Ronny VAN SWEEVELT

geëxecuteerd nà zijn dood

Hoe bestaat men het om iemand, die al overleden is, nòg ééns af te maken? Waarvoor en voor wie? Wie zich zoiets in het hoofd haalt, is zonder meer crapuleus. En er maar gretig er alle dingen van toen bij ophalen en smeuïg uitsmeren?

Is het niet zo dat iemand die een moord begaan heeft en zijn straf heeft uitgezeten daar in het openbaar niet meer mee mag geconfronteerd worden of er waait wat? Ronny Van Sweevelt heeft niémand vermoord maar wordt toch postuum en dus laffelijk aan het kruis genageld. Het betreft verjaarde feiten van rond de eeuwwisseling. Wat mag de relevantie hiervan zijn? Profileringsdrang van de ‘auteur’ aangeblazen door ‘zijn’ krant in de zin van ‘geef er maar een ferme lap op, dat leest lekker en het boost de verkoopcijfers’?! 

Ik wens Rob Roders bij deze alvast meerdere slapeloze nachten toe waarin Ronny Van Sweevelt telkens weer opdoemt en bedankt om hem postuum te schofferen. Dat zal niet lukken, want Ronny wordt door vrienden en kennissen geprezen als een menselijke mens die door niet te harden rugpijnen gekweld werd die hem naar de verkeerde noodrem deden grijpen met heel kwalijke gevolgen, waarvan hij zich evenwel goed herpakt had. 

En ach, BvL: het regionale stiefzusje van “de koers is van ons” (gelukkig is dat nièt zo) die het enkele weken geleden ook al nodig vond om een dopingzaak van 43 jaar geleden op te rakelen én uit te vergroten. De rechtgeaarde wielerliefhebbers moeten zich afvragen of ze dat medium nog langer in de armen willen sluiten.

Ronny Van Sweevelt heeft tot zijn laatste dagen brute pech gekend. Op de heropeningsdag van de horeca ging hij uit eten waarbij een hap in het (letterlijk) verkeerde keelgat zou zijn beland met fataal zuurstoftekort in de hersenen voor gevolg. Hij kon niet tijdig gereanimeerd worden en belandde in een onomkeerbare coma. 

Alsof het nog volstond, benutte BvL de gelegenheid om het tragische deel van zijn leven nog eens paginabreed uit te smeren, zijn nagedachtenis te besmeuren en zijn familie een extra uppercut toe te dienen. Het zal gelukkig ruim overstegen worden door zijn vele vrienden en kennissen die vooral goeds over deze toffe menselijke mens wisten te vertellen.

Ronny Van Sweevelt was halfweg de jaren tachtig van vorige eeuw een veelbelovend amateur die in 1984 zowaar maar zonder goed gevolg geselecteerd werd voor de Olympische wegrit in Los Angeles. Ronny was de vijftien jaar jongere broer van Valeer die in 1967 ’s lands beste liefhebber die op zijn 21ste meteen doorstootte naar de beroepscategorie met vooral een spraakmakende triomf in Liège-Bastogne-Liège, waarin hij het haalde van Walter Godefroot, Raymond Poulidor, Jacques Anquetil, Herman Vanspringel, Roger Pingeon, … Zijn sprookje was helaas van ultrakorte duur en eigenlijk mag je stellen dat het reeds op zijn 23ste allemaal voorbij was maar hij had tenminste nog een leven vòòr zich. Van Valeer maakte “de koers is van ons” ruim twee jaar geleden een ontluisterend interview waaraan Valeer openhartig meewerkte.