Wout en Mathieu waren geen verliezers maar overwaardige accessieten voor hun betere overwinnaar

 

Evenmin als Wout van Aert vrijdag in Harelbeke was Mathieu van der Poel in Wevelgem een verliezer, wel een niet-winnaar en de waardige accessiet van zijn betere overwinnaar.

In de E3 Harelbeke was het een kwalijke val die Wout parten speelde, in Gent-Wevelgem was het Jonathan Milan die Mathieu de das omdeed.

Wat een coureur die Milan die zich niet vergenoegt met het winnen van sprinten. In de openingstijdrit van Tirreno-Adriatico gaf hij plankgas voor een derde plaats. In Sanremo kwam hij er evenwel niet aan te pas, anders had hij Mads Pedersen daar dezelfde steun kunnen bieden als in Gent-Wevelgem en in dat geval zijn Jasper Philipsen en Mathieu van der Poel nog niet klaar met het pas gevormde duo van Lidl-Trek, voor wie ook de Ronde van Vlaanderen niet te hooggegrepen zal zijn, want Mads was er al in 2018 tweede (na Niki Terpstra) en vorig jaar derde (na Tadej Pogaçar en Mathieu van der Poel). De overwinnaars van toen zijn er komende zondag niet (meer) bij.

De bandbreuk van Jasper Stuyven op de plugstreets was cruciaal. Indien die hem niet overkomen was dan zou Mathieu wel niet meer voluit zijn gegaan, kwam alles opnieuw samen en is het een andere koers maar ook dan was Lidl-Trek de toonzetter gebleven. Bij een één tegen één durfde Mathieu wel een nederlaag te riskeren en dat siert hem. Raar dat de chauvinisten er niet van vonden dat Mathieu met zijn loyaliteit een snellere medemaat neutraliseerde, als ik hen nu maar niet op ideeën heb gebracht.

Andere vaststelling: wie tegen van der Poel de sprint kan inzetten maakt een goede kans om hem te kloppen. Kasper Asgreen had de primeur in de Ronde van Vlaanderen 2021, Wout van Aert deed het in 2023 in Wevelgem, waar Mads Pedersen het vorige zondag herhaalde. De zogezegde code gekraakt door (overgehouden) kracht aan snelheid te koppelen. Mathieu zal dat proberen te anticiperen door de vlucht vooruit te nemen en op een genadedag zal hem dat nog lukken ook maar het zal niet op 40 km. van de finish zijn.

De ontknoping van vorige zondag zal Wout van Aert geïnspireerd hebben, zelfs al kan hij niet op Christophe Laporte en allicht ook niet op Dylan van Baarle terugvallen maar wel op Matteo Jorgenson die vorig jaar (toen nog voor Movistar) negende werd. Onderschat bovenal het eigen niveau niet dat Wout in de E3 etaleerde, hij zou zich, net als Pedersen twee dagen later, zo goed als zeker bij van der Poel gehandhaafd hebben maar zou hij ook zelf de sprint hebben ingezet?