De Tien om te Zien van het  R.EV cycling team u19

 

Het zijn, qua blote resultaten, niet uitsluitend toppers van de bouwjaren 2007 en 2008 die aan boord werden gehaald. Matthias Bogaert en Yasu Vervoort (beiden komende van Isorex) zijn de enige coryfeeën van het tiental. Ze zijn éérstejaars net als Rayane Arifi en Mathieu Levaque. Yasu, de eyecatcher bij uitstek, krijgt nog een aparte bijdrage.

 

Matthias Bogaert was als aspirant één van dé coryfeeën van het bouwjaar 2008 en herhaalde dat als nieuweling, zelfs al won hij niet meer zo vaak maar zijn fraaie ereplaatsen deden er meer toe met ei zo na een dagzege in de Course de la Paix en een podium in de Affligem Classic als slotakkoord. Zelfs al werd hij PK, toch blijft het tijdrijden een voornaam werkpunt. Eén en ander betekent gelijk dat er op de Herzelenaar nog aardig wat rek zit.

 

Rayane Arifi is een discipel van eigen kweek die in vergelijking met 2023 (driemaal bescheiden top 10) in 2024 mooie stappen zette met achtmaal podium, zij het zonder hoogste trede maar dat kon de algemene voldoening niet temperen. 

 

Mathieu Levaque is the special one want hij kwam begin mei over uit het hockey. Veel rodage had hij niet nodig want eind mei deed hij in de zware koers van Kester (bijna 100 dln.) al mee voor de vette prijzen. Die regio lag hem kennelijk want drie maanden later behaalde hij in Galmaarden de eerste overwinning. Er waren weliswaar weinig starters maar Matthias Bogaert en Rayane Arifi flankeerden hem op het podium.

 

Mathias De Keersmaeker (Heist CT) en Oskar De Meester (Onder Ons Parike) zijn tuk op revanche na een moeilijk 2024, dat hen evenwel géén blijvende schade heeft toegebracht. Ze zijn wel wat zoekende als coureur maar klaar om op te veren. Indien dat niet lukt dan houden ze aardig wat anders achter de hand. Mathias heeft een jaar boni in zijn studies rechten, Oskar is een virtuoos die latijn-wiskunde studeert. Coureur worden is a very wish but not a obsession.

 

Hugo Percque muteerde als neo-junior van Cureghem Sportief naar Acrog-Tormans maar als Schepdalenaar was het logisch dat hij van het R.EV cycling team deel wenste uit te maken. Dat dankte hij behalve aan de lokale verankering ook aan zijn mooie campagne met vooral een vruchtbare juli. Op een dichtste ereplaats (na de Australiër Finlay McRobbie, die ook zijn twee volgende koersen won) in Brakel volgden overwinningen in het golvende Bogaarden en in het vlakke Veldegem. Tijdens die zalige periode vierde hij zijn 17de verjaardag.

 

Tuur Verbeeck (Dijlespurters Mechelen), in 2019 de Vlaamse kampioen der 12-jarige aspiranten, won vijf jaar later de zware Tour de Condroz door in Ougrée onder anderen Wout Hemeryck, Nicolas Aernouts, Thor Michielsen, Axel Van den Broek, Tristan Jannes, … achter zich te houden. Wie dat reeds kan als neo-junior mag aardig wat verwachten van zijn tweede campagne.

 

Arnaud Noirhomme (Lux.) en Erik Rege (Noor) vervolledigen deze Tien om te Zien. Hun aanwerving is eerder gebeurd op basis van verbazende testen dan van resultaten, maar beiden zijn jongens met een meerwaarde als persoon want van goeden huize.

 

Ze staan als 17-jarige alvast verder dan een zekere Remco Evenepoel die op 2 april 2017 met een blanco blad zijn debuut maakte en bij zijn debuut in Zoutleeuw niet bepaald bemoedigend 71ste werd. Op de keper beschouwd kun je stellen dat Noirhomme en Rege het in hun eerste allereerste koersen beter dan Remco maar dat veranderde nogal snel.