Thibaut en Thor willen 

mekaar vooral béter maken

 

Kun je een boeiender traject afleggen dan Thor Feyaerts (Betekom) als nieuweling aan het doen is? 

Thor zag een energieke winter aan de Blaarmeersen beloond met zes podiumplaatsen keer op keer na Il Imbatido Thibaut Van Damme. 

If you can’t beat him, join him … en dus koos Thor de zijde van Thibaut voor de titel in de madison.

Thor Feyaerts moest het in de Blaarmeersen keer op keer afleggen tegen Thibaut Van Damme maar in hun eerste wegkoers 2023 in Temse werd de rangorde omgekeerd. (foto Jean KNOP)

De frère-ennemis begonnen op 19 maart aan hun wegseizoen in Temse, waar Thor het zowaar haalde van Thibaut, met wie hij hetzelfde ‘sas’ deelt in de Topsortschool. Aandoenlijk hoe die twee met mekaar omgaan, mekaar uitdagen en bovenal beter maken, zowel in de koers als op school. Young partners in crime!

Ter afwisseling kwam Thor de volgende zondag terug uit op de dichtste ereplaats in Boezinge, waar Senne Brys zich voor hem wijselijk uit de voeten had gemaakt.   

Thibaut was daar ook maar niet zo lang als hij voor ogen had. Te licht gekleed moest hij na vier ronden helemaal onderkoeld afstappen. Een beginnersfout die zich niet mag herhalen in Zonnebeke (nu zaterdag), het PK tijdrijden komende dinsdag in Sint-Antelinks-Herzele en de interclub van Mouscron, de tweede manche van de Beker van België op paasmaandag, waar hij Thor terugziet die zondag koerst in Zoutleeuw. 

Het siert Thor dat hij Young Cycling Talent Demer & Dijle (Tremelo) trouw bleef ondanks een resem andere requests.

Hij rijdt het hele seizoen als 15-jarige …

 Noah CONINCKX

winnen is zijn regel (nog) niet

 



Noah Coninckx (Helchteren) grossierde reeds als één van de jongste neo-nieuwelingen in (dichte) ereplaatsen, opgelijst met die ene overwinning in het voor hem verre (bijna 200 km.) Ledegem. 

Daarmee was de ban inzake overwinningen niet gebroken, ook al omdat hij op 22 mei in de spurt van het PK zwaar viel en daarbij een complexe enkelbreuk opliep die hem acht weken uit competitie hield, meer bepaald tot aan het BK in Brasschaat, dat te vroeg kwam. Er volgde wel nog een fraaie nazomer en herfst zodat hij met een geruststellend gevoel begon aan de winter, die hij zonder competitie maar met gerichte duurtrainingen doorbracht.

Noah mag op een overgeslaagde maart 2023 terugblikken, met een zevende plaats in de openingskoers te Brustem als minst goede resultaat. In zijn vijf volgende wedstrijden besteeg hij telkens het podium maar nièt de hoogste trede. Misschien overschat hij zijn sprint en onderschat hij zijn algemene capaciteiten om onderweg het verschil te maken. Aan zijn trainer Steven Scevenels om Noah ervan te overtuigen de koers zelf harder te maken in plaats van te ondergaan. Noah heeft het hardrijden in zich, anders was hij in 2021 met de 14-jarige aspiranten geen zesde geworden in het BK tijdrijden in Koksijde. 

Op 22 april (PK, helaas op dezelfde dag als de nationale tijdrit in Poperinge) en op 1 mei (BK in Waregem) krijgt hij de kans om zich als tijdrijder opnieuw te profileren. Ook de hoogtemeters mogen hem niet afschrikken.

Dat hij ook in de mooiste koersen voor niemand moet wijken bleek vorige zondag in de Katjeskoers van Boezinge, de openingsmanche van de Beker van België.  Hij deelde er het podium met Senne Brys en Thor Feyaerts. Een gemiddelde hartslag van 157 wijst erop dat hij niet het onderste uit de kan haalde.

Zondag is er La Pévèle Classic (Fr.) eraan, zijn kennismaking met de kasseien die misschien zijn natuurlijke bondgenoten worden om afstand te nemen.

Hou er evenwel ook wat rekening mee dat Noah (°29.11.2007) het hele seizoen als 15-jarige doormaakt. Genetisch is hij zelfs nog jonger want met zijn zus Nomi en broer Nio onderdeel van een drieling.

Met Steffen DE SCHUYTENEER 

dé uitblinker der internationale junioren

 

Jarno WIDAR outstanding 

in de Pays de la Loire

 



Na de ploegentijdrit in de Tour du Bocage et de l'Ernée 53 (een Franse tweedaagse in het departement Mayenne en région Pays de la Loire) zag het er beroerd uit voor Kamiel Eeman (die de zaterdagrit had gewonnen) en Jarno Widar die in de tussenstand naar de vierde respectievelijk vijfde plaats teruggezakt waren op een kleine minuut van de nieuwe leider Clément Sanchez (Fr.). Die had op zondagmorgen met SCO Cyclisme Angers de ploegentijdrit (20 km.) afgetekend gewonnen en waarin Crabbé Toitures - CC Chevigny pas zevende werd op ruim een minuut.

“Door het slechte weer in maart hadden we dat specifieke onderdeel nog niet afdoende kunnen inoefenen”, ziet ploegleider Jo Van Gossum als oorzaak.

Crabbé Toitures - CC Chevigny leek daarmee uitgeteld voor de individuele eindzege. Dat was evenwel zonder de waard-Widar gerekend.

Op een met veel hoogtemeters bezwangerd traject begon Jarno aan een lange solo naar de finish in Châtillon-sur-Colmont, die hij bereikte met zowaar 3’32” voorsprong op het uitgedunde peloton, waarin zijn kompanen Kamiel Eeman, William Graff, Mathijs De Clercq en Nio Vandevorst het tempo drukten.

Waar zal dat eindigen met de (nog het hele seizoen) 17-jarige Limburger (Wellen)? Hij excelleerde ook al (bijna twee minuten voorsprong) in Kuurne, waar Steffen De Schuyteneer, die andere absolute uitblinker van het seizoenbegin, er wel bij was en derde werd.

Jarno en Steffen hebben mekaar na Kuurne niet meer teruggezien en dat zal ook op paaszondag in Paris-Roubaix nog niet het geval zijn. Steffen heeft daar een topic van gemaakt terwijl Jarno er niet voor geselecteerd werd volgens de niet onlogische inschatting dat hem daar als pluimgewicht weinig zou weggelegd zijn.

“Jarno voelt zich aangesproken om te bewijzen dat hij het ook op de kasseien kan”, meldt Jo Van Gossum “en dus rijdt hij komende zondag La Pévèle Classics (Fr.) eveneens in de Hel van het Noorden."

De Schuyteneer en Widar werden vorig jaar miskend door bondscoach Carlo Bomans, die hen zelfs niet overwoog voor het WK in Wollongong. Voor de nationale selectie zijn ze dit jaar incontournable zijn. De plooien zijn ook gladgestreken en dus nemen Jarno en Steffen allicht samen deel aan manches in de Nations Cup: de Eroica Siena - Montalcino (23 april), de Libarazione di Roma (24 april), Course de la Paix (Tsj., 4-7 mei).

Zaterdag wordt het drummen in Varsenare, de enige locatie in Vlaanderen waar de junioren komend weekend aan de bak kunnen. Zij die er tevergeefs op de wachtlijst staan kunnen diezelfde namiddag eventueel terecht in Bury (Henegouwen) maar ook daar kan het bij voorbaat volle bak zijn.

Senne BRYS, een nieuwe maar ongetwijfeld terugkerende naam

 



Senne Brys werd de toch wel verrassende winnaar van de Katjeskoers, de openingsmanche der Beker van België in Boezinge, waar hij Thor Feyaerts en Noah Coninckx onder hem op het podium zette.

Senne tijdens een eigen stage op de net bedwongen Valico di Capo la Serra,
een kanjer van 1599 m boven de zeespiegel in de Apennijnen. (foto Rein Brys)

Senne voetbalde ook nog tijdens deze lente bij zijn thuisclub Eendracht Bazel maar was al eind mei 2022 geswitcht naar het wielrennen omdat hij aan het meegaan op papa’s toertochten een almaar competitiever gevoel overhield. Hij reed als neo-nieuweling nog een twintigtal koersen met een tweede plaats (na Enzo Collin) in Kalfort-Puurs als beste resultaat.

2023 zou meer en beter brengen maar dat kwam in het gedrang door een heikele winter met rond de jaarwende een zware aanval van Covid-19, waar zelfs een hartonderzoek aan te pas kwam, gelukkig zonder kwalijke diagnose. Toch één en ander nazinderen in zijn trainend lijf en Senne’s vroege lente leek gehypothekeerd. Hij begon met een bescheiden 18de plaats in Lierde, dook de weekends daarop de top tien binnen in Drieslinter en in Temse maar ook die kondigden geen spoedige triomf aan.

Senne voelde zich in de barre Boezingse weersomstandigheden in zijn element, die hem tot drie demarrages inspireerden. Pas bij de derde aan het begin van de laatste kilometer slaagde hij in zijn opzet: de snellere concurrenten uit zijn spoor knallen, waarmee hij zijn meegereisde entourage verbaasde en zichzelf voor de komende weken en maanden een boost van jewelste toediende. 

Senne hoopt zaterdag te starten in Zonnebeke (waar hij evenwel op de wachtlijst staat) en zondag in Zoutleeuw (waarvoor hij zich wel tijdig inschreef). Op de beide locaties wordt het drummen met maximaal 125 deelnemers. 

Senne blikt nog iets verder vooruit, vooral naar 16 april en Vezin, de openingsmanche van de Topcompetitie, en naar de Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde op 21 mei. Twee koersen om te beminnen zonder ze daarom te moeten winnen en met behoorlijk wat hoogtemeters als natuurlijke bondgenoten. Vooreerst is er al op dinsdag 4 april het PK tijdrijden in Sint-Antelinks-Herzele. Benieuwd hoe Senne deze belangrijke test doorstaat, ik hoop dat hij er de neus niet voor ophaalt. Wie, zoals hij in Boezinge 'n één tegen allen aankan, moet ook tot de besten behoren van 'n één tegen één.

Zijn studies (sportwetenschappen in het Koninklijk Atheneum van Beveren-Waas) verwaarlozen is het allerlaatste wat Senne zou willen doen want zijn papa Rein is wetenschapper en doceert biologie aan de Universiteit van Gent. Zoals tijdens hun toertochten wil Senne ook daar de vaderlijke sporen drukken.

Wat Roger De Vlaeminck ook moge beweren …

 

Wout van AERT rijdt nièt 

in de verkeerde ploeg

 

Roger De Vlaeminck had het al eens gezegd en herhaalt dat nu:

“Wout van Aert rijdt in de verkeerde ploeg!”.

Het was een aangekondigde kroniek dat hij dat na wat gisteren in Wevelgem (waar hij zelf nooit won maar viermaal tweede werd) gebeurde zou doen en Eddy Merckx treedt hem daarin bij, enfin dat beweert Roger toch.

Jan-Pieter De Vlieger (van de holle slogan ‘de koers is van ons’), die niet om een stokebrandje verlegen zit en de transfer van Tim Merlier naar Soudal-Quick.Step fout vond, tekende het graag op.

