vrijdag 31 juli 2020

Sam BENNETT spurt òòk Elia 
Viviani in de vergeethoek

En zo heeft Deceuninck-Quick.Step ook nog eens een koerske gewonnen, het was al van … gisteren en van Remco Evenepoel geleden. Winnaar met dagdienst was Sam Bennett, een in … Wervik geboren Ier, die bij Patrick Lefevere meer dan welkom was vanaf het moment dat hij vrijbrief van Bora-Hansgrohe, waar hij nog onder contract lag,  kon voorleggen. Dat deed hij op het einde van het seizoen 2019. Hij zet de teller nu op zeventien. Nog  57 overwinningen te gaan en The Wolfpack verbetert zijn absolute zegerecord van 2018, wat het net niet deed in 2019 wanneer het bleef steken op 70, “toeme toch”. Grapje, want het is hen hen veeleer om de kwaliteit te doen en die is gegarandeerd.
Toch is het niet absoluut zeker dat Deceuninck-Quick.Step reeds dit weekend de kaap van twintig overwinningen zal ronden of het zou moeten dat Remco er morgen, behalve de eindoverwinning, ook nog de dagzege bijneemt en dat de Strade Bianche een prooi wordt van titelverdediger Julian Alaphilippe of van zijn luitenant Zdenek Stybar
Uitstel zou evenwel niet lang afstel zijn want vanaf komende woensdag is er al de Tour de Pologne en daar maakt - jawel - Remco zijn opwachting als ultieme aanloop naar de Giro di Lombardia van 15 augustus. Wie zou durven uitsluiten dat de Ket daar een ritje wint?

Sam Bennett is dus het meest recente feestvarken, dat daarmee aan zijn derde zege van het seizoen toe is. In januari won hij al de openingsrit van Tour Down Under, een manche in de World Tour, en eveneens in Australië de Race Torquay (1.1). Sam diende als betere stand in voor de naar Cofidis vertrokken Elia Viviani, die dertien overwinningen behaalde, twee meer dan de Italiaanse kampioen.

Tien daarvan waren dagsuccessen  in het World Tour - circuit van 2019: de slotrit van de UAE Tour, de derde en de zesde rit van Paris-Nice, de eerste en de tweede rit van de Tour of Turkey, de derde rit van het Critérium du Dauphiné, drie op een rij vanaf de openingsrit van de BinckBank Tour & de derde en de veertiende rit in de Vuelta. Het was zonder meer een bloemlezing.
Bij die gelegenheden legde de in … Wervik geboren Ier andere bolides Bryan Coquard, John Degenkolb, Caleb Ewan, Fernando Gaviria, Fabio Jakobsen, Alexander Kristoff, Wout Van Aert, Elia Viviani,…. minstens één keer over de knie en je mag ervan uitgaan dat hij dit tijdens het doorgestarte en samengebalde seizoen 2020 meermaals zal herhalen.
Vanavond afsluitende tijdrit in Zolder

Minder kwaliteit dan 
vier weken geleden

Vanavond wordt, op vrij ongebruikelijke uren (de meisjes junioren vanaf 17u.45, de vrouwen vanaf 18u07, de junioren vanaf 18u32, de eliten & beloften vanaf 19u47 met Elias Vanheel als hekkensluiter om 21u37 en waarmee men de loden hitte enigszins dribbelt) de maand juli in Zolder afgesloten zoals hij begon: met een ‘oefentijdrit’ die veel meer het epitheton ‘nationale tijdrit’ verdient.

De nieuwelingen zijn er, zoals wel in Ruddervoorde, vreemd genoeg opnieuw niet bij, zij mogen zich stilaan meer dan een beetje de Zolderse paria’s van het tijdrijden voelen. Vooral Sente Sentjens, die als één van de jongste éérstejaars overtuigend de tijdrit in Ruddervoorde won, zal dat betreuren.

Jelle DECLERCK won in Zolder en werd derde in Ruddervoorde.
Alec SEGAERT werd derde in Zolder en won in Ruddervoorde.
Vooral de junioren beroeren mij, al ontbreken er om uiteenlopende redenen vanavond nogal wat adepten: Cian Uijtdebroeks, Ramses Debruyne, Luca D’hollander, Michiel Lambrecht, Robin Orins, Gianluca Pollefliet, Lars Vanryckeghem (fysiek ongemak), … Er was op maandag 20 juli nog een 'geheime’ tijdrit (24 km.) in Zolder, naar verluidt gewonnen door Cian Uijtdebroeks vòòr Alec Segaert (+8") en Luca D'hollander (+16"). Ze reden iets meer of iets minder dan 47 km. per uur!

Dat er vandaag een respectabel aantal coryfeeën ontbreken, kan er op wijzen dat de tickets voor het WK reeds toegekend zijn aan Cian Uijtdebroeks en aan Luca D’hollander. De verbazende Jelle Declerck en eerstejaars Loïc Segaert, de winnaars van Zolder I respectievelijk Ruddervoorde, verwacht ik eind augustus naast Cian en/of Glenn eerder op het EK in Plouay. 

