De wk-selectie van de beloften was géén miscast van jewelste!

 

Jà, de vraag mag mét leedvermaak aan mij gesteld worden: hoe vèr kan een mens ernaast zitten? Inderdaad en wie ‘kaatst’, mag de bal verwachten en aangezien ik nogal veel ‘kaats’, … maar waarbij ik steeds uitga van een gedurfd statement, nooit van mijn grote gelijk.

De collectieve verrichting van de omstreden selectie was gaaf met eerst Fabio Van den Bossche en daarna Alec Segaert in een absolute uitblinkersrol. Ook de anderen waren bij de pinken! Vermeend ‘nattevingerwerk’ kan dus ook wel eens renderen. 

Toch volhard ik mijn standpunt dat de beloften hoe langer hoe meer de paria’s van het wielerbestel zijn en dat lang niet uitsluitend bij ons. Het is de hoogste tijd dat men daarop draconisch ingrijpt.

 

Voorbij de finish werd Yevgeniy Fedorov opgevangen door zijn glimmende ploegleider, de over-vermaledijde Alexandre Vinokourov, wat mij prompt deed terugdenken aan de ontknoping van de Olympische wegrit in Londen 2012, waar Rigoberto Uran zijn Kazachse medevluchter zogezegd … liet winnen. Zullen er nu stemmen opgaan om te beweren dat Mathias Vacek in Wollongong hetzelfde onderging met Fedorov? De beide sprintduels vertoonden nogal wat gelijkenissen. 

Steffen DE SCHUYTENEER had er minstens als reserve moeten bij zijn

De wk-selectie van de junioren is voor de rest (bijna) correct

 

In schril contrast met Sven Vanthourenhout woont Carlo Bomans wel een respectabel aantal koersen bij en valt er van zijn selecties heel meestal weinig of niets af te dingen. 

Ditmaal is er evenwel een stijlbreuk omdat hij stoute mond Steffen De Schuyteneer zonder enige schroom over het hoofd zag omwille van een abrupte aanvaring in de Saarland Trofeo (D.).

 

Wie aan his airness Carlo tornt, mag het schudden. In het verleden had de triestige versie van de Franse komiek Bourvil wel vaker problemen met mondige tieners om nog maar te zwijgen over wat ik ooit met hem meemaakte.

Steffen De Schuyteneer excelleerde behalve in eigen land bovenal in de 1.1-koersen en in de zware GP Rüebliland (Zwits.), waarin hij op de tweede dag derde en vierde werd. In de recente Keizer-Koksijde zette hij nog wat meer puntjes op de i. Steffen zal in 2023 incontournable zijn, benieuwd hoe Bomans daarmee omgaat.

 

Vlad Van Mechelen is de primus inter pares van de lichting 2022 maar Steffen De Schuyteneer zijn kroonprins die minstens reserve had moeten zijn voor het WK maar die zelfs niet weerhouden werd voor het EK. Of hij in Wollongong iemand van de andere geselecteerden had moeten verdringen? Dat zullen de feiten van overmorgen uitwijzen maar dat zal praat achteraf zijn. De tijdrijders Duarte Marievoet Scholiers en Jens Verbrugghe zijn er d'office bij. Sente Sentjens was outstanding in de lente en zakte niet weg tijdens de zomer. Maxence Place onderscheidde zich in de Course de la Paix, de Vaud, de Valromey Tour, Aubel-Thimister-Stavelot en in Lunigiana. Tussendoor won hij de GP Pieve di Soligo. 

 

De sereniteit bij de junioren werd bruusk verstoord door het wedervaren van Jens Verbrugghe. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Technisch directeur Frederik Broché hield Jens weg van de micro's en insinueerde in het Journaal sportieve fraude die hij flauwtjes toedekte met “we maken allemaal fouten”. 

Goed dat Groupama-FDJ, Jens’ team als belofte, er de angel uithaalde die het er zelf had ingestoken. Hoe haalden de Fransen in hun hoofd om een 53 te steken die pas vanaf 2023 toegelaten is? Nogal wat insiders beklemtonen dat alle betrokkenen van Belgian Cycling weet hadden van het vergrijp. Misschien rekenden ze op de argeloosheid van de startjury maar Jens werd de pineut.

