Jinze JORIS forward van 'n grand cru 

jaar 2008 én lookalike van Remco

 

Net als Robin Orins en Aldo Taillieu heeft ook Jinze Joris op het BK tijdrijden het verwachtingspatroon rond zich cum laude waargemaakt. Niets minder werd verwacht van hem, die al de nationale tijdrit van Poperinge op zijn naam had gebracht.

In Poperinge kreeg men Jinze een laatste keer te zien in deze driekleur. Voortaan wordt het er één met volle strepen.

In een tijdrit wordt meesterschap nog nadrukkelijker verwacht dan in een koers in lijn omdat het meer exacter is.

Dat de verschillen over een (te) korte afstand (9,5 km.) zo gering (1,5” op René Messely en 2,2” op Sune De Valck) waren lag alvast niet aan een mindere dag van Jinze, die met het opgelegde beperkte verzet een knappe moyenne van 41,17 km./u. haalde.

In Geraardsbergen kreeg men Jinze een voorlopig ultieme keer te zien in zijn rood-gele Antwerpse kampioenentrui van het PK tijdrijden in Malle.

Jinze drijft op dusdanig niveau dat het een verrassing was geweest indien hij het niet gehaald had. Jammer dat Yasu Vervoort, die van Acrog-Tormans naar Isorex overstapte maar met wie Jinze een opperbeste verstandhouding heeft, wegens ziekte ontbrak. Vervoort had de nationale tijdrit van Borlo op zijn naam gebracht. Joris ontbrak daar omdat hij er de voorkeur aan gaf om La Halluinberg Classic (Fr.) te winnen. Beide jonge antagonisten kwamen mekaar wel tegen in Poperinge, waar Jinze zes seconden beter deed dan Yasu, die zich in Geraards-bergen ook wel met de cérémonie protocolaire zou bemoeid hebben na een close game met vier in plaats van drie.

Met zijn derde opeenvolgende titel in het tijdrijden over het bouwjaar 2008 zette Jinze zijn exquise lente extra in de verf. Hij won op de openingsdag in Rijkevorsel, werd het weekend daarop in Lierde geklopt door Mauro Keppens die hij twee zondagen verder in Damme van antwoord diende tussen twee Franse overwinningen (GP du Mont Noir - Saint Jans Cappel en La Halluinberg Classic) door met aansluitend ook nog een derde plaats in La Pévèle Classics (waar Mauro won). 2-2 dus tot het na Burst 3-2 werd voor Joris, wat precies knelde zo leek het tijdens de Katjeskoers van Ieper, waar Jinze en Mauro zich finaal het wit uit de ogen leken te kijken, maar dat was de perceptie van de rechtstreekse streaming. Hoe dan ook Emil Siegers werd de bevoorrechte ooggetuige, de drager van de driekleur was trouwens op én na de Kemmelberg de beste man in koers. Van enige naijver tussen Jinze en Mauro zou amper sprake zijn. Ze winnen vanzelfsprekend graag van mekaar maar zijn ze er zich gelijk van bewust dat ze compagnons de route zijn om mekaar onderling beter te maken.

 

Jinze Joris (Blaasveld) stamt uit een heus wielernest met zowaar roots in Knokke, waar zijn overgrootvader Leon woonachtig was, Grootvader Frank was een bedreven mechanieker van onder anderen Eric De Vlaeminck, Eddy Merckx en Patrick Sercu. Het liet zich raden dat Jinze, die eerst aan atletiek deed, met die genen vroeg of laat hun sporen zou drukken maar dat het al meteen zo’n vaart zou nemen, dat durfde niemand te voorspellen en dit is allicht slechts het prille begin.

Bij de huldiging in Geraardsbergen mocht Jinze alvast kennis maken met RemcoEvenepoel die hem nadrukkelijk feliciteerde. Het kan aan mij liggen maar zowel op als naast de fiets zie ik in Jinze een lookalike van zijn idool. Ook Mauro Keppens heeft, althans vanuit mijn oogpunt, meer dan wat van de kenmerken van godenkinderen. Daar houdt de vergelijking voorlopig op, al zullen Jinze’s en Mauro’s waarden daaromtrent meer indicatie hebben opgeleverd.

Een beetje jammer toch dat Mauro zo’n koele minnaar van het tijdrijden is, dat geldt trouwens ook voor onder anderen Bas Vandenbulcke.