Toch maakt er vanavond in Zolder nog voldoende kwaliteit zijn opwachting voor een interessante krachtmeting: runner up Michiel Coppens, Jelle Declerck, Dries De Pooter, Noah Detalle, Miguel Ladang, Bob Poelmans, Lucas Rogiers, Alec Segaert, Daan Stevens, Senne Thonnon, Noah Vandenbranden, … bij wie Siebe Deweirdt, afwezig op de twee vorige tijdritten, aansluit.
Wie zich in de uitslag tussen voornoemden wurmt, is op zijn beurt een veropenbaring.

donderdag 30 juli 2020

Remco Evenepoel bracht velen 
op de rand van het delirium

En of het “dik in orde” was, “allerdikst” zelfs met een rake dubbelslag: dagzege én de leiderstrui.
Esteban Chaves leek vernietigend uit te halen op 2,5 kilometer van de hoge finish op de Picón Blanco. Enkel George Bennett en Remco Evenepoel konden hem volgen. De nog steeds piepjonge Vlaming waagde zich aan een ‘erop en erover’. Hij sloeg meteen kloof die hij stelselmatig uitbouwde naar 18” op de tweede en naar meer dan anderhalve minuut op de tiende in de daguitslag. Op een hoopje vegen heet zoiets en wie Remco dat lapte, dat zijn géén kleine jongens maar wel:
• George Bennett, tiende in de Vuelta 2016 en de achtste van de Giro 2018;
• Mikel Landa, de derde van Giro 2015 en vanaf 2017 opeenvolgend vierde, zevende en zesde in de Tour;
• Esteban Chaves, in 2016 tweede in de Giro en derde in de Vuelta; 
• Richard Carapaz, in de Giro vierde in 2018 en winnaar in 2019;
• Fabio Aru: in de Giro derde in 2014 en tweede in 2015, winnaar van de Vuelta 2015;
• Simon Yates: zevende in de Tour van 2017, winnaar van de Vuelta 2018 en achtste in de Giro van 2019.
De 40-jarige Alejandro Valverde, die dus Remco’s papa zou kunnen zijn en die nog langdurig de beste coureur van de 21ste eeuw zal zijn (misschien maakt Remco ook dàt ongedaan ), moest ruim twee minuten prijsgeven.
Wie dat allemaal kan, is ook een potentiële kandidaat voor een hoofdrol in de grote ronden. Met die missie vangt hij tussen 3 en 25 oktober aan in de Giro.

Ware het Remco niet geweest dan had ik het anders de hyperverdienstelijke (want ruim 150 km. in de aanval, waarvan op langdurig solo) 22-jarige Spanjaard Roger Adrià overgraag gegund. Hopelijk wordt ook hij in eigen land niet helemaal overruled door de Remco-mania. 
Remco heeft een cruciale ‘veldslag’ gewonnen en er zou al veel moeten gebeuren opdat hij deze ‘oorlog’ alsnog zou verliezen. Het is waarschijnlijker dat hij, geëscorteerd door de eveneens verbazende Joao Almeida (zijn geen half jaar oudere Portugese ploegmaat), zaterdag op Lagunas de Neila de puntjes op de i zet met een tweede eclatante dagzege. Consolideren zou al evenwel volstaan maar zal Remco daarmee genoegen nemen. Er zal werk aan zijn om hem daarvan te overtuigen.
Ook tijdens de lockdown zorgde Evenepoel op alle mogelijke manieren voor niet weinig exposure voor Deceuninck-Quick.Step, nu heeft hij in één klap héél véél van de ontbeerde return van zijn sponsors gerecupereerd. Juist, dit is ‘slechts’ de vijfdaagse Vuelta a Burgos met evenwel de allure van een World Tour - manche.
Wel een cruciale maar 
géén beslissende namiddag 
voor Remco EVENEPOEL !

Slaat voor Remco Evenepoel deze namiddag het uur U op de Picon Blanco, (na vier hellingen van derde categorie) een slopende klim van bijna acht kilometer kilometer met een gemiddelde stijging van 9,5% en pieken tot 17%?! 
Néén, het zal hooguit een momentopname waarop er nog veel zullen volgen en die moeten opgeteld worden. 
Stel dat Remco vandaag overtuigend wint en (uiteraard) ook de leiderstrui verovert? Wat zou dat zeggen over zijn toekomst als klassementsrenner in de grote ronden? Meer dan iets maar nièt àlles!
Stel dat hij deze namiddag door het ijs zakt en uitgeteld is voor een spraakmakend klassement? Dan nog zou er géén ‘man overboord’ zijn maar zijn ongebreideld zelfvertrouwen zou wel een dreun incasseren. Dat is nergens voor nodig maar hij zou het meer dan wat zichzelf aangedaan hebben. Vanuit die invalshoek kan het enkel mislukken omdat hij van een welslagen een vanzelfsprekendheid heeft gemaakt.
Volgens opjuttende media kan Remco Evenepoel niet langer verstoppertje spelen? Komaan zeg, hij krijgt in een covenabele rittenkoers (sterk aanleunend bij het World Tour - niveau) voor het eerst te maken met de gestelde lichamen van het tijdklassement. Het is in géén enkel geval van moeten. Een dagzege en een top tien lijken mij in Burgos zijn hoogste goed.
Voor onder anderen Richard Carapaz, Esteban ChavesMikel Landa, Enric Mas, … is het meer van moeten omdat er binnen Team Ineos, Mitchelton-Scott, Bahrain-McLaren, respectievelijk Movistar meer kopmannen de wacht aanhouden om in de Tour, de Giro en/of de Vuelta het leiderschap op te eisen. Remco hoeft dat niet te doen, hij is in oktober sowieso de kopman in de Giro.

Moraal van het verhaal: geniet, zonder piekende verwachtingen, van wat Remco deze namiddag zal brengen, het zal dik in orde zijn en is het nog (veel) meer dan dat, zoveel te beter!
Fernando GAVIRIA: 
 witte merel die schadevrij 
wegvloog uit The Wolfpack?

Ik zou ze niet graag te eten geven, de coureurs die opstapten bij Patrick Lefevere om tegen een betere verloning hun geluk elders te zoeken maar sportief nièt te vinden.
Het was geen kwestie van “het gras is groener aan de overkant” maar van “eieren voor hun geld kiezen” en Patrick Lefevere is de eerste die begrijpt dat die coureurs voor zichzelf die financiële verantwoordelijkheid opnemen.

Wat brachten onder anderen Mark Cavendish, Marcel Kittel, Niki Terpstra (weliswaar veel pech gekend, maar toch ...), Julien Vermote, ….. er nog van terecht nadat ze The Wolfpack verlieten? En hoe zal het Enric Mas en Elia Viviani, de komende jaren vergaan bij Movistar respectievelijk Cofidis?
Bij Deceuninck-Quick.Step zou er overigens met Sam Bennett, Alvaro Hodeg en Fabio Jakobsen een spurter op overschot zijn geweest. Indien Gaviria was gebleven dan zou Bennett allicht niet gekomen zijn.

Foto Gino COGHE
Fernando Gaviria lijkt de ban te breken. Voor het UAE Team Emirates behaalde hij in 2019 zes overwinningen met de derde rit in de Giro als kroonzege. In Milano-Sanremo (vijfde in 2017) en in Gent-Wevelgem (negende in 2017) kon hij niet dichterbij schuiven. Ook in 2020 ligt zijn focus vrijwel uitsluitend op dagzeges in rittenkoersen: drie dagzeges in San Juan en nu één in Burgos (met slechts een half team in steun toch al zijn 44ste zege als contractrenner). Tussendoor raakte hij, tijdens de UAE Tour, niet al te mild besmet met Covid-19 en pas na een maand quarantaine mocht hij terugkeren naar zijn thuisland. Nu is hij helemaal fit en wel terug in Europa, waar hij vooral wil in oktober toeslaan in ‘zijn’ Giro (waarin hij vijf dagzeges behaalde en in 2017 de paarse trui van de puntenstand veroverde) terwijl hij voor de Tour (waarin hij in 2018 na twee dagzeges door een val werd uitgeschakeld) lijkt te zullen passen.
Fernando Gaviria is een buitenbeetje: een Colombiaan die kan spurten nadat hij wereldkampioen op de baan (omnium in 2015 en in 2016) werd. 

