Juan Pedro LOPEZ is, zoals al langer gedacht, géén vluchtige passant

 

Juan Pedro Lopez roept nog steeds het beeld op van de ideale schoonzoon. In de Giro van 2022 op de Etna moest hij de dagzege aan zijn medevluchter Lennard Kämna laten. De meer ervaren Duitser had zijn klim beter ingedeeld en was explosiever in de aankomststrook. Juan Pedro zat in zak en as tot hij tot zijn steile verbazing op het podium werd geroepen om la maglia rosa over de schouders te worden getrokken. Hij werd eerst nog aanzien voor zijn illustere naamgenoot Miguel Angel die uitgerekend die dag had opgegeven. Juan Pedro vrijwaarde de leiderstrui tien dagen, handhaafde zich in de eindtop tien en werd als beste jongere gehuldigd.

In 2023 bleef het langdurig ijzig stil rond Juan Pedro Lopez. Een complexe sleutelbeenbreuk na een zware val op training zinderde langdurig na. Hij kon pas eind maart aan het seizoen beginnen. In de Tour was uitrijden zijn hoogste goed én in de Vuelta (alsnog 17de) kwam hij al wat verder. Toch haastte Trek-Segafredo zich om zijn contract tot eind 2025 te verlengen, meer waardering kan een renner van zijn kunnen zich niet wensen.

2024 was al half april en hij had nog steeds geen zegestreepje achter zijn naam. Daar deed hij veel aan in de boeiende Tour of the Alps (de vroegere Giro del Trentino) die hij vanaf de derde rit (dagzege en pole position) helemaal naar zijn pedalen zette. In de korte maar ijselijke rit rond Schwaz reed hij minstens 38” weg van de andere klassementsrenners kwam duidelijk in het bezit van de groene leiderstrui en werd de twee volgende dagen niet meer verontrust.

Juan Pedro is dus helemaal klaar om twee jaar later terug te keren naar ‘zijn’ Giro waarin hem, door het eventueel ontbreken van Tao Geoghehan Hart en Mattias Skjelmose, weer eigen kansen kunnen weggelegd zijn. Wie durft hem bij voorbaat uit te sluiten van een eindplaats tussen vijf en tien? Zijn stijloefening in de Tour des Alps kon alvast tellen!

Met MERCKX en VALVERDE als grootmeesters

 

Liège-Bastogne-Liège

quelle riche histoire !

 

 

Liège-Bastogne-Liège, de oudste (eerste editie in 1892) én de jongste grote lenteklassieker (pas vanaf 1930 voor profs), heeft niet dezelfde uitstraling als de drie andere monumentale klassiekers van het voorjaar. Toch moet La Doyenne niet onderdoen voor Sanremo, Vlaanderen noch Roubaix. Integendeel: het is een exactere koers die zich meer tot allrounders dan tot specialisten richt. 

In mijn naoorlogse ranking van Liège-Bastogne-Liège verrassen Walter Godefroot (11de) en Frans Verbeeck (8ste) met hun hoge notering tussen klassementsrenners en andere allrounders.

Absolute grootmeesters zijn Eddy Merckx en Alejandro Valverde. Merckx won vijf keer, waarvan die van 1971 de minste was. 53 jaar geleden werd Eddy na een solo van 90 kilometer op tweeduizend meter van Rocourt achterhaald door Georges Pintens maar niet overstoken. Jommeke vond dat hij dat, in een mix van respect en beïnvloeding, niet kon maken. Merckx won toch maar het had veel van een Pyrrusoverwinning. 

Eddy maakte om de twee jaar iets speciaal mee in La Doyenne. 

In 1967 was Walter Godefroot de enige die Merckx kon volgen. In Rocourt werd niet op de verzopen piste maar wel op de belendende sintelbaan gespurt. Walter haalde het van Eddy maar in volle Merckx-mania kreeg de verliezer meer aandacht dan de winnaar. Walter is daar terecht kwaad om geweest, niet op Eddy maar wel op de media. 