Indertijd deelde Roger De Vlaeminck in huize Sanson het koersbed met Francesco Moser maar dat was geen goed huwelijk, dat Roger één overwinning in Paris-Roubaix kostte en al na één seizoen ontbonden werd.

Roger voegt er in zijn huidig betoog wel niet aan toe welke ploeg het alternatief zou zijn waar hij tegen dezelfde verloning en omkadering de exclusieve kopman zou zijn. Wout wil het graag vernemen. 

Ik denk dat Roger in de jaren zeventig ook zou ingestemd hebben met een ‘verkeerde ploeg’ als Jumbo-Visma. Roger verliet na 1971 met alle recht en reden het archaïsche Flandria en trok toen naar Italië, in die tijd het mekka van de wielersponsoring, zowel financieel als logistiek en hij was er de enige kopman, die ondanks Eddy Merckx een exuberant palmares opbouwde en waarmee Roger in het huidig tijdvak een meervoudige euromiljonair zou zijn maar hij zou ongetwijfeld oor gehad hebben naar de directieven van zijn betaalheer zoals Wout van Aert.

Inzake winnen en làten winnen …

 

WOUT onderscheidt zich van Rik, Eddy en Roger  

 

Een luitenant in jouw plaats laten winnen …

 

Rik Van Looy zou het nooit gedaan hebben. Toen Gilbert Desmet in de Ronde van Vlaanderen van 1959 zegezeker alleen vooropreed, spande hij Frans Schoubben voor zijn kar om de eenzame vluchter bij te halen en in de sprint te kloppen. Dat gaat in de tijd vèrregaande gevolgen. Ook Ward Sels kan je er meer over vertellen hoe (sic) altruïstisch de keizer van Herentals was.

Ook bij Eddy Merckx is overwinningen afstaan nooit opgekomen. Dergelijk altruïstisch gebaar had gekund in Lège-Bastogne-Liège 1969 toen hij met zijn kompaan Vic Van Schil acht minuten voorsprong telde. Indien Eddy overwogen had om Vic te laten winnen dan zou die laatste rechtsomkeer hebben gemaakt. Eddy hielp op een eigen mindere dag in 1976 wel zijn luitenant Joseph Bruyère met grote voorsprong Liège-Bastogne-Liège winnen.

Roger De Vlaeminck zou uit eigen beweging nooit een stap opzij hebben gezet. Toch overkwam het hem in 1978 in ‘zijn’ Paris-Roubaix nog wel toen zijn frère-ennemi Francesco Moser als eerste demarreerde en hij (die al Milano-Sanremo had gewonnen) van de ploegleiding van Sanson moest blijven zitten. Roger deed het met zware tegenzin en heeft daar nog altijd spijt van. Twee jaar eerder dreef hij zijn egocentrisme zo ver dat hij in de Giro zijn kansrijkere kompaan Johan De Muynck verweesd achterliet. Eens knecht àltijd knecht, voegde le Gitan er ijskoud aan toe.

Tom Boonen zou het ook nooit doen, liet hij zich ontvallen maar wat deed hij in de regenboogtrui dan met Filippo Pozzato in Milano-Sanremo 2006? Juichen alsof hij zelf had gewonnen!

 

Een grote overwinning geef je niet zomaar weg, tenzij je Wout van Aert heet. Mooi maar melig en not done, zeker niet wanneer je de beste bent. Indien Wout tijdens de komende quinzaine de Ronde van Vlaanderen noch Paris-Roubaix wint dan zal hij er verse spijt van hebben dat hij zich behalve met Harelbeke ook niet met Wevelgem had ingedekt.

De kans is aanzienlijk dat Wout Vlaanderen én/òf Roubaix inpalmt. Daar krijgt hij evenwel te maken met Tadej Pogačar respectievelijk Filippo Ganna plus in de beide gevallen misschien met Mathieu van der Poel. Indien dat trio de twee komende zondagen een superdag kent dan mag Wout het misschien vlaggen en zal het uit handen geven van Wevelgem opspélen. 

Wout van Aert is na Tadej Pogačar de beste allrounder van het huidige peloton. Op termijn zal/kan hij als één van de tien beste naoorlogse ééndagscoureurs geboekstaafd worden. Hij haalt het maximum uit een minimum aan deelnames. Indien Covid-19 zijn pad niet had gekruist dan had hij nog niet aan Liège-Bastogne-Liège deelgenomen. Hij werd er vorig jaar derde maar keert er dit jaar niet naar terug. Ook de voorafgaande Amstel (die hij won in 2021) en La Flèche laat hij links liggen. En na het WK was de Giro di Lombardia zelfs nooit aan de orde. Ook daar zit een podium er nochtans dik in, net als in het WK tijdrijden. Hij haalt evenwel zelfs voor dichte ereplaatsen de neus op, allemaal ten koste van zijn globaal palmares dat kennelijk ondergeschikt is aan zijn bankrekening.

Wout zou ook voor spraakmakende klassementen (zeker een top tien, misschien een top vijf) in aanmerking kunnen komen maar in de Tour levert hij zich liever uit aan kansrijkere kompanen als Primož Roglič en Jonas Vingegaard. Hij wordt er vorstelijk voor vergoed en dat gaat niet eens ten koste gaat van eigen eer en glorie: negen dagzeges en één groene trui en daar zal het niet bij blijven.

Wout van Aert heeft het volste recht om zijn keuzes te maken over betweterige journalisten en dito analisten heen. Niets moèt, àlles mag!

Kamiel EEMAN D-day

in de Pays de la Loire

 



Kamiel Eeman (Meerhout) heeft in de Tour du Bocage et de l’Ernée 53, een Franse tweedaagse (in het departement Mayenne en région Pays de la Loire) zijn allereerste zege behaald. Met dank aan zijn kompaan Jarno Widar, die het ploegenspel perfect uitvoerde en zelf vierde werd. 

 Kamiel Eeman aan het begin van een tegenvallende tijdrit in Damme. 

De twee van Crabbé Toitures zijn na de energieke zaterdagrit met vijf anderen de enigen die nog voor de eindzege in aanmerking komen met vandaag een dubbele opdracht in Châtillon-sur-Colmont: een cruciale matinale ploegentijdrit van pakweg 20 km. en een rit-in-lijn van ruim 105 km. Benieuwd of Eeman en Widar met hun gunstige uitgangspositie kunnen consolideren. Aan William Graff, Mathijs De Clercq en Nio Vandevorst zal dat niet liggen, die zullen zich voor hun kansrijke maats in de pleuris rijden.  

Kamiel Eeman was al een revelatie als neo-junior in 2022. Hij werd vooral tweede in het bizarre BK van Moorslede, waar hij de kat uit de boom keek om pas in de finale, wanneer de ontsnapping van de dag alsnog ongedaan werd gemaakt, uit te breken. Helaas voor Kamiel had Gauthier Servranckx als enige vroege vluchter de algemene hergroepering geanticipeerd. 

Kamiel begon te koersen bij de nieuwelingen nadat hij wat voetbalde bij Excelsior Vorst (Laakdal). Zijn eerste anderhalve seizoen als coureur stelde weinig voor. De kentering kwam er vanaf augustus 2021 toen hij in het hem nabije Herenthout zesde werd op 81 deelnemers. Zijn tiende plaatsen in een daguitslag van zowel het Vermarc-weekend als in de West-Vlaanderen Tour maakten hem nog blijer maar er was bovenal zijn achtste plaats in de GP A.R. Gilles - Jemeppe-sur-Sambre.

Kamiel mocht de zaterdag na het BK met de Vlaamse selectie naar La Classique des Alpes, waarin hij van de vroege vlucht deel uitmaakte en alsnog 18de werd in het spoor van Maxence Place. Kamiel wil er op 3 juni naar de Alpen terugkeren om er beduidend dichter te eindigen. 

