donderdag 29 augustus 2019

Angel Madrazo past niet in het plaatje 

Meer dan oververdiend voor hemzelf  maar volgens de sportieve logica zou het eigenlijk niet mogen maar het is nu éénmaal de (on)wil van het peloton van de Vuelta.
Angel Madrazo godbetert: in de Cycling Quotient Ranking nooit hoger gestegen dan de 235steplaats (eind 2012). De spreeuw van Cazona overschreed niettemin als eerste de finish van de vijfde rit. Winnen kun je dat bezwaarlijk noemen want met zijn Nederlandse Burgos-ploegmaat Jetse Bol en zijn landgenoot José Herrada (Cofidis) begonnen met negen minuten boni op de voorwacht van de talmende favorietengroep en geen volle minuut van overgehouden op de top van de Alto de Javalambre (een klim van 11,1 km. met 7,8% als gemiddeld stijgingspercentage en met halfweg een strook van 16%).
Angel loste meermaals maar keerde telkens terug om alsnog zijn slag thuis te halen en gelijk zijn pole position in de bergprijs te verstevigen. Toch zou het voor de sportieve logica goed zijn dat niet hij (wat niet totaal uitgesloten is) maar wel de beste klimmer het haalt, wat men enkel kan bekomen met de tijdsopname van elke beklimming van de voet tot aan de top.
De eerste klimrit was dus hoegenaamd geen propaganda voor het hoogste echelon van het internationale wielrennen. Dit soort anticlimaxen zijn van alle tijden. Zo won ene Pierre Matignon tijdens de weergaloze Merckx-Tour van 1969 zowaar de etappe met aankomst op de Puy de Dome. Onder zijn zadelpen bengelde een figuurlijke rode lantaarn. Onooglijk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten