Rias LORIE: uitslagen 

maskeren zijn prestaties

Binnen het brede wielerspectrum dat ik probeer te bestrijken kan het niet anders of er valt wel eens iemand tussen de plooien van wie sommigen meer en beter verdienen.

 Rias Lorie voert de forcing tijdens het PK in Munte. 

Dat geldt alvast voor Rias Lorie (Ottergem) wiens resultaten niet om aandacht schreeuwden maar wel zijn prestaties die hij er liet aan voorafgaan en die hij vanaf 2024 meer op rendement wil afstemmen. 

De niet overbekende naam Rias is ontleend aan een lekkernij uit de wijngaarden van Galicia (Sp.) naar een idee van zijn papa Willy, een adept van de horeca en een tijdlang van de koers voor de toenmalige Belgische Wielrijders Bond als kok in de keukenbrigade van Norbert De Ganck.

Rias koerst al van bij de aspiranten maar zijn prestatiestaat was flinterdun, al behaalde hij als 13-jarige een overwinning op de hoogtemeters van Brakel-Elst, waar hij won van zijn meer beslagen clubmaat (ook in 2024!) Kobe Van der Vurst. Het zou 2,5 jaar wachten worden op zijn volgende zege maar zelfs dat kon de koersvreugde niet drukken.

Rias kon zich evenzeer vinden in zijn prestaties die hij vooral onder de taalgrens neerzette. Een week naar een ook al knappe twaalfde plaats in de GP Francis Verborg de Vezin, de openingsmanche van de zogenaamde Topcompetitie, behaalde hij die langverbeide overwinning in Laneffe (nabij Walcourt), waar hij schoon volk achter zich hield: Leander De Gendt, Cas De Smeyter, Augustin Maeck, Louis Marx, …

Die bloedvorm hield hij een maand vast en pratikeerde hij ook in de volgende manche van de Topcompetitie, zowaar de Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde, waar hij (20 km. alleen voorop) een gretige hand uitstak naar de overwinning tot een clubmaat hem tot de orde hielp roepen. Dit kwam niet aangenaam binnen.

Het tegenovergestelde gevoel viel hem begin juli te beurt in de Vuelta al Bayo Aragon (Sp.), waarin hij zich na een beklijvend duel met Jul Hélin de rode trui van de rushes kon toeëigenen.

Helaas kon hij geen volgende orgelpunt meer plaatsen want in Lierneux op de tweede dag van de Triptyque Ardennais kwam hij zwaar ten val en brak een sleutelbeen. Eind augustus zat zijn seizoen er zo goed als op, al vermande hij zich nog voor een top dertig in Sint-Denijs en Ingooigem.

De koersen onder de taalgrens waren het terrein waarop Rias zich uitleefde en dat belandde niet uitsluitend in de blindemansogen van de uitslagen maar ook in de klare kijkers van Jo Van Gossum, die hem persoonlijk solliciteerde om als neo-junior naar Dakwerken Crabbé over te stappen. Jo moest het geen twee keer vragen zodat Rias als 17-jarige volgende meer gerichte stappen zal kunnen zetten.