zaterdag 22 februari 2014

Sven Nys’ decennialange filosofie 
"Beter tien vogels in de hand dan één in de lucht"
Sven Nys werd op zondag 2 februari 2014 niet voor de derde keer wereldkampioen veldrijden en dat is een schandelijke aanfluiting van de vigerende waardeverhoudingen. De wereldtitel en de regenboogtrui moesten in het bezit blijven van de beste veldrijder van het seizoen en dat was in 2013-2014 ontegensprekelijk Sven Nys. De realiteit wilde het anders. Dat Nys door de wonderbaarlijke atleet en de hyperschone mens Zdenek Stybar geklopt werd, kan het niet vergoelijken. De Tsjech is de weliswaar verdiende wereldkampioen van die ene dag. Het bewijst nogmaals het ridicule van een kampioenschap van een microwereld, dat men dus beter de G.P. van de U.C.I. zou noemen. De regenboogtrui zal men tijdens de winter van 2014-2015 niet vaak kunnen bewonderen want Stybar is in de eerste plaats wegrenner.
Sven Nys zit in hetzelfde schuitje als zijn voorganger-kannibaal Eddy Merckx (die éénendertig jaar eerder op dezelfde 17 juni geboren werd). Eddy werd viermaal wereldkampioen (als amateur in Sallanches 1964; als contractrenner in Heerlen 1967, in Mendrisio 1971 en in Montreal 1974. Nog is dit te weinig als symboliek voor de hegemonie die hij een decennium lang aan de dag legde.
Sven Nys blijft, in zijn nochtans kleinere discipline en zijn twee titels bij de beloften (1997 en 1998) meegeteld, eveneens op vier steken.
Nys zal er amper om malen. (wereld)Kampioen zijn is ook voor hem plezant maar hij wilde er de rest van zijn seizoen nooit aan offeren. Stel dat het dan die ene dag misloopt (wat al meermaals gebeurde), dan staat hij met lege handen en vooral een geërodeerde bankrekening. Beter tien vogels in de hand dan één in de lucht, moet zowat zijn redenering zijn. En hij heeft een veelvoud van tien vogels in de hand, zie maar: 6 eindoverwinningen en 49 dagzeges in de Wereldbeker, 13 eindoverwinningen en 63 dagzeges in de Super-Prestige, en 9 eindoverwinningen en 48 dagzeges in de Gva - trofee / bpost bank - trofee.  
Nys’ uitpuilend palmares is er zelfs géén uit de oude tijden want in die dagen bestond er geen copieus programma zoals in dit tijdvak met gemiddeld ruim één topcross per weekend. Het promoveert Sven tot de best betaalde veldrijder ooit en er zal al veel moeten gebeuren om hem - wat dat betreft - nog te overtreffen.
Het kan niet genoeg beklemtoond worden welke eminentie Sven Nys is. Hij heeft zijn palmares opgebouwd met de benen én het hoofd, niet met de mond waaruit enkel bedachtzame praat komt. Eerlijk als hij immer is, rekent hij een zeldzame nederlaag steevast zichzelf aan. In Hoogerheide 2014 was hij de oudste deelnemer maar de beste van het seizoen en toch had hij er op 2 februari 2014 niet meer moeite mee dan nodig om in Zdenek Stybar, die over meer uithouding beschikte, zijn meerdere te erkennen. Nys gaat er nog twee winters mee door maar het zou illusionair zijn om alsnog van een volgende regenboogtrui te dromen. Uitgesloten is het niet maar de kansen slinken; trouwens Zdenek Stybar mag zijn derde wereldtitel begin 2015 in eigen Tabor verdedigen.
In het totaalklassement van àlle wereldkampioenschappen schuift Sven Nys géén plaats dichterbij. Rang negen geeft een geringschattend beeld van de meest gelauwerde en best betaalde veldrijder ooit.
Dit door mij bedachte systeem (basis: 125 75 50 40 30 25 20 15 10 en 5 punten voor de resp. eerste tien van het vroegere Internationaal Criterium en het huidige wereldkampioenschap) geeft deze ranking:

01) Rolf WOLFSHOHL (D.) 1060
02) Albert Zweifel (Zwits.) 1050
03) André Dufraisse (Fr.) 1015
04) Eric De Vlaeminck (B.) 995
05) Renato Longo (It.) 935
06) Erwin Vervecken (B.) 820
07) Roger Rondeaux (Fr.) 800
08) Adrie van der Poel (Ned.) 780
09) Sven Nys (B.) 765
10) Mario De Clercq (B.) 650
11) Roland Liboton (B.) 605
12) Albert Van Damme (B.) 535
13) Zdenek Stybar (Tsjech) 525
14) Peter Frischknecht (Zwits.) 480
00) Bart Wellens (B.) 480
16) Klaus-Peter Thaler (D.) 470
17) Hennie Stamsnijder (Ned.) 455
18) Robert Oubron (Fr.) 430
19) Camille Foucaux (Fr.) 400
00) Daniele Pontoni (It.) 400
21) Herman Gretener (Zwits.) 375
22) Richard Groenendaal (Ned.) 365
23) Amerigo Severini (It.) 340
24) Charles Vaast (Fr.) 330
25) Jean Robic (Fr.) 325
26) Pierre Jodet (Fr.) 320
27) Niels Albert (B. ) 265
00) Maurice Seynaeve (B.) 265
29) Roger Declercq (B.) 260
30) Francis Mourey (Fr.) 250
00) Klaas Vantornout (B.) 250
32) Roger De Vlaeminck (B.) 240
33) Radomir Simunek jr. (Tsj.) 235
34) Kamiel Vermassen (B.) 235
35) Hilaire Bertillin (Fr.) 230
00) Henri Moerenhout (B.) 230
00) Georges Ronsse (B.) 230
38) Pascal Richard (Zwits.) 225
39) Henk Baars (Ned.) 220
00) Sylvère Maes (B.) 220
41) Georges Meunier (Fr.) 220
42) Josy Mersch (Lux.) 215
43) Danny De Bie (B.) 210
44) Hans Bieri (Zwits.) 205
00) Kevin Pauwels (B.) 205
46) Mike Kluge (D.) 200
00) Robert Vermeire (B.) 200
48) Dominique Arnould (Fr.) 185
49) Henri Deconinck (Fr.) 175
00) Rein Groenendaal (Ned.) 175
00) Dieter Runkel (D.) 175
52) Firmin Van Kerrebroeck (B.) 170
53) Georges Peuziat (Fr.) 155
00) Tom Vannoppen (B.) 155
55) Beat Breu (Zwits.)145
00) André Wilhelm (Fr.)145

Geen opmerkingen:

Een reactie posten