Ondanks vier fraaie daguitslagen eindigde Kamiel pas 32ste in de Sint-Martinusprijs van Kontich omdat hij met zijn toenmalige club, Sport en Steun Leopoldsburg, 75 seconden toegaf in de ploegentijdrit (15 km.). Dit wil hij deze voormiddag met Crabbé Toitures helemaal anders in Châtillon-sur-Colmont. Ook tegen een individuele tijdrit had hij niet opgezien want in de Memorial Igor Decraene werd hij (aan ruim 45 km. per uur) vijfde met slechts 32” meer dan Lars Vanden Heede. Die prestatie kon hij mede door pech vorige zaterdag niet bevestigen in de tijdrit van de Guido Reybrouck Classic, waarin hij slechts 62ste werd met 75” meer dan Sente Sentjens.

En al zeker vandaag niet ...

 

GENT-WEVELGEM

is géén loutere vluchtkoers meer

Gent-Wevelgem ontstond in 1934 met Gerhard Margodt en Georges Matthys als créateur-fondateurs. Op Paris-Tours na werd aan geen enkele topkoers meer gesleuteld als aan de vlasklassieker, zelfs het vlas is er amper nog. 

Het leken wel ‘variaties zonder thema’: wijzigende startlocaties, al of niet via de Noordzeekust naar de Vlaamse hellingen, ommetjes naar de Franse Ardennen en in 1957, 1958 en 1959 met de Omloop Het Volk verbonden in de Trofee van Vlaanderen.

Gent-Wevelgem nam na de Tweede Wereldoorlog een hoge vlucht. Toch bleef het vooral een thuiskoers die vooral door Vlamingen gewonnen werd en niet van de minsten tussen wie enkel Roger De Vlaeminck (wel viermaal tweede) ontbreekt.

Zes renners wonnen driemaal maar niemand scoorde een loepzuivere hattrick: Robert Van Eenaeme, Rik Van Looy, Eddy Merckx, Mario Cipollini, Tom Boonen en Peter Sagan. Ook Marcel Kint, Raymond Impanis (2), Noël Foré, Leon Van Daele, Benoni Beheyt, Herman Vanspringel, Walter Godefroot, Freddy Maertens (2) en Wout van Aert waren evidente winnaars.

Rolf Graf (1954) en Jacques Anquetil (1964) werden de meest verrassende buitenlandse laureaten. Toen Bernard Hinault in 1977 als célèbre inconnu won, zat men in zak en as tot hij vijf dagen later ook Liège-Bastogne-Liège won. Met Francesco Moser(1979) en Sean Kelly (1988) werden nog twee van de tien beste naoorlogse toppers gehuldigd.

De weersomstandigheden brachten Gent-Wevelgem wel eens in verlegenheid maar nooit klein. Freddy Maertens (1975) en Ferdi Van den Haute (1978) wonnen edities in de sneeuw, Luca Paolini (2015) in de orkaan.

Een vrolijke anekdote uit 1945, toen Gent-Wevelgem … 29 juli als datum had. Briek Schotte werd na meerdere bandbreuken tot opgave gedwongen en reed met de fiets naar huis. Hij passeerde in Olsene en zag dat er daar een koers werd georganiseerd. Hij schreef zich prompt in én won!

Gent-Wevelgem is niet langer in de private handen van de tweespan Gheysens-Langedock. Interne disputen tussen de beide families zouden aan de basis liggen van deze exit, waarop Flanders Classic geamuseerd toekeek om er met weinig weerstand beslag op te kunnen leggen. De macht van de mastodont inderdaad, al gebiedt de eerlijkheid ook te stellen dat Flanders Classic indertijd het voortbestaan van de Vlaamse koerslente heeft geconsolideerd. 