woensdag 29 juli 2020

De fraaie opgang van JENS 
(zoon van Rik) Verbrugghe

Rik Verbrugghe was een opgemerkte toeschouwer op meerdere ‘oefenkoersen’ voor nieuwelingen en junioren, nochtans niet zijn doelgroep als bondscoach. Hij kwam om Luca D’Hollander, zoon van zijn partner Claudia (zus van Greg) Van Avermaet, aan te moedigen. Inderdaad, maar hij was er ook voor ‘eigen vlees en bloed’: zijn zoon Jens (°23 april 2004) die na een bescheiden passage bij de 14-jarige aspiranten en de eerstejaarsnieuwelingen dit jaar fikse stappen zette. Jens won zijn openingskoers in Villers-le-Temple en werd de week daarop derde in Zepperen. Voor de in bloedvorm verkérende Verbrugghe junior kwam de lockdown dus hoogst ongelegen maar bij de hervatting vier maanden later stond hij er opnieuw. In Pollare deed hij er alles aan om uit de omknelling los te komen en daar slaagde hij ook in maar hij werd op de valreep nog overruled. Veertien dagen later was het in Moerzeke wel rààk, al werd het hem daar al evenmin op een schoteltje geserveerd. Hij werd er door een vroege val langdurig opgehouden en hij moest vrij diep gaan om in het peloton terug te keren. Nadat hij zich van die zware inspanning herzet had reed hij in de aanval met Ugo Deweerd en Maxence Place. Drie anderen maakten de oversteek maar het zestal werd finaal tot een kwartet herleid. Jens maakte een felle uitvalspoging van Kay De Bruyckere (een nieuwe waarde, die Aaron Dockx in Dikkebus het langst kon volgen) ongedaan en rekende in een krachtspurt ook af met Ugo Deweerd en de verbazende Quinten Provost
Jens VERBRUGGHE geeft plankgas in Pollare, waar hij op de valreep werd bijgehaald.
Het begrip tijdrijden komt voorlopig niet voor in Jens’ verhaal. In het kampioenschap van België, vorig jaar in Sint-Lievens Houtem, werd hij negende bij de eerstejaarsnieuwelingen. Vorige week in de nationale tijdrit van Ruddervoorde was hij er, met de familie op vakantie in de Vogezen, niet bij. Voor het tijdrijden haalt hij zeker de neus niet op maar er waren geen gelegenheden en die lijken er ook niet meer te komen nu het BK in Borlo is afgelast. 
“Met de hoogtemeters heeft Jens al wat meer affiniteit”, weet papa Rik. “Hij is zelfs ietsje explosiever als ik in mijn tijd.”
Eén en ander promoveert Jens Verbrugghe tot een rijzend sterretje aan het wielerfirmament. Om te beweren dat hij de sporen zal drukken van zijn illustere papa, daarvoor is het uiteraard nog veel te vroeg. Rik was contractrenner van 1996 tot 2008. Hij was een momentencoureur die er alles uithaalde wat erin zat. Een tweede plaats (na Francesco Casagrande) in San Sebastian 1999 en een Belgische titel in het tijdrijden in Sint-Niklaas 2000 lanceerden hem. 2001 werd zijn absoluut topjaar met opeenvolgende overwinningen in het Critérium International (na winst in de openingsrit en in de afsluitende tijdrit), La Flèche Wallonne (waarin hij het jaar voordien al tweede was geworden na zijn ‘zwart beest’ Francesco Casagrande), de proloog in de Giro en een ritzege (Lavur) in de Tour. In de Giro van 2002 (Lido di Camaiore) en van 2006 (Saltara) won hij telkens de zevende rit. La Flèche Wallonne was het. Mooiste moment uit dat fraaie rijtje.
Na zijn rennerscarrière handhaafde Rik zich in het wielrennen als ploegleider bij Quick.Step (2009 en 2010), bij BMC (2011-2013) en als sportief manager bij IAM Cycling. In 2018 volgde hij Kevin De Weert op als nationale bondscoach. En bovenal is hij de papa van Jens en de pluspapa van Luca D’Hollander, ze zullen er wel bij varen.
Zonet kenbaar gemaakt door Belgian Cycling:

Interfederale Coördinatiecel
verstrengt de veiligheidsmaatregelen

Het door de Interfederale Coördinatiecel opgestelde veiligheidsprotocol werd aangepast op basis van het meest recente ministerieel besluit en de maatregelen voor Antwerpen:
De wielerwedstrjden:
  • Een publiek van maximum 200 personen mag wedstrijden bijwonen, voor zover deze buiten worden georganiseerd en een afstand van 1,5 meter tussen elke persoon (buiten de bubbel) wordt gegarandeerd ;
  • Eénieder is vanaf de leeftijd van 12 jaar verplicht om de mond en de neus te bedekken met een mondmasker;
  • De renners dragen in de wedstrijd geen mondmasker;
  • In de start- en aankomstzone worden, buiten de officials, pers, ge-accrediteerden en medewerkers van de organisatie, alleen nog op gecontroleerde wijze de begeleiders van de renners toegelaten;
  • Om de clubs te ondersteunen wordt door de federatie per wedstrijd een corona-coördinator aangesteld. Voor de wedstrijd zal deze met de organisator de nodige stappen ondernemen voor de toepassing van het door het kabinet bevestigd protocol. Op de wedstrijd zal deze mee de veiligheid van de sporters en medewerkers ondersteunen.
De trainingen en recreatieve ritten:
  • Een groep van 50 is toegestaan in georganiseerd verband door een club in aanwezigheid van een trainer of begeleider.
De provincie Antwerpen:
  • In provincie Antwerpen is iedereen boven 12 jaar verplicht om een mondmasker te dragen op het publiek domein. 
  • Verdere maatregelen voor de provincie worden vandaag gepubliceerd.
De lokale overheden kunnen strengere maatregelen opleggen.
In deze moeilijke periode wordt het interfederaal overleg verder gezet om, indien nodig, snel de maatregelen aan te passen aan de evolutie van de situatie.

dinsdag 28 juli 2020

Remco kleurt, Felix wint




Grossschartner kan méér dan je vermoedt

Remco Evenepoel was onderweg de meest spraakmakende van de openingsrit. Hij verlengde een waaiervorming met een solo van tien kilometer die hem bijna 40” voorsprong maar tenslotte niets duurzaams opleverde tenzij, voor zover mogelijk, een extra boost aan zelfvertrouwen. Movistar (met een zich schor schreeuwende Alejandro Valverde), CCC en Ineos moesten zich reppen om de jonge Belg te kortwieken
Toch eindigde Remco op de hoge finish in de voorwacht die luttele seconden verloor op Felix Grossschartner. Felix wie? Grossschartner met drie opeenvolgende s’en, nog niet al te bekend bij het brede publiek maar wel al bij de insiders. De 26-jarige Oostenrijker schuift almaar verder op in de internationale subtop. In 2019 behaalde hij een dag- en de eindzege in de Tour of Turkey, die toen voor de laatste keer een manche was van de World Tour. Zijn triomf op Mirador del Castillo, annex de leiderstrui, zal veel hoger ingeschat worden. Die uitslag zal hij graag inlijsten. Felix is geknipt voor de rittenkoersen van een week: tiende in Paris-Nice en tweede in de Tour of Guangxi in 2018, vierde in de Tour of Romandie 2019.
Felix Grossschartner maakt deel uit van het in de breedte almaar expansievere Bora-Hansgrohe, dat al langer geen éénmansploeg meer is rond Peter Sagan. De troepen van de Duitse ploegleider Ralph Denk zijn aan een geweldig 2020 bezig is. Voor de lockdown wonnenze Paris-Nice met Maximilian Schachmann. Bij de herneming monopoliseerden ze de Sibiu Tour (Roemenië) met zowel voor Gregor Mühlberger (tevens eindwinnaar) en Pascal Ackermann twee dagzeges. Eén en ander zet de zegeteller van Bora-Hansgrohe op elf. Het kan zich op alle terreinen manifesteren, zelfs in de grote ronden want Emanuel Buchmann miste in de Tour van 2019 slechts van een niet het eindpodium.     
Wie rèdt het BK tijdrijden van de jeugd ?

De gemeente Gingelom  heeft besloten om geen evenementen te laten doorgaan tot en met 31 augustus. Gingelom is één van de twaalf coronavrije gemeenten in Limburg en wil niet opnieuw belanden in de situatie van de eerste golf, toen het één van de zwaarst getroffen locaties was.
De maatregel heeft dus kwalijke gevolgen voor het BK tijdrijden van 30 augustus in de deelgemeente Borlo, dat anderhalve maand later (hopelijk wel) de Ster van Zuid-Limburg organiseert. 
Kan er, twee dagen vòòr de deadline, geen uitzondering gemaakt worden voor een evenement waar het grote publiek niet op afkomt en waar de sociale afstand dus moeiteloos kan gerespecteerd worden? Het antwoord daarop zal onherroepelijk “néén” zijn, moet ik vrezen.

Belgian Cycling kan het daarbij niet laten maar moet in deze zijn verantwoordelijkheid opnemen en koortsachtig op zoek gaan naar een alternatieve datum en locatie. De meest praktische oplossing zou zijn: daags vòòr de eliten (op 20 augustus) organiseren in Koksijde, waar toch alles in de steigers staat?
Waarschijnlijker is dat men voor het circuit van Zolder kiest, waarop al met grote bijval ‘oefentijdritten’ werden gehouden maar waar de federatie in de plaats van een aanbesteding op te strijken … huur zou moeten betalen.   
Belgian Cycling kan voor één keer illustreren dat het wel degelijk begaan is met het jeugdwielrennen. Het BK tijdrijden voor de jeugd laten voor wat het is, is zoveel als een schooljaar zonder examens.
Met ons allen duimen voor hem!

REMCO’s èchte vuurdoop
als klassementsrenner

De Vuelta a Burgos (duurzaam vanaf 1981) is een relatief jonge rittenkoers, die als manche van de World Tour minder zou misstaan dan Tour Down Under, de UAE Tour, de Tour de Pologne en de Tour of Guangxi. 
Bij zijn 40ste editie heeft Burgos de World Tour evenwel niet nodig om een rijk gestoffeerd deelnemersveld (vijftien World Tour Teams) uit te rollen met als:
klassementsrenners: George Bennett, Richard Carapaz, Esteban Chaves, David Gaudu, Felix Grossschartner, Jack Haig, Mikel Landa, Enric Mas, Rafał Majka, Marc Soler, Simon Yatesen de dubbele titelverdediger Iván Ramiro Sosa, …..
rittenkapers: Sam Bennett, Davide Cimolai, Arnaud Démare, Fernando Gaviria, Ben Hermans, Giacomo Nizzolo, Jasper Stuyven, Max Walscheid, … (Mark Cavendish is er ook maar heeft hij nog zijn plaats tussen de bolides?) 
Ook Mads Pedersen, de regérende ‘wereldkampioen’, maakt zijn opwachting.

Bovenal is er als eyecatcher Remco Evenepoel want vergis u niet: ik hoop dat hij duurzaam slaagt, weinigen zullen hem dat ontzeggen. Hij heeft het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt met verbaal spierballen rollen die daarna afgezwakt worden tot vette knipogen.
Ik lees liever wat hij bezadigd in “de koers is van ons” liet optekenen:

“Dit is weer een niveau hoger dan de Ronde van San Juan en de Ronde van de Algarve, maar ik kan alleen maar groeien als ik tegen renners rijd die beter zijn dan ik. Deze week mag ik mij meten met enkele van de sterkste klimmers ter wereld. Het zal pijn doen, maar ik ben niet bang. Integendeel, ik ben blij dat ik tegen deze supersterren kan racen. Ik besef dat ik niet alles kan winnen en voor mij is dit vooral een voorbereiding richting de Giro di Lombardia van 15 augustus. Maar als de kans zich voordoet ga ik niets laten liggen. Ik ga bergop wel proberen om iets te forceren. We willen zo snel mogelijk winnen om het team na al die maanden terug in de picture te zetten.”

Zijn sponsors in the picture zetten heeft Remco tijdens de lockdown trouwens uitvoerig gedaan. Nu wil hij dat op het terrein doen. Een dagzege en een top tien in het tijdklassement zou al heel wat zijn. Al wat meer is mag als abondance in de armen gesloten worden.

Wel doodjammer dat er in Burgos geen tijdrit is, die zou men eigenlijk moeten opleggen aan een rittenkoers van dit niveau.
Dat speelt in de kaart van Mikel Landa (Bahrain-McLaren), inmiddels dertig jaar, die er goed zou aan doen om Burgos drie jaar later te heroveren, het zou zijn aangetaste geloofwaardigheid als potentiële winnaar van een grote ronde dienen.

In Burgos zou het deze week almaar heter worden, maar wat had je anders verwachten in het noorden van het Iberische schiereiland?
De openingsrit wordt al meteen pittig. De aangekondigde zijwind nodigt uit tot het trekken van waaiers, een kolfje naar de hand van Deceuninck-Quick.Step, georchestreerd door Yves Lampaert op fonkelnieuwe Specialized fietsen.
Cruciaal voor het klassement worden de ritten van donderdag (eindigend op Picón Blanco) en zaterdag (op Lagunas de Neila).
De Vuelta a Burgos kan vanaf 15 uur gevolgd worden op Proximus Sports of via www.vueltaburgos.com en www.idj.burgos.es

maandag 27 juli 2020

Zou hij dan toch nog niet voorbij zijn, die mooie koerszomer?

Schiet niet op de “pianist”, het is immers mini-ster Ben Weyts die andermaal voor zijn beurt gesproken heeft en de goegemeente van de koers op stang gejaagd. 
Inzake het bijwonen van sportevenementen zou er dus tot nader order niets veranderen.
Benieuwd hoe Belgian Cycling en Cycling Vlaanderen met deze verlossende tijding omgaan, hopelijk vernemen we dat nog vanavond.
Hoedanook: late wij er met ons allen nu al toe besluiten om de maatregelen, meer nog dan we al deden, te respecteren zodat we een fraaie nazomer en herfst kunnen beléven. 
Er is al veel weggevallen maar er blijft nog aardig wat over. De zogenaamde koersen hebben alvast de juiste toon gezet. Houden zo en Vive le Vélo !!! 
Hij is (helaas) weer voorbij 
die mooie koerszomer


(vrij geïnterpreteerd naar Gerard Cox in 1973)

Na nana nana 
Na nana nanana nana 
Na nanana na na nanana nana 
Na nana na nana nanananananana 

Je hebt er maandenlang naar uitgekeken 
De vervloekte corona wou maar eerst niet om 
Traag en langzaam kropen langs de weken 
Maar eindelijk, daar was ie toch: de koers 

De nachten kort, de dagen lang 
De ochtend vol van koersgezang 
Het scherpe, hoge zoemen van een mug

Dan denk je: ha, daar is ie dan
Dit wordt een koerszomer van een eeuw 
Maar lieve mensen, oh wat was ie veel te kort 

Hij is weer voorbij die mooie koerszomer 
die begon zo wat in juli
Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen 
Maar voor je 't weet is hij alweer lang voorbij 

Jammer maar helaas: het ziet er sterk naar uit dat wij de volgende zeven maanden op onze koershonger zullen zittenblijven, althans wat betreft de jeugdkoersen. Benieuwd wat ze zullen doen met de grote evenementen als de Ronde van Vlaanderen, daaraan zal men, wegens de oersterke lobby annex belangenvermengingen, allicht niet durven te raken wat dan als een vorm van klassenjustitie zou worden ervaren.

Benieuwd naar de reactie van Belgian Cycling, die amper affiniteit ventileert voor het jeugdwielrennen, kennelijk een blok aan hun been. Jos Smets, de zelfverklaarde directeur zette zich wel schrap voor de Grote Prijs Vermarc. Cycling Vlaanderen, inzonderheid Massimo Van Lancker (die meerdere ‘oefenkoersen’ bijwoonde) deed er zoveel oneindig voor. Dankzij deze instantie werd in juli wielrennen van de hoogste plank geserveerd. Vanaf vandaag zou dat wegvallen, hoe erg! Op de koersen werd de afstand van anderhalve meter inderdaad niet altijd heel strikt nageleefd maar toch nog oneindig beter dan op toeristische trekpleisters en in winkelstraten. Daar mag à volonté verder “gezondigd” worden terwijl de veel kleinschaliger koersgemeenschap vanaf vandaag voor onbepaalde tijd in quarantaine moet. 