Twee jaar later duldde Eddy opnieuw slechts één compagnon de route in zijn gezelschap, zijn eerste luitenant Vic Van Schil. Ze arriveerden in Rocourt minstens acht minuten vòòr de anderen. 

In 1973 kon er zich een dozijn in Merckx' hete spoor handhaven. Eddy was intrinsiek niet de snelste en toch won hij van Frans Verbeeck en Walter Godefroot. 

In 1975 had Bernard Thévenet zich bij het illustere Belgische trio kunnen handhaven. In een uitgesponnen krachtspurt knalde Merckx ze op de lange Boulevard de la Sauvenière allemaal sec uit zijn spoor. Op de aankomstfoto leek het dat hij met voorsprong had gewonnen want Thévenet werd op twee seconden afgevlagd. 

 

Merckx vormt met vijf overwinningen (waarin centraal een loepzuivere hattrick vanaf 1971), plus een tweede en een derde plaats de zwaarste rode draad doorheen de rijke geschiedenis van La Doyenne en alsnog werd hij, qua pure resultaten, overstoken door Alejandro Valverde met vier overwinningen, tweemaal tweede en derde, één keer vierde en zevende.

Moreno Argentin (ook een loepzuivere hattrick vanaf 1985, een vierde zege in 1991 en nog zesde in 1990) volgt op respectabele afstand. 

Davide Rebellin, hoewel slechts één zege (in 2004) wurmde er zich nog tussen dankzij tweemaal tweede en derde, hij werd ook een keer vijfde, zesde en negende.

 

Liège-Bastogne-Liège kende nog meer onvergetelijke momenten en figuren.

Zo werd Raymond Impanis viermaal tweede: (na Richard Depoorter) in 1947, (na Maurice Mollin) in 1948, (na Marcel Ernzer) in 1954 en (na Stan Ockers) in 1955.

In 1957 was er zelfs een door Germain Derycke en Frans Schoubben gedéélde eerste plaats. Derycke had onderweg met zijn medevluchters Louison Bobet, Marcel Buys en Angelo Miserocchi een overweg genegeerd. In het buitenland mocht dat, in België niet. Buys en Derycke moesten de allochtonen dus laten rijden en braafjes wachten tot de slagbomen zich heropenden. Germain had geen boodschap aan deze kafkaiaanse toestand en won met bijna drie minuten voorsprong. Schoubben liet dat niet over zich gaan en diende klacht in. De koersjury velde een Salomonsoordeel.

In 1968 won Valeer Van Sweevelt werd, dertien dagen na zijn 21ste verjaardag en werd daarmee de jongste winnaar van La Doyenne. Victor Fastre (in 1909) en Georges Ronsse (in 1925) waren nòg jonger maar wonnen als amateur. Valeer vloerde in Rocourt absolute toppers als Walter Godefroot, Raymond Poulidor, Jacques Anquetil en Herman Vanspringel. Voor Valeer was dit toch niet de aanzet van een duurzame carrière. Hij was een one hit wonder.

In 1980 was er de epische editie Neige-Bastogne-Neige die door Bernard Hinault met 9’24” voorsprong werd gewonnen op Hennie Kuiper, die daardoor net niet alle vijf de monumentale klassiekers op zijn palmares kon inschrijven.

Meest beklijvend zal voor velen de editie van 1999 blijven waarin Frank Vandenbroucke een voorbedacht grand numéro tot in de puntjes ten uitvoer bracht. Hij zou zelfs voorspeld hebben dat hij bij het huisnummer (-> 256) Michael Boogerd, zijn laatste aanklamper, op Saint-Nicolas zou overkillen en hij hield woord. Het was te mooi waar te zijn en dan is het meestal ook géén waar.

 

De naoorlogse edities leverden deze ranking 1946-2023 op a rato van 150 120 105 90 75 60 54 48 42 36 30 27 24 21 18 15 12 9 6 3 punten aan de respectieve top 20.