Nattevingerwerk van de onderste plank met de beloften als paria’s 

De wk-selectie der 'beloften' een miscast van jewelste?!

Zijn overwinning in de openingsrit der Flanders Tomorrow Tour kwam Dries De Pooter goed van pas om zijn verrassende WK-selectie enigszins te wettigen want 2022 bracht voor hem hoegenaamd niet wat men ervan verwachtte. 

Drie van de zes geselecteerden (Berckmoes, Braet, Van den Bossche) zijn contractrenner en hebbeneen verleden of een heden met … Sport Vlaanderen.

Enkelen onder hen zullen zich een hoedje geschrokken hebben bij het vernemen van hun selectie. De beide bondscoaches, die zich amper laten zien op de koersen, dichten die van het profpeloton deel uitmaken meer slaagkansen toe.

Ik hoop dat ze door de feiten in het gelijk worden gesteld maar ik vrees eerder dat het in Wollongong een flop van jewelste wordt. De omloop zou een mix zijn van de Ronde van Vlaanderen en Liège-Bastogne-Liège, een Amstel Gold Race down under als het ware.

Goed dat ze zich van Lennert Van Eetvelt herinneren dat hij in het EK en in het WK de assistkoning van Thibau Nys was, anders hadden ze hem misschien ook over het hoofd gezien.

 

Dat was alvast het lot van Luca Van Boven: 2de in de Trofeo Alcide Degasperi, winnaar de Trofeo Citta di Meldola, 5de in de Coppa Zappi (allemaal Italiaanse topkoersen). Hij won aansluitend de Omloop HNB, nam dan een adempauze in acht en loodste in Sint-Lievens-Houtem zijn kompaan Jarne Van de Paar naar de titel bij de beloften.

 

Ook Vincent Van Hemelen verdient een cap: 24ste in de Trofeo Alcide Degasperi, 7de in de Coppa della Pace, 10de in de Trofeo Citta di Meldola, winnaar van de Coppa Zappi .

In de Road Series werd hij 2de in de Wim Hendriks Trofee en won hij recentelijk de Omloop der Zevenheuvelen. Hij werd 9de in het BK op de weg na eerder 7de in het BK tijdrijden.

 

Gil Gelders mocht een selectie claimen. In combinatie met een dienende rol voor zijn kopman Van Eetvelt (die 2de eindigde) won hij een zware bergrit. En in de Tour de l’Avenir sloofde hij zich uit voor Cian Uijtdebroeks. In het voorjaar werd Gil 2de in de Criquielion en won hij de GP van Affligem waarop nogal wat hoogtemeters.

 

En William Lecerf dan, is die misschien te jong voor het WK? Hij werd 4de in de Giro u23 en was de eerste luitenant van Uijtdebroeks in de Avenir. Op het WK zou hij zich uitgesloofd hebben voor een kansrijkere landgenoot of zoals Nys in 2021 zelf op het voorplan zijn getreden. En na de Avenir bleef hij in bloedvorm verkeren.

Alex Vandenbulcke topt de ranking van de binnenlandse koersen maar behaalde ook dichte ereplaatsen in de Veneto, de Regione Friuli en de Moselle. Als notoire smaakmaker kon hij ook op het WK de ideale pion geweest zijn om mee te schuiven in de vroege ontsnapping.

 

Het inzake de u23 wereldvreemde duo Serge Pauwels (voor zover hij als performance coach een vinger in die pap had) en Sven Vanthourenhout opteert voor het kwartet Berckmoes - Braet - De Pooter - Van den Bossche. Ik heb niets tegen deze jongens, ik hoop dat er minstens één van hen verrast maar dan nog is het not done om de authentieke beloften te desavoueren.

Alec Segaert wist zich als notoire tijdrijder in zijn rittenkoersen telkens ook te onderscheiden in één bepaalde wegrit. Samen met Lennert Van Eetvelt is hij incontournable in de selectie, in schril contrast met de vier anderen.

Wordt het nut van de betere beloftenteams als Home Solution, Lotto-Soudal u23, Acrog-Tormans, EFC-L&R-AGS, Bingoal - Pauwels, Urbano-Vulsteke, Basso Team Flanders,… en hun wedstrijden wordt daarmee in twijfel getrokken? 

Toch niet, want: in Vlaanderen kun je coureur worden nièt dankzij maar ONDANKS de wielerbond(en).