Tars POELVOORDE

ruwer kan een diamant niet zijn

 

Papa Ronny had er mij tijdens de Guido Reybrouck Classic al op gewezen: “Mijn jongste zoon Tars heeft één en ander in petto, zijn fanatieke duurtrainingen leverden mooie wattages op die vroeg of iets later zullen renderen.”

Dat was in Damme nog niet aan de orde: in de tijdrit op zaterdag werd hij teleurstellend 74ste. Over de 11 km. deed hij anderhalve minuut meer dan Sente Sentjens, hetzij ruim 8” per kilometer. Ook op de kasseien ’s anderendaags kwam hij niet uit de verf, anoniem 67ste.

Tars POELVOORDE begint in Damme aan zijn tijdrit, een niet vertrouwde discipline.

Zou Ronny mij onder het motto ‘mijn kind, schoon kind’ iets op de mouw gespeld hebben? Toch niet want de week daarop werd Tars mooi zesde in de Memorial André Noyelle en ‘the best has yet to come’ in de Ster van Zuid-Limburg, waar hij in de proloog (4,2 km.) van Sittard al niets minder slecht deed: 51ste op 20”van Patrick Boje Frydkjær aan wie hij per kilometer iets minder dan vijf tellen per duizend meter toegaf, een bescheiden progressie.

“Het draaien en keren in Geleen ging mij beter af dan het rechtaan rechttoe langs de Damse vaart”, legt Tars uit. “Ik moet evenwel vanuit een meer aerodynamische houding meer eenheid vormen met mijn specifieke tijdritfiets waaraan ik nog moet wennen, liefst morgen al in het PK in Ruddervoorde om er mijn claim op een wildcard voor het BK in Waregem, waar ik met mijn mama woon, kracht bij te zetten.” 

In de nationale tijdrit op 22 april in Poperinge zal Tars er sowieso niet bij zijn want hij is dat weekend met Onder Ons Parike doodleuk aan de slag in de tweedaagse Gipuzkoa Klasika (Sp.).

Eerst nog wat nagenieten van wat hij tijdens het paasweekend in het Limburgse grensgebied neerzette: 3de in Hoeselt op zaterdag en dagwinnaar op zondag in Neerharen, waar hij een solo van 20 km. tot een winnend einde bracht. In de tussenstand was hij opgeschoven naar de tweede plaats op 2” van de Nederlander Thom van der Werff maar in de koninginnenrit naar Mopertingen rateerde hij de beslissende ontsnapping, waardoor hij in het eindklassement terugzakte naar de tiende plaats die nog altijd zijn stoutste verwachtingen overtrof.

Voilà donc: le nouveau Poelvoorde est arrivé, Tars die hoopt beter te doen dan zijn zijn inmiddels 54-jarige papa Ronny, die van 2005 tot en met 2007 een bescheiden contractrenner was bij Frans Assez, waar hij zijn tijd verdeelde tussen de weg en het veld net als Tars nu, al lijkt die meer toekomst te hebben als wegrenner, al hoeft het één het ander niet volledig uit te sluiten.

Voor de Poelvoordes is het leven méér dan koers. Ronny runt een bouwbedrijf met betrouwbare onderaannemers. Tars studeert Latijn - Moderne Talen aan het College van Waregem. Hoe het ook uitdraait: door te koersen werden en worden zij sterkere mensen in het algemene leven.