woensdag 25 oktober 2023

Alexander BASTIAENS: tijdrijden zowaar de vlag die zijn mindere lading afdekt

 

Op 1 mei kreeg ik in de vooravond het leuke berichtje (“Alexander heeft naar je geluisterd”) van Petra Vanhoof, de toffe mama van Alexander Bastiaens, die rond de middag in het druilerige Waregem tweede was geworden in het BK tijdrijden der 14-jarige aspiranten, weliswaar op een respectabele 27 seconden van Sander Willems maar vòòr de 22 anderen die hem op 14 augustus 2022 voorbleven in het kortere BK tijdrijden in het verzengende Denderleeuw. Die 24ste plaats met over de 2,8 km. 27” meer en 2,24 km. per uur trager dan Sander Willems was ondermaats voor één van de dat jaar vijf beste prestérende aspiranten van het bouwjaar 2009. 

Alexander BASTIAENS in Waregem aan het begin van zijn rush
naar een onverhoopte dichtste ereplaats in het BK tijdrijden.

Dat aanzienlijke verschil moest bij Alexander meer tussen de oren dan in de benen zitten: de neus ophalen voor het gevecht tegen zichzelf en het voor zich uitschuiven van de limieten, die je verbreden als coureur in het algemeen maar ook als sprinter. Alexander heeft de aanbevéling kennelijk ter harte genomen en zie waartoe dat in Waregem leidde.

Die dichtste ereplaats in het BK tijdrijden leidde geen hoeraseizoen in maar was slechts een zeldzaam lichtpunt tijdens een overwegend pechseizoen, die hem in mijn ranking deed tuimelen van de derde (289 punten) naar de zevende (208 punten) plaats.

Hoe kon het anders na zoveel brute pech? In het VK omnium van november kwam hij ten val in het afsluitende onderdeel terwijl hij in de tussenstand al meer punten telde dan de uiteindelijke tweede. Twee maanden later moest hij ziek wegblijven van het BK omnium. In het Limburgs weekend werd hij al in de openingstijdrit in Paal door een nogal zware val uitgeschakeld, waardoor hij de week daarop VK in Arendonk misliep. En op het BK in Denderleeuw reed Alexander al in de tweede ronde lek. 

Eén en ander heeft hem een pak punten gekost die hem in de ranking weer dicht bij de top drie zouden hebben gebracht.

De lente kondigde zich helemaal anders aan. Alexander won zijn eerste drie koersen en scheerde een dubbelslag van Antwerpse titels (in de wegrit geklopt door Rhune Heylen). Het tij keerde vanaf eind mei en de good vibes keerden pas eind juli terug met tweede plaatsen (na Sander Willems) in de tijdrit en de eindstand van het Antwerps weekend. 

Alexander won na de zomervakantie nog in Lommel-Heide, Budingen en (op zijn slotdag) in het verre Crisnée maar ook dat schonk hem geen algemene voldoening.

2024 kan bezwaarlijk nog pechvoller worden dan 2023 was. Bovendien wordt die sakkerse Sander Willems dan een spitsbroeder. Hopelijk benutten ze die beschikking meer om mekaar (nog) beter te maken dan om mekaar te ontzien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten