Simon VAN DER VOORT 

ondanks behoorlijk wat pech 

nòg béter dan eerst ingeschat!

 

Louter op basis van zijn uitslagen classificeerde ik Simon Van der Voort bovenaan de subtop maar bij nader inzien mag het best nog wat hoger. Simon scoort niet zo veelvuldig als Vic De Smet, Sune De Valck, Jinze Joris, Mauro Keppens, Yasu Vervoort, Sander Willems, … maar hij heeft ze allen minstens één keer geklopt én hoé?!

Simon uit Rijkevorsel reed niet met de aspiranten en amper als eerstejaarsnieuweling. Triatlon stond toen voorop tot hij dit jaar voltijds voor de weg koos. Een gewettigde switch want de smaak was meteen raak in Brustem, waar hij de vroege vluchters Siebe Oliviers en Matt Rojackers (Ned.) achterhaalde en overstak. Het peloton, aangevoerd door Jinze Joris, volgde op twee en een halve minuut. 

 

Daar keek men van op maar de toon was gezet, hij zocht en vond het zelfs over de grenzen, in de Pévèle Classics (Fr.) waar hij veertiende werd ondanks een val vol op de knie. Omdat hij niet kleinzerig wilde zijn verbeet hij de pijnen. Dat had hij beter niet gedaan. In het Antwerpse PK tijdrijden op het vliegveld van Oostmalle moest hij enkel voor Jinze Joris (-13”) onderdoen. Dat wilde hij maar al te graag bevestigen op het BK in Geraardsbergen maar hij bleef er steken op de (veer)tiende plaats met amper te harden kniepijn. Niet verwonderlijk want hij had de hele maand april een peesontsteking verbeten en nam eindelijk enkele weken rust. 

 

Tijdens de Sinksendagen was hij er in de Trophée de l’Aisne (Fr.) opnieuw bij met winst op de tweede dag in Sissonne, waar hij een solo van 35 km. met ruime voorsprong afrondde. De eindzege zou ook voor hem geweest zijn maar er werd (begrijpe wie kan) helaas enkel een ploegenklassement opgemaakt. 

 

Ook de volgende overwinningen bulkten van kwaliteit. Vooral die in Kester (eind mei) kon tellen, hij bleef er Mauro Keppens en pakweg honderd anderen een kleine minuut voor. Elewijt (eind juni) moest amper onderdoen, daar sloot hij een solo van 40 km. af met anderhalve minuut voorsprong. Tussendoor werden ook de examens (technologische wetenschappen aan het VITO in Hoogstraten) een hit.

 

De zomervakantie werd door pech verzuurd. In Herbeumont wenkte de tweede plaats tot de ketting in volle finale sputterde. De beoogde revanche in Couvin kwam er niet omdat hij er in de vroege massaval werd meegesleurd.  In de Oostenrijkse Radjugendtour werd hij door materiaalpech geteisterd.

Les excuses sont faits pour s’en servir?! Niet bij Simon die in september nog veel rechttrok. Als tijdrijder in de Memorial Igor Decraene: derde op amper zes tellen van Vic De Smet. Op de hoogtemeters in Parike en bovenal die van Jemeppe-sur-Meuse etaleerde Simon andermaal veel potentieel met telkens de dichtste ereplaats na Sune De Valck respectievelijk Sander Willems.

 

Eén en ander promoveerde hem tot grof wild voor de beter bemiddelde ambitieuze clubs. Acrog-Tormans haalde zijn mooie slag thuis. De modelclub Team Kempen ziet ook Daan Wilmsen overstappen naar Dakwerken Crabbé - Dstny.

Leuk is anders maar Jan (broer van Paul en Willy) In ’t Ven toont begrip en laat de moed niet zakken om onverdroten verder te doen. Bij Team Kempen is overigens alles geregeld voor de komende drie jaren. Duurzaamheid en correcte afspraken staan voorop. Hofleverancier zijn vanaf de basis, het heeft ook méér dan iets!