zaterdag 14 september 2019

Leiden vendetta en guerra 
naar een putsch tijdens 
de voorlaatste Vuelta-namiddag?

Wat was er het eerst? De kip of het ei? De (de onvoorziene) crash van Jumbo-Visma of de (geplande) raid van Movistar? De crash, insinueren de tv-beelden. Movistar had mogen ijlen zonder omzien indien het al een kloof had geslagen maar dat leek niet het geval. Meer in het bijzonder wereldkampioen Alejandro Valverde, de tweede in de tussenstand, was de kop van Jut. Ploegleider José Luis Arrieta, die als modelhelper 25 van zijn 27 (!) grote ronden (dagzege in de Vuelta 2006) uitreed, vond dat onterecht en ging helemaal uit de bocht toen hij orakelde dat de UCI liever Primoz Roglic heeft als eindwinnaar. Hij werd daarin alvast niet bijgetreden door de gefrustreerde loser Miguel Angel Lopez die Movistar als een verzameling onsportieve idioten omschreef.
Vandaag is het de laatste rit die er nog toe doet, alover vijf cols (globaal 4600 hoogtemeters, de meeste van alle ritten) naar het Plataforma de Credos. Vendetta en guerra kunnen wel eens de sleutelwoorden van deze tocht worden. Stel dat Valverde en Movistar alsnog hun slag thuishalen dan zou dat véél méér hebben dan de mislopen pyrrusoverwinning van daags voordien. Of wordt het een meer serene ontknoping met iemand van Movistar (Marc Soler bijvoorbeeld) als dagwinnaar?
Het zou niet de eerste keer zijn dat de Vuelta op de voorlaatste dag door een putsch wordt op de kop wordt gezet. De vorige keer is niet eens zo lang geleden. In de Vuelta 2015 werd de geïsoleerde Tom Dumoulin, ontegensprekelijk de beste, door een Astana opgezette monstercoalitie (met Fabio Aru als grote bevoordeelde) van zijn sokkel gestoten en naar een schamelde zesde plaats verbannen.

Nog schokkender was de afwikkeling van de Vuelta 1960. Intern hòògverrààd lag aan de basis. Ploegleider Albert De Kimpe zag liever zijn chouchou Frans De Mulder winnen dan de iets verder van hem wonende Armand Desmet (Waregem). Mantie telde op drie dagen van het einde een ruime voorsprong in de tussenstand maar het kwam De Kimpe kennelijk beter uit dat Mulderke won. Diens Machelen grenst aan Deinze, de vestigingsplaats van Fietsen Groene Leeuw, de sponsor waarvan Berten de zaakvoerder was. Er werd een vuil complot gesmeed tegen de bovendien aan het zitvlak gekwetste (een joekel van een bloedblaar) Armand Desmet, die mede door drie lekke banden zijn leiderstrui alsnog moest doorgeven aan zijn frère-ennemi Frans De Mulder. Een broedermoord die … Kain en Abel zou hebben doen blozen.
Amper twee dozijn haalden dat jaar de terminus (Bilbao) van die schrale nochtans sterk bezette 15de Vuelta, want én Federico Bahamontes én Charly Gaul, de recentste winnaars van de Tour, aanzetten. In een chaotisch verloop werden ze helemaal zoek gereden en gaven roemloos op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten