Remco Evenepoel heeft de jongste tijd in se niets fout gedaan, integendeel. In de aanloop naar San Sebastian schiep hij duidelijkheid over het uitdienen van zijn lopend contract, alles wat anderen daarover meenden te weten werd als bullshit afgeserveerd. Geen vuiltje aan de lucht dus tot zijn vader-manager Patrick in La Dernière Heure aan de vooravond van het WK het vuur weer aan de lont stak: niet zeker dat Remco vanaf 2024 nog voor Soudal-Quick.Step uitkomt! Remco reageerde met “iedereen zou beter zwijgen”. Iederéén?! Indien zijn vader de bek in de pluimen had gehouden dan zou niemand daarover gerept hebben.
Onenigheid in het huishouden-Evenepoel? Kennelijk wel en Remco bleef er vaag over hoe het nu verder moet “ik weet wat mij te doen staat”. Wat dat precies inhoudt is cryptischer dan aan de vooravond van San Sebastian.
Zijn WK wegrit in Glasgow werd een afknapper maar achteraf bezien was het ingecalculeerd dat de vele bochten en het constant heroptrekken niet aan Remco besteed waren. Je kunt ongeveer zo stellen dat hij nooit zal uitblinken in de koersen waarin Mathieu van der Poel op zijn best is. Als zelfs Tadej Pogačar en Wout van Aert daar al moeite mee hebben dan weet je het wel.
Remco, Tadej en Wout zien mekaar vrijdag in Glasgow (Stirling) terug in de tijdrit van 47,8 km. over een glooiend traject.
Tegen een Remco in optima forma zal weinig te beginnen zijn of het zou moeten zijn dat Filippo Ganna op zijn beurt een ganadedag heeft. Die had hij vorig jaar allesbehalve in Wollongong, waar hij pas zevende werd met 56” meer dan godbetert Tobias Foss, de ééndagsvlieg die het nipt haalde van Stefan Küng (+3”) en Evenepoel (+9”) maar die in zijn accidentele regenboogtrui geen enkele tijdrit kon winnen. In het WK-tijdrijden was het Remco’s tweede opeenvolgende derde plaats. Wout van Aert was er daar niet bij. Na twee tweede plaatsen op rij haalde hij de neus op voor een volgende not-win die hij nu wel riskeert, ook al omdat die in dergelijk gezelschap niet zou generen en toch een overwinning niet uitsluit.
Twee Vlamingen op het podium? Momentje, want behalve Filippo Ganna maken onder anderen ook de afzwaaiende Rohan Dennis, Geraint Thomas én Tadej Pogačar en hun opwachting.
Hou bovenal rekening met de op een wolk vertoevende Stefan Küng. In de slopende wegrit leverde een opmerkelijke inhaalrace hem nog de vijfde plaats op en twee dagen later was hij de lokomotief van de door Zwitserland gewonnen mixed relay. In Wollongong deed hij er amper drie tellen teveel over om in Foss’ plaats een waardig drager van de regenboogtrui te zijn.
Toch ontkom je niet aan de perceptie dat Remco Evenepoel de gesolliciteerde wereldkampioen tijdrijden is. Voor zijn blazoen van 2023 hoeft hij het niet te doen. Zijn vijfde campagne als contractrenner is nu al overgeslaagd. Voor zijn mentale rust?! Hij is ijzersterk in het hoofd, dat sprak uit het luciede interview na de wegrit. Als wereldkampioen tijdrijden zou de aandacht voor zijn persoon weer een sportieve klemtoon krijgen en de regenboogtrui een mooi sieraad in de aanloop naar de Vuelta, waarin een dagzege en een eindtop tien zijn uitgesproken ambitie moet zijn, maar het mag én het zàl (véél) méér zijn.
Tadej Pogačar, de duurzame numero uno van het peloton, is een koele minnaar van het tijdrijden. Zijn drie Sloveense titels terecht buiten beschouwing gelaten behaalde hij in die discipline amper twee van zijn globaal 62 overwinningen, beide in de Tour: op de slotdag in 2020 (die hem alsnog de eindzege opleverde) en op de vijfde dag in 2021. Zijn passages op het WK tijdrijden waren minder spraakmakend: 7de in Harrogate 2019, 10de in Knokke-Heist - Brugge 2021, 6de in Wollongong 2022.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten