dinsdag 14 september 2021

Alleréérste zege levert zowaar een driekleur op


Jakov, Jakov:

wat doe je nu ?!

 … maar beide voetjes blijven op de begaanbare grond


Bij de miniemen kon hij amper volgen maar bij de aspiranten realiseerde hij de aansluiting. Weinigen die er wat van merkten hoe Jakov Beirlaen in stilte onverdroten voortdeed met de Blaarmeersen als corrector van zijn prestaties. 

De daar aangekweekte behendigheid kwam hem aardig van pas om te evolueren in het omvangrijke peloton van een BK. Zowel in dat van de 14-jarige aspiranten in Deftinge als dat van de eerstejaarsnieuwelingen in Liedekerke werd hij achttiende. Niet onaardig voor iemand die al die jaren slechts één keer in de top vijf (Tourinnes-Saint-Lambert) was opgedoken. Bijsluiter was dat het Jakov telkens op golvend terrein te beurt viel. 

Als tweedejaarsnieuweling belandde hij tijdens de nazomer van 2019 in een stroomversnelling met een vooral een derde plaats in de Rekkemse rit van de West-Vlaanderen Tour. Twee weken later schoof hij in Desselgem nog wat dichter bij een allereerste overwinning maar de vermaledijde Spanjaard Juan Luis Arrieta hield er hem af.

Het gebalde Covid-19 seizoen was Jakov ongenegen maar het maakte hem nog sterker in het hoofd om dit jaar mooie stappen te zetten. Hij stond er vanaf de verlate openingsdag in Nokere (6de). Een veertiende plaats in de G.P. Eddy Schepers - Linter (een manche van de Beker van België) was het scharniermoment om verder te klimmen op de uitslagenladders: vierde in de tweede rit van de Vermarc – driedaagse. 

Het was de aangekondigde kroniek van een nog betere maand augustus met een tweede plaats (na Michiel Lambrecht) en een uitstekende passage in Les Boucles de l’Oise (Fr.): zesde in de eerste  en derde in de afsluitende rit. 

Eén en ander aaide zijn zelfbewustzijn om ook van de herfst iets moois te maken maar dat het zo’n vaart zou nemen als het nam, dat hield Jakov niet voor mogelijk.

 

Kenay De Moyer lanceerde meteen de titelrace met Rube Baeten, Iyen Cristofano, Stijn Degeest en Thibau Dhooge als compagnons de route. Vijftien ijlende achtervolgers maakten de oversteek. De twintig werden vanaf de voorlaatste ronde drastisch uitgedund. Maxim Delrue, Michiel Lambrecht en Seppe Maes trokken de finale op gang. Jakov Beirlaen leek uitgeteld voor het podium tot zijn stadsgenoot Gaëtan Verleyen zich voor de kar spande met een felle counter. Ook Cedric Van Raemdonck schoof mee en met hun zessen snelden ze naar de Groenlaan, waarop Michiel Lambrecht gewonnen spel had tot Jakov Beirlaen hem op de finishlijn alsnog voorbijjumpte.

Jakov weet ook wel dat hij niet de kampioen van België is van het hele seizoen maar van die exquise zondagnamiddag in Herzele. Hij kan het dan ook plaatsen als een mooie overwinning waarvoor hij beloond  werd met de Brabançonne en een driekleurige trui. 

Jakov wil dat symbool waarmaken vanaf de 'Keizer' van Koksijde, waarbij vooral de zondagrit van en naar Pittem met een lus door de Vlaamse Ardennen en een passage door Waregem hem aanspreekt. 

Succes trekt aan maar Jakov had al langer zijn woord gegeven aan Rudy Vandenheede van het Basso Team Flanders.

Jakov is de zoon van Johan, een wielerfreak die Airportservice Johan’ runt. Zijn oom wijlen Germain Beirlaen was jarenlang één der sterkhouders van Dwars door Vlaanderen. Johan organiseerde op 18 augustus het open kampioenschap van West-Vlaanderen, waarin zoonlief bleef steken op de negende plaats. De gedachte aan mogelijke winst in het BK was op dat moment helemaal niet aan de orde.

De tijd zal kort zijn om zijn driekleur te showen. Na de ‘Keizer’ volgen nog de Franse kasseikoersen in Pévèle en bovenal Paris-Roubaix. Met zijn 60 kilo lijkt hij te licht voor die opdrachten maar dat zei men ook van Thomas Pidcock die niettemin won in 2017, waarmee Jakov niet wil gezegd hebben dat hij in de voetsporen treedt van de illustere Brit.

 

Een doorstart als contractrenner is evenmin al aan de orde zoals wel studies rechtspraktijk aan HoGent. Jakov is meertalig tot Russisch aan toe, de taal van zijn mama Anjelika Vasiljuk die twintig jaar geleden vanuit Kaliningrad de oversteek naar Vlaanderen maakte en daar, zeker na zondag, allerminst spijt van zal hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten