Met welke autoriteit laat Jacques Sys zich uit over de kwestie Lefevere-Evenepoel?

 

“Natuurlijk moet Evenepoel vertrekken” poneert Jacques Sys in ‘De Zondag’ van 27 augustus, “omdat hij een pure winnaar is die volgend jaar zijn debuut in de Tour in de best mogelijke omstandigheden wil maken: in een sterke ploeg met renners die hem in de bergen kunnen bijstaan en met een perfecte omkadering en wetenschappelijke knowhow. Die kan Soudal-Quick.Step, met een beperkte financiële slagkracht (althans volgens Sys) niet bieden. Remco kan dan (steeds volgens Sys) ook niet anders dan te vertrekken als hij de strijd wil aanbinden tegen Vingegaard en Pogačar. Dan is (steeds volgens Sys) het vaak genoemde Ineos een interessante werkgever.

Mag ik er sisserke op wijzen dat het in 2024 al vijf jaar geleden (Egan Bernal in 2019) zal zijn dat Ineos de Tour heeft gewonnen, drie jaar geleden (Egan Bernal in 2021) zal zijn dat Ineos de Giro heeft gewonnen en al zes jaar (Chris Froome in 2017) dat Ineos de Vuelta heeft gewonnen?

Zo (sic) onklopbaar zijn ze dus niet, de Grenadiers van Dave Brailsford.

Sys neemt zijn eigen conclusie voor waarheid, citaat: niemand die het Evenepoel kwalijk zal nemen indien hij opstapt. Jacques spreekt dus voor de hele wereld.

Sys gaat op zijn tendentieus discours door en hoopt dat de vragen over Remco’s toekomst tijdens de Vuelta achterwege blijven. Wedervraag aan hem: wie heeft die vervélende vragen ge-pro-vo-ceerd? Die worden te gepasten tijde wel beantwoord, meent Sys. 

Als het al zo zou zijn dat Evenepoel bij Soudal-Quick.Step beter de deur achter zich dichttrekt, dan verliest Sys alvast een (sic) detail uit het oog: het doorlopend contract tot en met 2026. Daarover zwijgt hij in alle talen, hoe ziet hij dat?

Good (?) old (!) Jacques Sys godbetert: wilde hij afrekenen met Patrick Lefevere zoals hij eerder Johan Bruyneel lapte door hem sec weg te laten in zijn (weliswaar heel verdienstelijk) boek “Top 1000 van de beste wielrenners ter wereld”?

Kon Sys het levenswerk van Lefevere drastischer decimeren dan in de eerste alinea beschreven staat? Sisserke moest zich oeverloos schamen, de beschroomde redacteur die één jaar na zijn (reeds verlate) oppensioenstelling nog steeds (en waarom ook niet?) aan de slag is en daarvoor met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zoals meer oude knarren vorstelijker verloond wordt dan zoveel jongere scribenten, die zoveel verdienstelijker zijn voor hun medium? 

Die media toch, die op papier enkel overeind blijven bij de gratie van de mega-subsidie voor krantenbedeling. Wat meer nederigheid zou hen sieren.

Blij met de reactie van de mama van één van de twee ‘geviseerde’ 12-jarigen

 

Ik ontving een heel interessante reactie van de mama van Lex Lambrecht in verband met de bijdrage op mijn blog over ‘zwaar’ rivaliserende 12-jarigen.

Het bloedstollende sprintduel in Zerkegem tussen Lars VILLERS en Lex LAMBRECHT,
die mekaar binnen een goede verstandhouding nog beter zullen maken dan ze al zijn.

Wat ik in Zerkegem hoorde en zag, strookt niet met wat je hieronder poneert. Toch ben ik blij met haar reactie, die wijst op een veel betere situatie dan het de algemene perceptie voorkomt.

Fijn dat jullie wekelijks met plezier naar de koers gaan, waar jullie Lars (uiteraard) én zijn entourage ontmoeten. Indien dat nog niet zo was dan zal dat voortaan zeker zo zijn en dat verblijdt mij.

Dat Lex en Lars tijdens de week nog via een andere ontspanning met elkaar contact hebben en dus goed overeenkomen, maakt het nog beter. 

Beiden serveren, als de besten van het bouwjaar 2011, inderdaad mooie koersen en werken volgens jou wel degelijk samen. Maar in Zerkegem verliep dat alvast stroef met weinig stichtende commentaren en gebaren van langs de kant van de weg of verbeeld ik mij dat, zoals nogal wat anderen? 

Het is inderdaad geen punt dat Lex meestal na Lars eindigt. Nederlagen zijn vaak leerzamer dan gemakkelijke overwinningen, waarmee ik Lars niet viseer. Er is volgens mama Inge geen sprake van ongezonde rivaliteit, noch van opnaaierij door hun entourage. Hoe durf ik in dat verband ‘domheid’ te insinueren. Er staat niet ‘dom zijn’ maar ‘hoe dom kunnen zijn?’. Ik hoorde wat ik hoorde en zag wat ik zag. Maar ik weet zeker dat dit zich hierna nog amper zal herhalen en dat zal het voor velen nog leuker maken dan het al was. Blij!

Opgelijste 14de West-Vlaanderen Tour

 

Puike organisatie met aardige bezetting 

en met Mauro KEPPENS als topfavoriet

 

De 14de editie van de West-Vlaanderen Tour voor nieuwelingen wordt een kijkstuk op deze locaties: in Bellegem op vrijdag 18, in Stasegem op zaterdag 19 en de apotheose in Rekkem op zondag 20 augustus. Jammer dat de tijdrit er van tussen is maar we kunnen niet alles hebben toch?

De West-Vlaanderen Tour is de enige Vlaamse meerdaagse voor nieuwelingen. Op 24, 25 en 26 augustus is er onder de taalgrens de Triptyque Ardennais en op 9 & 10 september de Tour de la Basse Meuse. 

 Emil SIEGERS (links) werd in Hoogstraten de verrassende Belgische kampioen der eerstejaars en Mauro KEPPENS (rechts) is een absolute toonaangever die de tweedejaars naar de kroon steekt. Hopelijk slaan ze de handen in mekaar om van de 14de West-Vlaanderen een fraai kijkstuk te maken.   

Met de uitgerolde bezetting kan het bijna niet anders of er wordt een volgende beklijvende naam op de mooie erelijst bijgeschreven:

Acrog-Tormans Balen BC (Wout Bosmans, Noah Coninckx, Alec Van Herck, …) 

Avia-Rudyco (Lowie Baeck, Siebe De Naeyer, Siebe Van Canneyt, Dylan Van den Berghe, …) 

Jonge Renners Roeselare (Briek Plasman, Nicolas Plancke, …)

Molenspurters Meulebeke (Lukas Coryn, …)

Noordzeemeeuw Oostende (Aksel Decaestecker, Matteo Toortelboom, …)

Gaverzicht - Be Okay Deerlijk (Raynaud Beke, René Messely, …) 

Young Middelkerke (Kyano Cottignies, Zeno Durie, Bas Vandenbulcke, …)

ZLWC - Davo Tongeren (Siemen Mathijs, Jenz Neven, …)

Sport en Moedig Genk (Ilyan Haenen, Tymo Luijsmans, Gerben Van Riet,…)

Heist CT (Mathias De Keersmaeker, Timo Geysels, Sebbe Wijckmans, …)

Alfasun CT (Jasper Christiaens, Briek De Vroe, …)

Team Kempen (Thor Michielsen, Daan Wilmsen, …)

Maes CT Glabbeek (Brend Van Aerschot, Maxime Vansteenkiste, …)

Onder Ons Parike (Otis Bekaert, Tiemen Buelens, Sybren Nicolaides, …)

Wielerteam Waregem (Bjintse Vandenbroucke, …)

Wanty CT (Oscar Loy, Valentin Petillon, Arthur Vanassche, …)

Isorex CT (Matthias Bogaert, Mathis Bruynooghe, Matteo Grypdon, Mauro Keppens, Kobe Van der Vurst)

Van Moer CT (Witse Bertels, Sune De Valck, … )

CT Houtland-Westkust (Gilles Desruelle, …)

Team Wallonie (Belgisch kampioen eerstejaars Emil Siegers, Kyan Degreef, …)

Team West-Vlaanderen (Thor Dayer, Dario Ingels, Stan Vanthourenhout, …)

Willebrord Wil Vooruit (Ned.), Phenix Team Cycling (Fr.) en Eurasia - IRC Tire (Japan) vertegenwoordigen de buitenlandse inbreng.

 

Leuk dat Avia-Rudyco en Isorex er dit keer wel bij zijn in tegenstelling tot de AA Drink Young Lions (Arthur Van den Boer), en Young CT Demer & Dijle (Thor Feyaerts, Mats Vanden Eynde) maar men kan niet alles hebben. 

Rivaliserende 12-jarigen, 

godbetert nog aan toe

 

Lars Villers (Iddergem) en Lex Lambrecht (Lievegem) zijn met groot overwicht de best prestérende aspiranten van het bouwjaar 2011.

Lars won op drie na al zijn wegkoersen. Hij werd in Moere op 25 juni geklopt door Lex, die dat gisteren in Zerkegem overdeed. Lars was twee dagen eerder in Denderleeuw vice-kampioen geworden in de tijd- en kampioen in de wegrit, Lex werd daar vierde respectievelijk tweede. 

Achter de naam Villers staan (indien ik het allemaal juist bijgehouden heb) 19 zegestreepjes, achter die van Lambrecht staan er elf, hij werd evenveel keer tweede na Lars. Geen van beiden heeft dus iets tekort.

En toch hebben beide youngsters het, opgenaaid door hun entouarge, met mekaar in de koers o zo moeilijk. Ik had er al van gehoord, gisteren kwam het mij onder ogen in de Jabbeekse deelgemeente Zerkegem, een mooie organisatie van de familie Deschuytter.

Lex LAMBRECHT won gisteren in Zerkegem een bloedstollend duel van Lars VILLERS, de kakelverse kampioen van België. Het was mooier dan wat er aan voorafging en wat er op volgde. (foto Gino COGHE)

Van bij de start namen de beide jonge antagonisten afstand van de 41 overige deelnemers maar zij waren geen compagnons de route. Ze beloerden mekaar en stonden stijf van de schrik. De ontknoping was niettemin enig mooi. Zij stormden zij aan zij op de finish, waar Lex het zowaar nipt haalde van Lars. Er volgde geen al te fraai tafereeltje van beeld en wanklank. Op weg naar het podium namen ze geen sportief voorbeeld aan Mathieu van der Poel en Wout van Aert na hun recent WK.

Hoe dom kan ‘men’ (wie het ook weze) zijn om dat piepjonge renners aan te doen? Wie er met die demarche begon maakt niets uit zoals wel het er wel toe doet dat dit zo snel en zo goed mogelijk afgesloten wordt. Twaalfjarigen moeten zich amuseren, mekaar op sportieve (!) wijze triggeren en op die manier beter maken. Ze krijgen tijdens de eerstvolgende jaren nog vaker met mekaar te maken dan hen op dit moment lief is en worden dus maar beter ... compagnons de route. 

Waarom bij een volgende gelegenheid dat ze samen vooropgeraken het geweer niet van schouder veranderen en een soortement koppeltijdrit houden om op een zo hoog mogelijk wedstrijdgemiddelde uit te komen? Dat zou wat geven! Wie er dan als eerste de finishlijn overschrijdt, zou niet meer dan een prettige maar futiele bijkomstigheid zijn waaraan toch niets extra’s vastzit. Of moet de Oost-Vlaamse jeugdcoach Dirk Onghena hen eerst eens bij zich roepen om de violen gelijk te stemmen? 

Wordt dit Remco’s goede vrijdag 

in het interessante WK-tijdrijden?

 

Remco Evenepoel heeft de jongste tijd in se niets fout gedaan, integendeel. In de aanloop naar San Sebastian schiep hij duidelijkheid over het uitdienen van zijn lopend contract, alles wat anderen daarover meenden te weten werd als bullshit afgeserveerd. Geen vuiltje aan de lucht dus tot zijn vader-manager Patrick in La Dernière Heure aan de vooravond van het WK het vuur weer aan de lont stak: niet zeker dat Remco vanaf 2024 nog voor Soudal-Quick.Step uitkomt! Remco reageerde met “iedereen zou beter zwijgen”. Iederéén?! Indien zijn vader de bek in de pluimen had gehouden dan zou niemand daarover gerept hebben.

Onenigheid in het huishouden-Evenepoel? Kennelijk wel en Remco bleef er vaag over hoe het nu verder moet “ik weet wat mij te doen staat”. Wat dat precies inhoudt is cryptischer dan aan de vooravond van San Sebastian.

