Wil men naar 12 à 15 teams met elk 12 renners, die alles nog meer ‘onder controle’ kunnen houden?

 

Twee Topteams stellen veto tegen meer wildcards in de grote ronden

 

Cyclingnews.com meent te weten heeft dat de Professional Cycling Council(waarin vertegenwoordigers van de UCI, teams, organisatoren en zowaar ook … renners) op 26 maart bijeenkomen om te stemmen over het verzoek van RCS (Giro), ASO (Tour) en Unipublic (Vuelta) voor minstens één extra wildcard in hun grote ronde.

 

Twee topteams uit de WorldTour, die laffelijk anoniem wensen te blijven, meldden cyclingnews.com dat ze geen voorstander zijn van extra wildcards omdat ze tot 50 miljoen euro moeten ophoesten om deel uit te maken van de WorldTour, terwijl ProTeams voor veel minder mee genieten van de enorme visibiliteit van de topkoersen, inzonderheid de Tour.

 

RCS (Giro), ASO (Tour) en Unipublic (Vuelta) mogen vier wildcards voorbehouden aan ProTeams, dat zijn behalve de 18 WorldTeams met startplicht en de eerste twee ProTeams in de UCI-teamranking eind 2024, hetzij in het voorkomend geval Lotto en Israel - Premier Tech met startrechttout court. Omwille van de grote interesse om deel te nemen, claimen de grote ronden bij de UCI minstens één extra wildcard, waardoor én Tudor, én Uno-X én Total Energies kunnen deelnemen terwijl het expansieve Q36.5 ernaast zou grijpen. Tudor en Q36.5 kunnen wel naar de Giro naast de bescheiden inheemse teams Polti - VisitMalta en VF Group-Bardiani CSF-Faizanè.

Q36.5 en Uno-X willen (ook) naar de Vuelta en hypothekeren daarmee de kansen op deelname van het autochtone Caja Rural - Seguros, Kern Pharma, Euskaltel - Euskadi of Burgos Burpellet BH.

 

Waarom in elk van de drie grote ronden geen 25 teams van elk zeven renners (175 starters) toelaten in plaats van de gebruikelijke 22 van elk acht renners (176 starters)? Het zou de controlerende almacht van de sterkste teams reduceren en de spankracht ten goede komen. 

 

Dat zal helaas niet gebeuren aan de vooravond van het opdoemende spook van OneCycling, dat vooral uit is op een compacter en meer gesloten wielrennen waarin door de stakeholders zoveel mogelijk kan voorgeprogrammeerd worden? Indien men dat inderdaad wil, waarom dan niet meteen schakelen naar 12 à 15 teams van elk 12 renners, die de buit naar eigen goeddunken met voor elk in grotere stukken kunnen verdelen? 

Het zou neerkomen op een terugkeer naar vorige eeuw, met minder teams met meer renners. De Vuelta in het voorjaar (tot en met 1994) was overwegend schraal bezet met absoluut dieptepunt in 1977 met slechts zeven ploegen van elk tien renners. Goed dat men te elfder ure Flandria - Velda voor een klein fortuin kon vastleggen of het waren er nog tien minder. Het verloop was er ook naar: Freddy Maertens behaalde als eigenaar van de regenboogtrui (die men enkel bij de proloog in Dehesa de Campoamor te aanschouwen kreeg) 13 dagzeges, werd eindwinnaar met de tijd en met de punten, Pedro Torres won de bergprijs en Teka (met Miguel Maria Lasa, Klaus-Peter Thaler en Pedro Torres in de top negen) het ploegenklassement. Ook Michel Pollentier (zesde in het eindklassement) won zijn rit. Amper 54 renners voltooiden de 32ste Vuelta. De aansluitende Giro was veelomvattender en daarin trok Flandria zijn soevereiniteit door.

Zelfs de wonderbaarlijke Tour van 1969 had geen overschot aan kwantiatieve weelde: 13 teams van 10 coureurs. Een geprikkelde Merckx had enkel zin in heersen en niet in verdelen. Hij veroverde àlle truien én zijn Faema het ploegenklassement. Toch kon hij niet beletten dat de onooglijke Fransman Pierre Matignon, de hekkensluiter van het tijdklassement die in de andere ritten niet dichter dan de 48ste plaats was geëindigd, hem de rit naar de Puy-de-Dôme ontfutselde. De Fransman reed voor Frimatic, het team van de rijke graaf Jean de Gribaldy.

 

Wil men terug naar dit soort verhaallijnen? Néén, bedankt!

Meer ploegen met minder coureurs betekent ook minder budget en een democratischer peloton. Of wil men het topwielrennen, zoals het voetbal, liever uitbesteden aan de Emiraten wiens inbreng weliswaar welkom is maar dan wars van monopolisering.

Gevreesd mag worden dat dit allemaal zou/zal gebeuren indien het vermaledijde OneCycling van de grond komt. Het eerste wat David Lappartient dan moet doen is zich helemaal kaal laten scheren om ook visueel te gelijken op Gianni Infantino, de Zwitserse-Italiaanse tycoon, de ijskoude voorzitter van de wereldvoetbalbond Fifa.

Lappartients autocratie wordt ook geïllustreerd door het against all odds koppig vastklampen aan het vervloekte WK in Rwanda, waarbij hij een plan B niet eens in overweging wenst te nemen. Voor de afgestofte Fransman moet er dus een aardig extraatje aan vastzitten. Wat het nog pertinenter maakt: voor het WK 2025 ging het tussen Rwanda en … Rusland.