woensdag 5 april 2023

De 111de Scheldeprijs, hét rendez-vous 

van de sprinters maar nièt uitsluitend


 

De Scheldeprijs van Schoten is vanaf 1907 niet de oudste Belgische (dat moet Liège-Bastogne-Liège zijn) maar allicht de oudste Vlaamse koers.

Over de Scheldeprijs wordt wel eens meewarig gedaan als over een uitgesponnen kermiskoers, een speeltuin van sprinters. 


Deze Sam Welsford, die twee dagzeges behaalde in de Vuelta a San Juan en ook de Claude Criquielion won, kan op de Churchill-laan van Schoten een voorname concurrent zijn voor Jasper Philipsen. (perempic@rchief.be - foto Peter REMMERIE)

Er is veel maar niet alles van aan; zelfs al zijn Marcel Kittel (5) en Mark Cavendish (3) de recordwinnaars. Piet Oellibrandt, niet bepaald een bolide, was hen voor in 1960, 1962 en 1963. 

 

Chocoladefabrikant Alfred Martougin was de créateur-fondateur die het vooral zocht in Antwerpen en de randgemeenten. Vanaf 1926 werd uitgeweken naar Schoten en dat minstens voor een eeuw want deze locatie heeft een contract tot en met 2025.

De Scheldeprijs was in de jaren dertig een regionale koers met uitsluitend lokale ronden, zeg maar een veredelde kermiskoers annex volksfeest tijdens de hoogzomer. 

Dat belette niet dat vanaf de Tweede Wereldoorlog de winnaarslijst almaar rijker gestoffeerd werd met Achiel Buysse (1939 en 1948), Stan Ockers (1941 en 1946), Eloi Meulenberg (1943), Ernest Sterckx (1951), Roger Decock (1954), Briek Schotte (1955), Rik Van Looy (1956 en 1957), Willy Vannitsen (1965), Ward Sels (1968), Walter Godefroot (1969), Roger De Vlaeminck (1970), Eddy Merckx (1972), Freddy Maertens (1973), Marc Demeyer (1974 en 1977), Frans Verbeeck (1976), Didi Thurau (1978), Ludo Peeters (1980 en 1984), Jan Bogaert (1983), Adrie van der Poel (1985), Mario Cipollini (1991 en 1993), Peter Van Petegem (1994), Frank Vandenbroucke (1996), Erik Zabel(1997), Robbie McEwen (2002), Tom Boonen (2004 en 2006), Alexander Kristoff (2015 en 2022), Fabio Jakobsen (2018 en 2019), Caleb Ewan (2020), Jasper Philipsen (2021) … gaven de Scheldeprijs uitstraling. Die laatste kan, met Mathieu van der Poel als lead-out par excellence, vandaag een tweede keer winnen.

 

In 1995 was er het absolute dieptepunt toen Rossano Brasi (It.) en Peter Roes al na tien kilometer ontsnapten om niet meer bijgehaald te worden, zodat je kon stellen dat de 82ste editie slechts twee deelnemers telde. Herentalsnaar Peter Roes kreeg het niet geregeld dat hij sant in eigen land werd. Nog tijdens datzelfde jaar stopte hij op zijn 31ste met koersen. Zijn Italiaanse overwinnaar uit het wielergekke Bergamo won het jaar daarop de HEW Cyclassics van Hamburg. Toch waren zijn twee wereldtitels in de ploegentijdrit zijn mooiste overwinningen:

• in Moskou 1989 (75 km.) als neo-junior met Andrea Peron, Davide Rebellin en Cristian Salvato; het jaar daarop werd Brasi met drie anderen (na de Sovjet-Unie) tweede in Middlesborough;

• in Oslo 1993 (100 km.) met Gianfranco Contri, Rosario Fina en (weer) Cristian Salvato.

Een vervroeging van de zomer naar april vanaf 1987 relanceerde de Scheldeprijs en dat leverde meer allochtone dan autochtone winnaars op, een welgekomen teken van internationalisering.

In 2007 leek men met een dissonante winnaar geconfronteerd te worden. De nog onbekende Mark Cavendish haalde het in de massaspurt verrassend van Robbie McEwen, Gert Steegmans en wijlen Wouter Weylandt. De Brit won het jaar daarop, als titelverdediger, opnieuw en begon enkele maanden later aan zijn recital van 50 dagzeges in de grote ronden (16 in de Giro en 34 in de Tour). Het zou wat zijn indien hij vandaag, twaalf jaar later, een vierde keer won maar dat zal niet evident zijn en sentiment zal er in geen geval aan te pas komen. 

Recordhouder Marcel Kittel overtrof Mark Cavendish vanaf 2012 en klopte hem in een rechtstreeks duel in 2013 en 2016.

 

De Scheldeprijs werd vanaf 2017 een prooi van Flanders Classics dat enkele ingrijpende wijzigingen doorvoerde met Antwerpen is niet langer als uitvalsbasis. Mol kwam in 2017, ter ere van de afzwaaiende Tom Boonen, éénmalig in de plaats. Ook Johan Museeuw, die driemaal op het Schotens podium stond maar niet op de hoogste trede, werd in Schoten uitgeleid in 2004.

Na Mol werd er vanaf 2018 gestart in Terneuzen. Vanuit Zeeland werd gespeculeerd op een windveld om waaiers te trekken en de koers een ander profiel te geven. De eerste drie keren heeft zich dat niet voltrokken maar vorig jaar in zwaar weer kreeg men met Alexander Kristoff alvast een atypische winnaar. Bij de mildere weersomstandigheden vandaag is een zoveelste massasprint een aangekondigde kroniek.

Jasper Philipsen kan als topfavoriet enkel maar verliezen en in dat geval voelen deze andere bolides zich aangesproken: 

Cees Bol, Caleb Ewan, Dylan Groenewegen, Hugo Hofstetter, Fabio Jakobsen, Alexander Kristoff, Jordi Meeus, Luca Mozzato, Gerben Thijssen, Edward Theuns, Danny van Poppel, Max Walscheid, en last but not least Sam Welsford, …

Geen opmerkingen:

Een reactie posten