1239	VALVERDE Alejandro	Sp.
1143	Merckx Eddy	B.
867	Rebellin Davide	It.
771	Argentin Moreno	It.
771	Boogerd Michael	Ned.
762	Rooks Steven	Ned.
735	Bettini Paolo	It.
678	Verbeeck Frans	B.
642	Criquielion Claude	B.
642	Impanis Raymond	B.
627	Godefroot Walter	B.
612	Vanspringel Herman	B.
564	Kelly Sean	Ier
495	Bartoli Michele	It.
495	Vinokourov Alexandre	Kaz.
489	Anderson Phil	Austr.
486	Rodriguez Joaquim	Sp.
462	Gilbert Philippe	B.
462	Pintens Georges	B.
456	Planckaert Jef	B.
450	Casagrande Francesco	It.
450	De Bruyne Fred	B.
444	Hinault Bernard	Fr.
438	Jalabert Laurent	Fr.
432	Schleck Fränk	Lux.
429	Woods Michael	Can.
426	Kübler Ferdi	Zwits.
420	Alaphilippe Julian	Fr.
408	Sanchez Samuel	Sp.
405	Adorni Vittorio	It.
405	Schleck Andy	Lux.
402	Bruyère Joseph	B.
402	Sörensen Rolf	Deen
402	Zagers Jan	B.
399	Gianetti Mauro	Zwits.
399	Van Looy Rik	B.
396	Thurau Didi	D.
384	Martin Daniel	Ier
384	van der Poel Adrie	Ned.
382	Ernzer Marcel	Lux.
372	De Vlaeminck Roger	B.
369	Kuiper Hennie	Ned.
366	Poulidor Raymond	Fr.
360	Van Schil Vic	B.
357	Schoubben Frans	B.
351	Roche Stephen	Ier
342	Etxebarria David	Sp.
327	Bardet Romain	Fr.
321	Kreuziger Roman	Tsjech
312	Geschke Simon	D.

 

Een maandje later maar als van oudsher … 

 

IEPER heeft zijn Wielerhoogdag

helemaal terug maar wordt in de betiteling niet vernoemd

 

… al blijven de vijf wedstrijden op zondag 21 april bestaan onder de noemer Gent-Wevelgem Jeugddag:

- de Kattekoers (UCI MU 1.2U) voor beloften,

- de Grote Prijs André Noyelle (IC 1.14) voor junioren,

- Gent-Wevelgem voor meisjes junioren (UCI WJ 1.1),

- de Katjeskoers (IC 1.17 - Beker van België) voor nieuwelingen,

- Gent-Wevelgem voor meisjes nieuwelingen (1.16N).

Valentin Petillon (Ploegsteert), deel uitmakend van Pierre & Sol - OG Cycles, onderscheidde zich al enkele keren op West-Vlaamse wegen. Zo overwon hij zowel in Staden als in Zonnebeke onder anderen Kyano Cottignies en Bas Vandenbulcke. In de Katjeskoers van Ieper wil hij één en ander bevestigen.

Een beetje bizar toch want Gent, de vroegere startlocatie, heeft er al langer geen uitstaans meer mee en Ieper wordt als aankomstplaats angstvallig in de betiteling verzwegen.

Het is een gevolg van het feit dat Flanders Classics, de Ypersche Wielerclub en de Sasspurters Boezinge in deze de krachten blijven bundelen om de vijf wedstrijden uit de schaduw te halen van de elitewedstrijden met als extraatje dat de Kemmelberg in het parcours van elk van de vijf wedstrijden is opgenomen. Alle wedstrijden zijn op pickx.be live te volgen.

De wedstrijd voor junioren blijft de Grote Prijs André Noyelle, die voor meisjes junioren noemt Gent-Wevelgem tout court.

Door de datumwijziging wordt de GP André Noyelle dit jaar als nationale interclub (1.14) georganiseerd, maar het is de bedoeling dat hij alsnog op de internationale kalender (1.1) terugkeert.