Oh ja: de sportwedstrijden zijn inderdaad niet verboden, maar wel hun publiek. Binnen een afgebakende zone is dat haalbaar maar niet op de openbare weg. De wielerliefhebbers zijn de paria’s voor wie de mooie koerszomer dus alweer voorbij lijkt/is, jammer maar helaas! 

zaterdag 25 juli 2020

Wat bezielde Remco Evenepoel 
om zo ondoordacht uit te halen 
naar Cian Uijtdebroeks?

Wielerkrant.be wil inzake sensatiezucht duidelijk niet onderdoen voor Wielerflits.be.

Het confronteerde Remco Evenepoel met de tijding dat Cian Uijtdebroeks zijn betere versie zou zijn. Remco zou zich kennelijk aangesproken gevoeld hebben en regaeerde fel:
"Als hij de dubbel in BK, EK en WK haalt, kunnen we eens praten".Indien Remco dat zich daar effectief zo over uitliet, dan kan ik niet anders dan daarvan zeggen: héél dom!
Het is immers niet Cian Uijtdebroeks die de gedachte gelanceerd heeft, wel Wielerflits.be. Uijtdebroeks’ entourage deed er integendeel alles aan om de momentopname van ‘een betere klimtijdrit tijdens een Spaanse stage’ angstvallig stil te houden om verkeerde conclusies te anticiperen. Iemand heeft het nodig gevonden om één en ander, tegen alle afspraken in, te lekken en zie waartoe dit geleid heeft. 

Remco Evenepoel kreeg voor zijn overacting reeds lik op stuk, zo gaat dat nu éénmaal. Bepaalde lieden beginnen zelfsvergelijkingen tegen hem uit te spelen zoals:
“… als de nieuwe Merckx moet hij op zaterdag 8 augustus een eerste keer Milano-Sanremo zoals de 20-jarige Eddy in 1966 deed”.
Op de Giro kan Remco tussen 3 en 25 oktober zelfs een voorafname doen want Eddy was in 1967 “reeds” bijna éénentwintig jaar toen hij twee dagzeges behaalde en op de negende eindplaats uitkwam. 
Als tijdrijder loopt Remco evenwel achter op Jacques Anquetil want die won in 1953 als 19-jarige in 1953 de 140 km. lange G.P. des Nations, het officieuze wereldkampioenschap tijdrijden, terwijl Remco op die leeftijd ‘slechts’ tweede (na Rohan Dennis -1’09”) werd in het officiële WK in Harrogate 2019.

Het zijn inderdaad onnozele vergelijkingen maar nièt onnozeler dan het nodeloos gestook van eerst Wielerflits en daarna Wielerkrant tussen de 20-jarige Remco en de 17-jarige Cian, die nog nooit tegen mekaar gekoerst hebben en dat ook nieuw gauw zullen doen, misschien zelfs nooit want beiden worden met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid in de knusse armen van The Wolfpack gesloten.

vrijdag 24 juli 2020

Sébastien GRIGNARD
de jongste surprise du chef John

Sébastien Grignard werd in mei 2017 zowel kampioen van België tijdrijden als op de weg. Naderhand werd hij ook derde in het Europees kampioenschap en won hij de Chrono des Nations. Tussendoor  zakte hij (21ste) door het ijs op het wereldkampioenschap tijdrijden in het Noorse Bergen. Zijn debuut bij de beloften ging nagenoeg volledig in klierkoorts op en als revanche in 2019 volstonden een vierde plaats in de Ronde van Vlaams-Brabant en een derde in het weliswaar zware kampioenschap van België in Habay-la-Neuve helemaal niet. Vòòr de lockdown was er dit seizoen enkel zijn tweede plaats in Brussel-Opwijk, de openingsmanche Die moet nogal zwaar doorgewogen hebben want die levert hem zeven maanden later een contract op bij Lotto-Soudal. Sébastien moet zich een hoedje geschrokken hebben en in de beide wangen geknepen toen hij het vernam.
Sébastien GRIGNARD als de tweevoudige juniores-kampioen van België in 2017.
De wegen van John Lelangue zijn nu éénmaal ondoorgrondelijk of juist wel want dit godsgeschenk zou Sébastien nooit te beurt zijn gevallen indien hij een … Vlaming was geweest. Jongens als Arne Marit en Viktor Verschaeve (eveneens uit de eigen beloftenkern), die al veel meer bewezen, moeten nog wat langer in de wachtkamer verwijlen zoals (tot 1 juli) zelfs de kwikzilveren Florian Vermeersch.
Indien mister John nog wat aan communautair opbod wil doen dan raad ik hem aan om zo gauw mogelijk Arnaud De Lie en Noah Detalle in de rood-zwarte rangen te sluiten want die zijn ‘nòg béter’ dan hun taalgenoot. Ik gun het Sébastien Grignard anders wel en ik hoop voor hem dat hij slaagt maar in zijn binnenste zal hij zich ootmoedig afvragen waar hij dàt verdiend heeft of was hij op de hoogste van een voorafname.  
Sensatiepers wil er een kluif
aan hebben maar …
Cian Uijtdebroeks
is, tot nader order, vooral 
een uitstekende student 

  
Wat haalt Wielerflits.be zich in het hoofd om het tussentijdse (!) sprookje van Cian Uijtdebroeks ongekende proporties te doen aannemen? Welke dienst bewijst het de 17-jarige Hannutenaar, telg van een Vlaamse papa en een Poolse mama, daarmee? Een héle slèchte!

De titel (ook al een miskleun) luidt: 


Jumbo, Sunweb en Deceuninck-QS strijden 

om de ‘verbeterde versie Evenepoel’


Ik moet twee van de drie gegadigden bij voorbaat ontgoochelen want van een strijd zal geen sprake zijn want Cian en zijn entourage zullen kiezen voor de “beste verhouding prijs - kwaliteit” en dan weten we meteen wie er daarmee bedoeld wordt.

Zijn mindere punten: Cian zal nooit een massaspurt winnen en in een vlakke(re) tijdrit zal hij door de grote motoren overruled worden. Indien het klopt dat de tijdrit in Aigle-Martigny slechts een gering aantal hoogtemeters bevat dan heeft hij daar dus niets te zoeken, zoals wèl véél in de veel zwaardere wegrit.

Insteek om de goedlachse Cian (lees: Kian en nièt Sian!) Uijtdebroeks nodeloos de hoogste wielerhemel in te prijzen was de jaarlijkse stage van Acrog-Tormans waarbij uitgestippeld een steil klimparcours van zeven kilometer, waarop ter afsluiting een testtijdrit wordt georganiseerd. Twee jaar geleden verbeterde Remco Evenepoel de bestaande besttijd met meer dan twee minuten. Cian bleef daar in februari nog een dikke halve minuut onder.
Subliem toch?! Jàwèl, maar een momentopname, niets minder / niets meer. Is hij op basis daarvan op slag de betere versie van Remco Evenepoel? Komaan zeg! Cians entourage deed er trouwens alles aan opdat dit nièt zou uitlekken want waarmee door de sensatiepers verkeerd zou worden omgesprongen zoals nu blijkt. 

Ik heb zo’n vaag vermoeden wie de aanjager is van deze nodeloze opklopperij. Een bepaald heerschap probeert de beste jongste talenten in zijn rangen te sluiten zoniet te destabiliseren. Hij mag bij deze weten dat het hem met Cian nièt zal lukken.

Of Cian à la Remco na 2021 meteen doorstroomt naar de beroepscategorie? Ik denk van niet wat behalve een overgetalenteerd coureur is hij bovenal een uitstekend student die in de herfst van 2021 universitaire studies zal aanvatten en tijdens de vijf aansluitende lentes zich vooral op zijn cursussen zal focussen.  

Even memorereren hoe Cian in 2019 excelleerde als tweedejaarsnieuweling in binnen- en buitenland met de hoogtemeters als natuurlijke bondgenoten. Die ontbraken alvast op het BK tijdrijden in Sint-Lievens-Houtem, waar hij “slechts” vierde werd. Het prikkelde hem voor een demonstratie in de driedaagse Tour de l’Ain (Fr.), waarvan hij de koninginnenrit (met Le Grand Colombier) won en soeverein de eindzege behaalde. Aansluitend won hij ook de Omloop van de Maasvallei, een Nederlandse topkoers. In de Ardennenkoersen van Herbeumont (2’05” voorsprong) en van Vresse-sur-Semois (1’14”) was hij ongenaakbaar. Hij vertrok dus in bloedvorm naar het European Youth Festival in Baku (Azerb.) maar werd er ziek waardoor hij bleef steken op de 25ste plaats in de tijd- en op de 40ste in de wegrit. Toch genoot hij er met de volste teugen van de unieke sfeer én van de vierde plaatsen van zijn landgenoot Alec Segaert,  die hij aanziet als een compagnon de route op een jarenlange tocht met hopelijk de beroepscategorie als eindbestemming nà het volmaken beider hogere studies. Het gemis van Baku werd in het Critérium Européen (Lux.) dubbel en dik gecompenseerd met een volgende demonstratie in de koninginnenrit, die hij won met 3’41” voorsprong op de tweede en nog (veel) meer op de overigen. Hij liet niet na om ook in Vlaanderen nog een exhibitie weg te geven. In Maarke-Kerkem greep hij de Boigneberg aan om twee minuten van de anderen weg te rijden. Een tijdrit van betekenis had hij zowaar nog niet gewonnen. Dat moest dan maar op de slotdag in de verre Vendée met de Chrono des Nations (Fr.). Het wemelde er van de nationale kampioenen, die hij met niet al te veel hoogtemeters toch één voor één over de knie legde. Enkel Eddy Le Huitouze, de Franse kampioen kwam in zijn buurt. 

En met voor het ingaan van de lockdown zorgde Cian in Kuurne-Brussel-Kuurne, zijn eerste koers als junior, voor een volgende demonstratie. Maar dat hij de ... betere versie zou zijn van Remco Evenepoel, wilhij zelfs niet gedacht hebben en dat siert hem.