De belangrijkste, de apotheose oké maar …

 

Maak de Ronde van Vlaanderen niet nòg bigger dan hij al wil zijn   

 

Mijn kennismaking dateert van de late jaren vijftig van vorige eeuw toen ik vanuit mijn toenmalige woonplaats Oudenburg met mijn papa op de fiets meemocht naar de doortocht in Westkerke op de verkeersas Brugge-Gistel. Bij één van die gelegenheden reed er één coureur véle minuten voorop: Staf Van Vaerenbergh. Op mijn leeftijd kon ik niet geloven dat ze hem nog zouden bijhalen en toch gebeurde het, ik vernam in de vooravond via de radio dat (sorry Gilbert) Rik Van Looy gewonnen had, dat moet dus de beruchte editie n 1959 geweest zijn. 

Ik vertelde het voorval aan de inmiddels bijna 90-jarige Schepdalenaar op de begrafenis van René Mertens in 2014. Hij trok grote ogen dat ik dat nog wist. Hoe ouder de herinnering hoe beklijvender!

Toch werd ik nièt overweldigd door de Ronde van Vlaanderen want thuis lazen wij “Het Volk” die met ‘Vlaanderens (zelfverklaarde) mooiste’ gematigder omsprong dan de patronerende “Sportwereld”, wiens lezers vol dedain op de anderen neerkeken. Ik ontsnapte dus aan de indoctrinatie door de influencers avant la lettre Karel en Willem Van Wijnendaele die het als patsers over de Ronde hadden alsof er maar één koers bestond. Meer dan een halve eeuw later doen hun opvolgers er nog steeds lyrischer over dan nodig is.

Uiteraard is de Ronde van Vlaanderen een mooie en belangrijke koers maar niet meer dan de vier andere monumenten. 

De nieuwe eigenaar Flanders Classics, geleid door een machtsgeile kabouter, heeft er de ziel uitgehaald: de startplaats verkaveld tussen Antwerpen en Brugge, géén Muur van Geraardsbergen noch Bosberg vanaf de 104de Ronde van Vlaanderen en vanaf dit jaar ook geen Paddestraat meer. Blasfemie ingegeven door rancuneus haantjesgedrag!

 

Men had die cruciale passages gemakkelijk kunnen handhaven in plaats van de oorspronkelijke Ronde van Vlaanderen te ontzielen. De hertekende finale (die - graag toegegeven - ook een lust voor het oog is) krijgt nu zijn ontknoping in een grote arena volgestouwd met vips die zich anders ook hadden opgehouden in Geraardsbergen, dat niet wilde ingaan op het wilde opbod van Napoleon Vandenhaute. Dat die daar dan rond voor uitkomt in plaats van de goegemeente blaasjes wijs te maken. Het is zijn goed recht om zijn product te beheren zoals hij dat wil om er zoveel mogelijk munt uit te slaan maar het nuttige aan het onaangename koppelen is erover!

De 107de editie een zaak van de zogenaamde grote drie, die alvast een stijloefeninghielden op het podium van de E3 Harelbeke? Ik hoop dat er meer anderen de aansluiting maken en dan wordt vooral gerekend op Tom Pidcock, Mads Pedersen, Jasper Stuyven (met het magische rugnummer 51!), … en in mindere mate op Julian Alaphilippe, Matteo Jorgenson, Stefan Küng, Yves Lampaert, Michael Matthews, Matej Mohoric, Sep Vanmarcke (de vleesgeworden en overterechte hommage aan de ereplaats) én op Sören Kragh Andersen, Christophe Laporte, en Tim Wellens als backups in geval van brute pech van hun kopman.

De mildere weersomstandigheden van vandaag zullen de koers democratischer en toegankelijker maken dan de extreme van vorige zondag maar of dat mogelijkheden schept voor een absolute verrassing, ik dacht van niet.