Juan Pedro LOPEZ is, zoals al langer gedacht, géén vluchtige passant

 

Juan Pedro Lopez roept nog steeds het beeld op van de ideale schoonzoon. In de Giro van 2022 op de Etna moest hij de dagzege aan zijn medevluchter Lennard Kämna laten. De meer ervaren Duitser had zijn klim beter ingedeeld en was explosiever in de aankomststrook. Juan Pedro zat in zak en as tot hij tot zijn steile verbazing op het podium werd geroepen om la maglia rosa over de schouders te worden getrokken. Hij werd eerst nog aanzien voor zijn illustere naamgenoot Miguel Angel die uitgerekend die dag had opgegeven. Juan Pedro vrijwaarde de leiderstrui tien dagen, handhaafde zich in de eindtop tien en werd als beste jongere gehuldigd.

In 2023 bleef het langdurig ijzig stil rond Juan Pedro Lopez. Een complexe sleutelbeenbreuk na een zware val op training zinderde langdurig na. Hij kon pas eind maart aan het seizoen beginnen. In de Tour was uitrijden zijn hoogste goed én in de Vuelta (alsnog 17de) kwam hij al wat verder. Toch haastte Trek-Segafredo zich om zijn contract tot eind 2025 te verlengen, meer waardering kan een renner van zijn kunnen zich niet wensen.

2024 was al half april en hij had nog steeds geen zegestreepje achter zijn naam. Daar deed hij veel aan in de boeiende Tour of the Alps (de vroegere Giro del Trentino) die hij vanaf de derde rit (dagzege en pole position) helemaal naar zijn pedalen zette. In de korte maar ijselijke rit rond Schwaz reed hij minstens 38” weg van de andere klassementsrenners kwam duidelijk in het bezit van de groene leiderstrui en werd de twee volgende dagen niet meer verontrust.

Juan Pedro is dus helemaal klaar om twee jaar later terug te keren naar ‘zijn’ Giro waarin hem, door het eventueel ontbreken van Tao Geoghehan Hart en Mattias Skjelmose, weer eigen kansen kunnen weggelegd zijn. Wie durft hem bij voorbaat uit te sluiten van een eindplaats tussen vijf en tien? Zijn stijloefening in de Tour des Alps kon alvast tellen!