandel 250 p. (1. in 1923, 1. in 1924);
• Andy Schleck 240 p. (4. in 2008, 1. in 2009, 6. i 2010, 3. in 2011);
• Adrie van der Poel 220 p. (7. in 1983, 2. in 1986, 1. in 1988);
• Rik Van Looy 215 p. (5. in 1956, 10. in 1958, 4. in 1960, 1. in 1961, 8. in 1962).
Per land is dit de verdeelsleutel: België (59), Italië (12), Zwitserland (6), Frankrijk (5), Nederland (3), Duitsland (2), Ierland (2), Kazachstan (2), Luxemburg (2), Spanje (2); Denemarken (1), Rusland (1), Verenigde Staten (1).

dinsdag 16 april 2013

... of gaat de Circuit de Wallonie dan toch door?
De melding van de opschorting van de Circuit de Wallonie en van de Lotto Ridley Tour komt van wielerkontakt.be. Werner Notredame (DirectVélo) laat evenwel weten dat de Circuit de Wallonie wel degelijk zou doorgaan op zondag 5 mei. Hopelijk wordt hij door de feiten in het gelijk gesteld.
Ook Circuit de Wallonie en Lotto Ridley Tour 
verdwijnen van de kalender
Behalve de G.P. Roeselare, Dwars door Limburg (Heusden-Zolder), de Omloop van het Hageland (Tielt-Winge), de G.P. van Geluwe, de Omloop der Drie Zustersteden (Willebroek), Zillebeke-Westouter-Zillebeke, de nationale tijdrit van Adinkerke en de Memorial Remi Van Vreckom (Denderwindeke) verdwijnen nu ook de Circuit de Wallonie (2.2) en de Lotto Ridley Tour (een meerdaagse vanaf Hemelvaart voor nieuwelingen) van de kalender.
Bovendien is er tijdens het afsluitende weekend van april
géén kampioenschap van Antwerpen voor beloften
Vraag die zich daarbij opdringt of de beloften van deze provincie geen korting moeten krijgen op hun vergunning aangezien ze wel dezelfde plichten maar niet dezelfde rechten genieten als de 19-22-jarigen van de andere provincies.
Het zijn barre tijden voor het Belgische jeugdwielrennen. Er bestaat trouwens een opvallende tendens dat er de komende weken nog meer lijken uit die kast zullen vallen.
Het ligt aan de crisis, meneer?! Larie en apekool want het topwielrennen tiert weliger dan ooit. Het jeugdwielrennen is een verwaarloosde sector want behalve op de podia der Belgische kampioenschappen maakt geen enkele bobo zijn opwachting op deze wedstrijden. Last but not least smijt de overbetaalde stuurman van Wielerbond Vlaanderen het koersgeld met bakken door ramen en deuren ten voordele van de recreatieve afdeling.
Topfavoriet Joaquin Rodriguez reeds dertiende 
in allertijdse ranking La Flèche Wallonne

Ranking op basis van 75 45 30 24 18 15 12 9 6 3 punten aan de respectieve eerste 10 van elk jaar:

• Eddy Merckx 342 p.
(5. in 1969, 1. in 1967, 1. in 1970, 1. in 1972, 2. in 1973, 3. in 1975, 4. in 1976);
• Moreno Argentin 324 p.
(2. in 1985, 10. in 1987, 2. in 1988, 1. in 1990, 1. in 1991, 9. in 1992, 1. in 1975);
• Davide Rebellin 321 p.
(6. in 1995, 10. in 1996, 4. in 2000, 8. in 2001, 1. in 2004, 3. in 2005, 1. in 2007, 6. in 2008, 1. in 2009);
• Marcel Kint 282 p. (2. in 1937, 1. in 1943, 1. in 1944, 1. in 1945, 7. in 1951);
• Claude Criquielion 273 p. (10. in 1981, 1. in 1985, 3. in 1986, 2. in 1987, 1. in 1989, 2. in 1991);
• Frans Verbeeck 261 p. (6. in 1970, 2. in 1971, 3. in 1973, 1. in 1974, 2. in 1975, 2. in 1976);
• Stan Ockers 243 p. (4. in 1947, 2. in 1952, 1. in 1953, 1. in 1955, 4. in 1956, 9. in 1977);
• Ferdi Kübler 240 p.(1. in 1951, 1. in 1952, 1. in 1953, 1. in 1954);
• Raymond Impanis 198 p.
(2. in 1950, 10. in 1951, 3. in 1952, 5. in 1953, 7. in 1954, 1. in 1957, 6. in 1958);
• Bernard Hinault 180 p. (1. in 1979, 3. in 1980, 1. in 1983);
• Laurent Jalabert 180 p. (1. in 1992, 1. in 1997, 3. in 2000);
• Giuseppe Saronni 177 p. (2. in 1977, 2. in 1979, 1. in 1980, 7. in 1982);
• Joaquin Rodriguez 174 p. (8. in 2008, 2. in 2010, 2. in 2011, 1. in 2012);
• André Dierickx 171 p. (9. in 1970, 1. in 1973, 9. in 1974, 1. in 1975, 8. in 1976);
• Pino Cerami 168 p. (9. in 1948, 4. in 1949, 10. in 1956, 1. in 1960, 2. in 1962, 6. in 1963);
• Danilo Di Luca 165 p. (2. in 2004, 1. in 2005, 6. in 2006, 3. in 2007);
• Jean-Claude Leclercq 165 p. (2. in 1986, 2. in 1990, 1. in 1987);
• Joop Zoetemelk 162 p. (4. in 1971, 8. in 1975, 1. in 1976, 7. in 1978, 7. in 1979, 10. in 1980);
• Michele Bartoli 159 p. (7. in 1993, 4. in 1997, 5. in 1998, 1. in 1999, 3. in 2002);
• Rik Van Steenbergen 153 p. (10. in 1955, 1. in 1949, 1. in 1958);
• Maurizio Fondriest 150 p. (1. in 1993, 2. in 1995, 3. in 1996);
• Roger De Vlaeminck 144 p. (6. in 1969, 1. in 1971, 2. in 1974, 9. in 1975, 10. in 1977);
• Cadel Evans 144 p. (9. in 2005, 2. in 2008, 5. in 2009, 1. in 2010);
• Jan Janssen 144 p.  (2. in 1963, 2. in 1964, 4. in 1966, 3. in 1968);
• Alejandro Valverde 141 p. (1. in 2006, 2. in 2007, 7. in 2009, 8. in 2010).
Per land is dit de verdeelsleutel: België (38), Italië (18), Frankrijk (8); Denemarken (2), Spanje (3), Zwitserland (2); Australië (1), Duitsland (1), Luxemburg (1), Nederland (1), Verenigde Staten (1).