Zijn WK wegrit in Glasgow werd een afknapper maar achteraf bezien was het ingecalculeerd dat de vele bochten en het constant heroptrekken niet aan Remco besteed waren. Je kunt ongeveer zo stellen dat hij nooit zal uitblinken in de koersen waarin Mathieu van der Poel op zijn best is. Als zelfs Tadej Pogačar en Wout van Aert daar al moeite mee hebben dan weet je het wel.

Remco, Tadej en Wout zien mekaar vrijdag in Glasgow (Stirling) terug in de tijdrit van 47,8 km. over een glooiend traject. 

Tegen een Remco in optima forma zal weinig te beginnen zijn of het zou moeten zijn dat Filippo Ganna op zijn beurt een ganadedag heeft. Die had hij vorig jaar allesbehalve in Wollongong, waar hij pas zevende werd met 56” meer dan godbetert Tobias Foss, de ééndagsvlieg die het nipt haalde van Stefan Küng (+3”) en Evenepoel (+9”) maar die in zijn accidentele regenboogtrui geen enkele tijdrit kon winnen. In het WK-tijdrijden was het Remco’s tweede opeenvolgende derde plaats. Wout van Aert was er daar niet bij. Na twee tweede plaatsen op rij haalde hij de neus op voor een volgende not-win die hij nu wel riskeert, ook al omdat die in dergelijk gezelschap niet zou generen en toch een overwinning niet uitsluit.

Twee Vlamingen op het podium? Momentje, want behalve Filippo Ganna maken onder anderen ook de afzwaaiende Rohan Dennis, Geraint Thomas én Tadej Pogačar en hun opwachting.

Hou bovenal rekening met de op een wolk vertoevende Stefan Küng. In de slopende wegrit leverde een opmerkelijke inhaalrace hem nog de vijfde plaats op en twee dagen later was hij de lokomotief van de door Zwitserland gewonnen mixed relay. In Wollongong deed hij er amper drie tellen teveel over om in Foss’ plaats een waardig drager van de regenboogtrui te zijn.

Toch ontkom je niet aan de perceptie dat Remco Evenepoel de gesolliciteerde wereldkampioen tijdrijden is. Voor zijn blazoen van 2023 hoeft hij het niet te doen. Zijn vijfde campagne als contractrenner is nu al overgeslaagd. Voor zijn mentale rust?! Hij is ijzersterk in het hoofd, dat sprak uit het luciede interview na de wegrit. Als wereldkampioen tijdrijden zou de aandacht voor zijn persoon weer een sportieve klemtoon krijgen en de regenboogtrui een mooi sieraad in de aanloop naar de Vuelta, waarin een dagzege en een eindtop tien zijn uitgesproken ambitie moet zijn, maar het mag én het zàl (véél) méér zijn. 

Tadej Pogačar, de duurzame numero uno van het peloton, is een koele minnaar van het tijdrijden. Zijn drie Sloveense titels terecht buiten beschouwing gelaten behaalde hij in die discipline amper twee van zijn globaal 62 overwinningen, beide in de Tour: op de slotdag in 2020 (die hem alsnog de eindzege opleverde) en op de vijfde dag in 2021. Zijn passages op het WK tijdrijden waren minder spraakmakend: 7de in Harrogate 2019, 10de in Knokke-Heist - Brugge 2021, 6de in Wollongong 2022. 

Glasgow bracht een representatief kampioenschap van de wereld   

 

Wie had dit verwacht? Toch was de inschatting van waarnemer Bert De Backer geruststellend:

“Met 3570 hoogtemeters verdeeld over 270 kilometer is het sowieso al zwaar, maar het zijn ook échte hoogtemeters omdat je vaak aan lage snelheid begint te klimmen. Elke hoogtemeter op het lokale circuit zal doorwegen. Je gaat frequent haaks uit de bocht omhoog. Ik vind het heel lastig.”

Bert werd andermaal door de feiten in het gelijk gesteld: Glasgow bracht een waardig WK waarin de sportieve waarden van de ééndagscoureurs op een exact rijtje werden gezet.