 

Het organisatiecomité van Gent-Wevelgem heeft er het volste vertrouwen in dat de kwaliteit van de organisatie en de eigenheid van de koers in en om Ieper en Wevelgem zullen bewaard blijven. Een voortvarende conclusie als je het mij vraagt want zie maar wat er, om het smeer, met de Ronde van Vlaanderen gebeurd is: voor de start naar Antwerpen uitgeweken (voortaan in een beurtrol met Brugge) en de Muur én de Paddenstraat uit het traject gehaald. 

Zou je helemaal durven uitsluiten dat men op termijn Wevelgem als aankomstplaats inruilt voor het ambitieuze en dus opbiedende Ieper? Gent-Wevelgem zou dan … Ieper-Ieper heten.

Voor de 85ste editie worden in Flanders Fields zware weersomstandigheden in uitzicht gesteld maar zo erg als in 2015 zal het wel niet worden toch? Of het daarom het grote rendez-vous wordt van de sprinters (bij wie Arnaud De Lie, Tim Merlier en Jonathan Milan aansluiten) durf ik sterk te betwijfelen. Brugge - De Panne bracht, qua weersomstandigheden, een voorproefje met zowaar Jasper Philipsen die de koers opentrok én afrondde. Dit scenario kon zich wel eens in de overtreffende trap herhalen maar dit keer zijn er ook titelverdediger Biniam Girmay, Sören Kragh Andersen, Filippo Ganna, Alexander Kristoff, Stefan Küng, Christophe Laporte, Matej Mohoric, Mads Pedersen, Magnus Sheffield, Jasper Stuyven, Sep Vanmarcke, Tim Wellens én bovenal Wout van Aert.

De 50 beste performers 

van GENT-WEVELGEM

 

Op basis van 100 70 50 40 30 25 20 15 10 5 punten presteerde in Gent-Wevelgem niemand beter als Peter Sagan: winnaar in 2013, 2016 en 2018; 2de in 2012; 3de in 2014 en 2017; 10de in 2015.

475	SAGAN Peter	Slow.
470	Merckx Eddy	B.
455	Van Looy Rik	B.
425	Boonen Tom	B.
410	Cipollini Mario	It.
380	De Vlaeminck Roger	B.
375	Impanis Raymond	B.
335	Vanderaerden Eric	B.
300	Hincapie George	V.St.
290	Raas Jan	Ned.
270	Godefroot Walter	B.
265	Maertens Freddy	B.
240	Museeuw Johan	B.
235	Verbeeck Frans	B.
225	Degenkolb John	D.
220	Steels Tom	B.
215	Schotte Briek	B.
210	Michaelsen Lars	Deen
205	Noyelle André	B.
205	Vanmarcke Sep	B.
200	Aerenhouts Frans	B.
200	Bontempi Guido	It.
190	De Wolf Fons	B.
190	Freire Oscar	Sp.
190	Planckaert Walter	B.
190	Rosseel André	B.
185	Moser Francesco	It.
180	Abdoejaparov Djamolidine	Oezb.
180	Mattan Nico	B.
180	Ollivier Valère	B.
180	Tchmil Andrei	B.
170	Desimpelaere Maurice	B.
170	Sterckx Ernest	B.
170	Vekemans Willy	B.
160	Capiot Johan	B.
160	Eisel Bernhard	Oost.
160	Van Avermaet Greg	B.
160	Van Daele Leon	B.
155	Démare Arnaud	Fr.
155	Klier Andreas	D.
150	Anquetil Jacques	Fr.
150	Frison Herman	B.
150	Hoste Frank	B.
150	Keteleer Desiré	B.
150	Peeters Ludo	B.
150	Vanspringel Herman	B.
145	Bennati Daniele	It.
145	Decabooter Arthur	B.
145	Janssen Jan	Ned.
140	Beheyt Benoni	B.
140	Hushovd Thor	Noor
140	Lubberding Henk	Ned.
140	Trentin Matteo	It.
140	van Katwijk Piet	Ned.
140	Van Linden Rik	B.