Aan de Kattekoers (u23 1.2) nemen deel: de Devo Teams van Alpecin-Deceuninck (Aaron Dockx, Ramses Debruyne, Tibor Del Grosso, Sente Sentjens, Emiel Verstynge, …), Bingoal WB (Michiel Lambrecht, Gaëtan Verleyen, …), Lotto Dstny (Steffen De Schuyteneer, Robin Orins, …), Soudal-Quick.Step (Niels Driesen, Jelle Harteel, Lars Vanden Heede, …), Wanty-ReUz-Technord (Huub Artz, Victor Hannes, …) , Arkéa-B&B, Groupama-FDJ (Jens Verbrugghe, …), Israel - Premier Tech (Joe Blackmore,…), Astana, DSM-Firmenich (Frank Aron Ragilo, Vlad Van Mechelen, …), UAE Emirates (Gibbe Staes, …), Lidl-Trek, Jayco-AlUla (= Hagens Berman), Uno-X Mobility, CTF B Victorious (Žak Eržen, …) , alsook Basso Team Flanders (Jonas De Schampheleire, Milan Kuypers, …), Dovy Keukens - FCC, Gaverzicht - Be Okay (Bram Deman, Ibe Dhondt, Sander Inion, …), Urbano-Vulsteke (Niels De Clerck, Milan De Meester, ...), Metec-Solarwatt, Lotto - Kern-Haus, Trinty Racing en de selecties van Cycling Vlaanderen (Mathis Avondts, …), Denemarken en Duitsland. 

Aan de GP André Noyelle (1.14) nemen deel: Acrog-Tormans (Jasper Schoofs, Jasper Verbrugge, …), Air College - B-Concept (Louis Vandenbroucke, ...), Avia-Rudyco (Lomme Van den Meerssche, Corneel Vanslembrouck,…), Dakwerken Crabbé - Dstny (Seppe Geerinck, Cas Hermans, Thor Feyaerts, Matisse Van Kerckhove, …), Olympia Tienen, Jonge Renners Roeselare, Gaverzicht - Be Okay Deerlijk, VC ’t Meetjesland Eeklo, GMS CT Glabbeek (Noah Coninckx, Brend Van Aerschot, …), Heist CT, Isorex CT, Sport & Steun Leopoldsburg, Team Kempen (Thijn Gysbrechts, Lucas Van Gils, …), Onder Ons Parike (Sybren Nicolaides, Warre Willems, …), Van Moer CT (Matijs Van Strijthem, Louis Weyts, …), Molenspurters Meulebeke, TigeRR CT (Max Rijvers, …), een West-Vlaamse selectie en een Team Wallonie, opgelijst met zes buitenlandse teams: Argenteuil Val de Seine (Fr.), Hauts-de-France, Cannibal B Victorious (Kasper Borremans, Nolan Huysmans, …), JEGG-DJR Academy (waarin Senne Brys), Willebrord Wil Vooruit (Ned.) en Uno-X NTG (Noorw.). 

In de Katjeskoers (de tweede manche van de Beker van België) wordt het deelnemersveld aangevoerd door de ijzersterke trio’s van Acrog-Tormans (Tristan Depoorter, Joris Jinze, Sander Willems), Isorex CT (Matthias Bogaert, Mauro Keppens, Yasu Vervoort, ...), Dakwerken Crabbé - Dstny (Siebe Oliviers, BK Emil Siegers, Seff Van Kerckhove die in Mouscron de eerste BvB-manche won), Avia-Rudyco (Vic De Smet, Ian Kimpe, Dylan Van den Berghe, ...)

… wat niet hoeft te betekenen dat meer anderen al bij voorbaat kansloos zijn:  Arnaud Delimont (Olympia Tienen), Wiebe Kimpe (Sport & Steun Leopoldsburg), Nolan Ladriere en Valentin Petillon (Pierre & Sol - OG Cycles), Sune De Valck (Van Moer CT), Simon Van der Voort (Team Kempen) en Sacha Dessart (Sprint 2000 Charleroi). 

In hun thuisprovincie zullen ook Thur-Emil David en René Messely (Gaverzicht - Be Okay), Wolf Van Steelandt (Houtland-Westkust), Aksel Decaestecker en Jonas Meulemeester (Noordzeemeeuw) het beste van zichzelf geven.

Steffen DE SCHUYTENEER

 de kers op de taart is voor binnenkort

 

Steffen De Schuyteneer mag al na twee maanden gewag maken van een overgeslaagd debuut bij de beloften. Merkwaardig dat de notoire winnaar nog geen zege behaalde maar zelfs dat kan de grote voldoening niet onderdrukken want Steffen had er een plausibele uitleg voor: hij koerste meer prestatie- dan resultaatgericht. Hij wil behalve nu al coureur zijn bovenal coureur worden en dat dwing je niet uitsluitend af met opportunistische successen, wel met hardbevochten (desnoods verre) ereplaatsen.

Steffen als junior op weg naar de derde plaats in het BK tijdrijden in Waregem. Een nieuwe aanwezigheid op het podium in eigen Geraardsbergen zou hem enorm verblijden.

Na een offensieve kennismaking met de Classic Var (1.1) en de Tour des Alpes-Maritimes (2.1) rolden de ereplaatsen er zo uit in (daags na zijn 19de verjaardag) Brussel-Opwijk (4de), Le Tour des 100 Communes (2de), de GP de Lillers (2de), de Youngster Coast Challenge (10de). Ook in twee vijfdaagsen trok hij meer dan aardig zijn streng. In Olympia’s Tour (Ned.) eindigde hij geen enkele keer buiten de eerste vijftien met een knappe zesde eindplaats voor gevolg. In de Tour du Loir et Cher (Fr.) veerde hij nog hoger op met twee aanwezigheden op het podium van de dag én op het eindschavotje met amper 15” meer dan de 27-jarige Noorse eindwinnaar Emil Toudal (van het continentale Team ColoQuick), aan wie hij in de koninginnenrit naar Vendôme op de derde dag 26” had toegegeven. De knie, waarop hij in de sprint van de openingsrit was gevallen, speelde wat op. Jammer dat er geen afsluitende tijdrit was om dat alsnog recht te zetten, wat hij dan maar probeerde in de korte slotrit. Hij was mee met de beslissende vlucht net als Toudal die hij er niet afkreeg. Deze prestatie mocht de volle smaak van de overwinning hebben, hij werd in Blois trouwens als beste jongere gehuldigd.

Zondag volgt het pakket Gent-Wevelgem, waarvan hij vorig jaar de GP André Noyelle won. Het zal een beetje aanvoelen als thuiskomen in Flanders Fields, geen onbetreden terrein alover de beide kanten van de Kemmelberg die hij ook al trotseerde tijdens de Youngster Coast Challenge op één van zijn mindere dagen van het seizoen omdat hij de week voordien ziek was geweest.

Tien dagen na het iconische is er het BK tijdrijden in Geraardsbergen. Van die discipline was Steffen tot voor kort een koele(re) minnaar maar hij beseft intussen dat het voor hem een troef kan zijn om een resultaat in een korte rittenkoers op te lijsten. Vorig jaar werd hij in het BK in Waregem als tweedejaarsjunior derde na Duarte Marivoet Scholiers (-11”) en Jasper Schoofs (-6”). Naderhand won hij de tijdrit van de Sint-Martinusprijs Kontich en die van de Keizer - Koksijde. Het aanstaande BK is trouwens al een uitdaging op zich want een … thuiskoers, die zelfs tweemaal aan zijn deur voorbijkomt. Op een welbekend pittig traject kan vooral de Denderoordberg een natuurlijke bondgenoot zijn. En aangezien er twee ronden zijn wordt het een zaak van doseren in plaats van vergalopperen.

Kleurrijke supporters maar evenzeer eminente kenners als Dirk Krikilion en Patrick Van Staeyen zullen als bevoorrechte getuigen toezien hoe hun idool zijn opmars voortzet.