Naar veelzijdigheid toe moet je de orde van het podium omkeren. Tadej is de alleskunner par excellence, Wout bevindt zich daar net onder, Mathieu schiet in tijdritten en op uitgesponnen hoogtemeters tekort maar maakt dat manco goed met briljante momenten. Indien hij zijn dag(je) heeft dan valt er tegen hem niets te beginnen zoals ze dit jaar ondervonden op weg naar Sanremo en Roubaix en bovenal rond Glasgow. Vergeet daarbij niet dat hij in de voor hem vermaledijde Tour de absolute assistkoning was. Daarin onderscheidt Mathieu zich van Roger De Vlaeminck, op wie hij nog meer zou gelijken indien hij zich als klassementsrenner meer onderscheidde.

Ook Mads Pedersen, net achter de grootste drie, stond in Glasgow op zijn plaats! 

Ik denk niet dat de sportieve logica op een WK-podium gauw terugkeert of het zou vandaag moeten zijn met de tijdrit over 48 glooiende kilometer. Daar wordt het podium drummen rond Filippo Ganna, de wereldkampioen van 2020 en 2021 maar dit keer niet de titelverdediger (dat is de ééndagsvlieg Tobias Foss) die in 2022 pas zevende werd en die zich dit keer beter voorbereid zou hebben.

Doe mij maar Remco Evenepoel, die ik adoreer als coureur maar die als mens velen irriteert. Zelfs een lagere podiumplaats zou hem twee weken vòòr de Vuelta goed doen, in het andere geval belandt hij in een negatieve spiraal. Een triomf zou voor een delirium zorgen.

Het kampioenschap 

van de wereld in één namiddag, ach kom …

 

 

Het is dus weer zover: het ver-ma-le-dij-de kampioenschap van de wereld dat in zowat zeven uur tijd gewonnen wordt beloond met de regenboogtrui. Deze stuitende traditie wordt onverbrekelijk in stand gehouden. 

In een ideale(re) wereld zou men dit epitheton moeten afvoeren en vervangen door de G.P. van de UCI als sluitstuk van het internationale seizoen. Wie komt de fonkelende regenboogtrui het meest toe: de beste van die dag of de beste van het héle seizoen? Een retorische vraag, die helaas nooit een toepasselijk antwoord zal krijgen.

Laat ons eens de vergelijking maken met het vermaledijde voetbal. Kunt u zich inbeelden dat de winnaar van de match SC Charleroi - FC Antwerp tot landskampioen wordt uitgeroepen of de ploeg die het vaakst scoort tijdens de kerstperiode?

 

De regenboogtrui uitreiken aan de beste van het héle seizoen is ook niet gericht aan de orde in Glasgow, waar men geen typisch traject heeft uitgestippeld, sommigen hebben het zelfs over een draak van een parcours indien de 42 bochten verdeeld over amper 14 km. doorweekt zouden zijn. Waarnemer Bert De Backer trok op verkenning en kwam terug met deze betrouwbare inschatting:

“Met 3570 hoogtemeters verdeeld over 270 kilometer is het sowieso al zwaar, maar het zijn ook échte hoogtemeters omdat je vaak aan lage snelheid begint te klimmen. Elke hoogtemeter op het lokale circuit zal doorwegen. Je gaat frequent haaks uit de bocht omhoog. Ik vind het heel lastig.”

Whatever, het zijn de coureurs, al of niet met de natuurelementen in steun, die de koers màken of kràken. Voor de sportieve logica zou het goed zijn dat één van de hoogst genoteerden in de World Tour het haalt en dan hebben we het vooral over (in alfabetische orde) Remco Evenepoel, Mads Pedersen, Tadej Pogačar, Primoz Roglič, Wout van Aert, Mathieu van der Poel, … Tourwinnaar Jonas Vingegaard blijft uit Glasgow weg.

 

Ach, die ondraaglijke lichtheid van het wereld-kam-pioen-schap, het is een oud zeer waarover ik nog even langdurig als tevergeefs zal zagen.

Het kampioenschap van de wereld werd nièt gewonnen door metronomen als Jacques Anquetil, Franco Bitossi, Roger De Vlaeminck, Walter Godefroot, Miguel Indurain, Sean Kelly, Hugo Koblet, Fiorenzo Magni, Miguel Poblet, Raymond Poulidor, Herman Vanspringel, Erik Zabel, …

maar door godbetert wel Hans Knecht (1946), Theo Middelkamp (1947), Heinz Müller (1953), Harm Ottenbros (1969), Luc Leblanc (1994), Laurent Brochard (1997), Oskar Camenzind (1998), Romans Vainsteins (2000), Igor Astarloa (2003), Rui Costa (2013), …

De wereldtitel op één nanoen toekennen: welke idioot heeft dàt een kleine eeuw geleden bedacht en welke navolgers houden dat in stand? Zij verdienen het om geregeld met een Harm Ottenbros afgestraft te worden, maar zelfs dat zal hen niet van hun hardleersheid afhelpen. Ze gaan in 2028, twaalf jaar na Doha, opnieuw de woestijn opzoeken, dan die van Abu Dhabi. Het peloton zou collectief forfait moeten geven voor de platte inhaligheid van de UCI op de kap van de onderbetaalde coureurs.

Of ik omwille van één en ander voor het WK de neus ophaal? Toch niet! Het is er en dus zal ook ik vandaag gepassioneerd toekijken hoe deze opgeklopte koers verloopt en afloopt. En van dat belgiegevoel, daar heb ik allerminst last van. Voor mij hoeft er enkel een landgenoot winnen indien hij het hem ten volle toekomt, anders liever een kwikzilveren Mads Pedersen, Tadej Pogačar, Mathieu van der Poel, … Indien één van die drie zijn dagje heeft dan zullen de anderen er aardig wat werk aan hebben. En veronachtzaam bovenal ook Dylan van Baarle niet!

Dùùrzàmer is wat hierna komt …

 

Voor de exquise juniorenlichting 2023 is Glasgow niet veel meer dan een vluchtige passage

Regenboogtrui zou niettemin mooie bekroning zijn 

 

Bijna zestig jaar na de gouden liefhebberslichting aangevoerd door (in alfabetische orde) Walter Godefroot, Eddy Merckx, Willy Planckaert, Patrick Sercu, Roger Swerts, Herman Vanspringel, … wordt er opnieuw omzichtig gewag gemaakt van een gouden lichting aanstormend talent.

 Victor VANEECKHOUTTE ontpopte zich reeds als een ideale teamplayer,  
wat evenwel niet helemaal ten koste ging van zijn eigen resultaten. 

De Vlaamse junioren (bouwjaar 2005 en 2006) zijn stuk voor stuk kanjers op de internationale bühne: staan met hun vieren hoog genoteerd in de uci-ranking: Steffen De Schuyteneer, Sente Sentjens, Lars Vanden Heede, Victor Vaneeckhoutte en Jarno Widar. Niels Driesen, Duarte Marivoet Scholiers (die volgende vrijdag met Sentjens de tijdrit aansnijdt) en Jasper Schoofs zijn de invallers, die in elk ander land effectieven zouden zijn. 

Merkwaardig dat die drie ook de enigen zijn die òòk als klassementsrenner iets in hun mars lijken te hebben. Niels werd zesde in de Eroica (It.), Duarte zesde in de Ain Bugey Valromey (Fr.). Jasper (éérstejaars!) werd in Spanje vierde in de Gipuzkoa Klasika en won de Vuelta al Besaya.  

Aan dit trio dienen Milan Donie en Gauthier Servranckx te worden toegevoegd. Ze werden negende respectievelijk tiende in de Ain Bugey Valromey. Zonder ploegentijdrit en bespaard van een val zou dat voor Gauthier zelfs een vlotte top vijf zijn geweest. En toch is deze jongen naar volgend jaar toe ‘nog niet van straat’.

Gauthier SERVRANCKX, misschien wel de meest onderschatte van een puike lichting.

De Schuyteneer, Sentjens, Vanden Heede, Vaneeckhoutte en Widar lijken profielen voor de mooiste ééndagskoersen.

Zou er in Glasgow een sterker effectief opdraven dan die van ... Vlaanderen? En toch is dit geen garantie voor succes, waarbij het wordt vooral uitkijken wordt naar deze twee Fransen: Matys Grisel (winnaar in Kuurne en in Roubaix, opgelost met andere klinkende resultaten) en bovenal Paul Seixas, die als ... 16-jarige de uci-ranking aanvoert. Hij werd in juli tweede in zowel de Ain Bugey Valromey Tour als in de Watersley Challenge, eerder ook in de Classique des Alpes. Kun je allrounder zijn?

Deze Landenprijs is overigens géén must-win voor deze jongens die zich geen zorgen hoeven te maken over hun nabije toekomst.

Steffen De Schuyteneer, Victor Vaneeckhoutte en Jarno Widar zetten (net als Mauro Cuylits, Milan De Ceuster, Kamiel Eeman, Tars Poelvoorde en Thomas Vuerinckx) vanaf 2024 volgende stappen bij Lotto-Dstny u23. Voor Duarte Marivoet Scholiers en Sente Sentjens werd al langer een plaatsje warmgehouden bij Bora-Hansgrohe respectievelijk UAE Emirates. Lars Vanden Heede komt (net als Niels Driesen en Viktor Soenens) uitstekend terecht bij Soudal-Quick.Step Devo.

De junioren zijn almaar meer de nieuwe beloften en die trend zal zich de komende jaren ongetwijfeld doorzetten, wat wel eens ten koste kan gaan van latente talenten.

Terwijl hij verwacht werd op het BK in Hoogstraten …

 

Edouard CLAISSE haalde straffe toeren uit in de Tour de l’Ain!

 

 

Henegouwer Edouard Claisse (uit Vaudignies nabij Chièvres) heeft afgelopen weekend een knalprestatie neergezet in de Tour de l’Ain (Fr.), waarin hij de tweede en de derde etappe won nadat hij het in de openingsrit van ruim 81 km. nog had moeten afleggen tegen de kwikzilveren Canadees Ashlin Barry, geen onbekende in Vlaanderen als winnaar in Brakel-Elst (2’42” voorsprong), Sint-Maria-Lierde (1’30 voorsprong) en Voortkapel (‘slechts’ 20” boni). In het naTourse Roeselare  werd hij tweede na zijn Amerikaanse kompaan Peyton Burckell en vòòr Joran Verbrugge. Claisse werd sowieso ook eindwinnaar, met de tijd en op punten.

Barry eindigde als tweede hoewel hij, in schril contract met Claisse, terugvallen op een sterk EF-Onto (onderdeel van de piramide van Education First - EasyPost), geleid door George Hincapie waarin diens zoon Enzo (6de), William Barnett (3de), Peyton Burckell (4de) en Ethan Morris. EF-Onto  won afgetekend het ploegenklassement.

Edouard is al het hele seizoen uitstekend bezig. Hij behaalde in eigen land een tiental overwinningen (waaronder het FCWB-kampioenschap en de Ardennenkoers in Herbeumont) en waardevolle ereplaatsen (5de in het BK tijdrijden, 2de in de Ronde de Mouscron, 5de in de GP Francis Verborg - Vezin), zo ook in het buitenland (winst in de GP du Mont Noir - Saint Jans Cappel, 6de in Critérium Européen de Luxembourg).

Hij realiseerde zijn Frans hoogstandje tijdens het weekend van het BK. Hij en zijn Wanty-maats (Sacha Amorison, Hugo Decroos, Robin Schirrmeister, Arthur Vanassche) waren niet de enige Walen die in Hoogstraten ontbraken. Ook SCV Marchovelette (Lucien Dandoit, Mattis De Wachter, Felix Faems, Augustin Maeck, Joran Verbrugghe) en Vélo Club Ardennes (Camille Caillet, Colyn Colson, Maël Darimont, Rémi Faisschen, Gaspard Kets) kregen toelating om tijdens de slotdagen van juli in de regio Auvergne-Rhône-Alpes te koersen.

Die faciliteit is Edouard Claisse van harte gegund maar het mag verwondering wekken want de junioren van Dakwerken Crabbé - CC Chevigny kregen tijdens het weekend van 13-14 mei geen toelating om aan de Tour de Gironde (2.1) deel te nemen omdat op zondag in Escanafles le Championnat FCWB werd betwist. De disciplen van Jo Van Gossum maakten dan maar van de nood een deugd en bezetten in Escanafles het volledige podium in met Lars Vanden Heede, Victor Vaneeckhoutte en Nio Vandevorst. Juist alle drie volbloed Vlamingen die door hun keuze voor een Waalse club gehouden zijn aan dit kampioenschap deel te nemen. Nog zes andere geel-zwarten parkeerden in de top tien. De authentieke Waalse coureurs moeten dat allesbehalve leuk hebben gevonden. 

Alejandro VALVERDE en Peter SAGAN 

waren dé absolute WK-specialisten

 

 PALMARES-RANKING  

WERELDKAMPIOENSCHAPPEN 1946-2022

 

… op basis van 150 120 105 90 75 60 54 48 42 36 30 24 21 18 15 12 9 6 3 punten.

 

1035	VALVERDE Alejandro	Sp.
828	Merckx Eddy	B.
786	Freire Oscar	Sp.
687	Sagan Peter	Slow.
684	LeMond Greg	V.St.
666	Zoetemelk Joop	Ned.
651	Poulidor Raymond	Fr.
648	Van Looy Rik	B.
630	Bobet Louison	Fr.
621	Darrigade André	Fr.
606	Van Steenbergen Rik	B.
600	Gimondi Felice	It.
576	Bettini Paolo	It.
567	Saronni Giuseppe	It.
546	Anquetil Jacques	Fr.
540	Kelly Sean	Ier
534	Moser Francesco	It.
528	Fernandez Juan	Sp.
514	Kübler Ferdi	Zwits.
495	Matthews Michael	Austr.
480	Bugno Gianni	It.
459	Zabel Erik	D.
444	Gilbert Philippe	B.
438	Hinault Bernard	Fr.
432	Indurain Miguel	Sp.
426	Kristoff Alexander	Noor
426	Stablinski Jean	Fr.
423	Konychev Dimitri	Rus
423	Schotte Briek	B.
420	Maertens Freddy	B.
418	Ockers Stan	B.
408	Criquielion Claude	B.
402	Dancelli Michele	It.
393	Bitossi Franco	It.
387	Argentin Moreno	It.
384	Alaphilippe Julian	Fr.
372	Simpson Tom	Gr.-Br.
369	Breschel Matti	Deen
369	Magni Fiorenzo	It.
366	Bartoli Michele	It.
357	Derycke Germain	B.
348	Kolobnev Alexandre	Rus
345	Altig Rudi	D.
345	Rooks Steven	Ned.
345	Schulte Gerrit	Ned.
342	Coppi Fausto	It.
339	Janssen Jan	Ned.
336	Boonen Tom	B.
324	De Vlaeminck Roger	B.
318	Costa Rui	Port.
318	Kwiatkowski Michal	Pool
315	Museeuw Johan	B.
312	Gianetti Mauro	Zwits.
309	Roche Stephen	Ier
306	Van Avermaet Greg	B.
300	Gismondi Michele	It.
297	Fondriest Maurizio	It.
294	Armstrong Lance	V.St.
285	Rodriguez Joaquim	Sp.
285	Trentin Matteo	It.
282	Jalabert Laurent	Fr.
276	Boogerd Michael	Ned.
276	Vanspringel Herman	B.
270	Adorni Vittorio	It.
270	Cavendish Mark	Gr.-Br.
270	Middelkamp Theo	Ned.
267	Davis Allan	Austr.
261	Thurau Didi	D.
252	Valgren Michael	Deen
246	Kuiper Hennie	Ned.
246	Mortensen Leif	Deen
243	Defilippis Nino	It.
243	Virenque Richard	Fr.
240	Evans Cadel	Austr.
240	Van Aert Wout	B.
237	Sörensen Rolf	Deen
234	Boasson Hagen Edvald	Noor
234	Raas Jan	Ned.
234	Sanchez Samuel	Sp.
234	Van Petegem Peter	B.
231	Cancellara Fabian	Zwits.
231	Guimard Cyrille	Fr.
228	Camenzind Oskar	Zwits.
225	Junkermann Hans	D.
219	Gaul Charly	Lux.
219	Rebellin Davide	It.
216	Gerrans Simon	Austr.
216	Swerts Roger	B.
210	Cunego Damiano	It.
210	Knetemann Gerrie	Ned.
207	Hamburger Bo	Deen
207	Leblanc Luc	Fr.
201	Motta Gianni	It.
195	Hauptman Andrej	Slov.
195	McEwen Robbie	Austr.
192	Casagrande Francesco	It.
192	Chiappucci Claudio	It.
192	De Bruyne Fred	B.
189	Marcussen Jorgen	Deen
189	Verbeeck Frans	B.