Hij wordt alvast géén volgeling van de 

in 1945 nog jongere Jean BOGAERTS

 

Arnaudje, Arnaudje:

kijk toch maar uit voor overdaad

Dylan van Baarle was de enige die het volste recht had om Arnaud De Lie van de overwinning in de Vlaamse openingskoers te houden. Dylan versnelde op de Haaghoek van de kop der uitgedunde favorietengroep af om aan een solo van 40 km. te beginnen en niet meer in verlegenheid te worden gebracht en zich bovenal voor een Waals wonderkind uit de voeten te maken.

Dylan van Baarle, in 2014 als 22-jarige neoprof bij Garmin Sharp.

Dylan is bijna tien jaar ouder dan Arnaud. In de aanloop naar zijn 21ste verjaardag won hij voor het Rabobank Development Team de Ster van Zwolle (1.2), de Dorpenomloop van Rucphen (1.2), werd hij derde in de Tour de Normandie (2.2), 8ste in de Triotyque des Monts & Châteaux, dagwinnaar (tijdrit) en 4de in de Tour de Bretagne, … 

Dat was de perfecte sollicitatie om het jaar daarop door het World Tour Team Garmin Sharp in de rangen te worden opgenomen.

Arnaud De Lie haalde het, negen dagen voor zijn 21ste verjaardag, in zijn hoofd om zichzelf als topfavoriet te profileren van zijn eerste Omloop. Wie doet zoiets? Arnaud De Lie! En het was geen grootspraak want zoals het voor van Baarle (weliswaar met een kleine achterstand de Holleweg opgreden) meer meezat, zo zat het voor De Lie lelijk tegen. De harde Ardenner pareerde evenwel zijn beproevingen: een nerveuze val in een flauwe bocht op tien kilometer vòòr de cruciale Molenberg, waar hij toch tijdig in de voorwacht was teruggekeerd en één van de vier eerste achtervolgers op van Baarle. Ze werden in het zicht van het podium bijgebeend maar nog spurtte De Lie naar de dichtste ereplaats. 

Als dat de smaak van de overwinning niet mag hebben voor Arnaud, de koele bedwingervan de Molenberg, de Berendries, de Muur en de Bosberg …

 

De sterke Dylan van Baarle kon meer op Christophe Laporte terugvallen dan De Lie op Florian Vermeersch, die de rol moest lossen en ook de andere Lotto’s kwamen amper in het stuk voor.

Gelukkig was er Arnaud De Lie om Lotto-Dstny te redden, waar zal het met deze … derdejaarsbelofte eindigen? Eindigen liefst niet, op tijd en stond pauzeren liefst wel in plaats van uit te persen als een citroen. Arnaud rijdt vandaag van en naar Kuurne, vanaf volgend weekend Paris-Nice, daarna Milano-Sanremo, Gent-Wevelgem, Dwars door Vlaanderen, Paris-Roubaix en de Brabantse Pijl als laatste etappe naar drie weken competitierust. 

 

Let wel, niét alles wat vroeg komt is daarom ook duurzaam. Neem nu Jean Bogaerts, de erelijstopener van de Omloop Het Volk. Hij was 20 jaar en twee maanden toen hij op 25 maart 1945 een dozijn medevluchters over de knie legde. Dit was niet het intro van een overgeslaagde carrière want de altijd blijgezinde Vilvoordenaar zou nog slechts vier andere koersen van betekenis winnen: de Ronde van Limburg en in Blankenberge de openingsrit der Ronde van België in 1950, het eindklassement der Ronde van Nederland in 1951, de Sluitingsprijs van Putte-Kapellen in 1954, zijn zwanenzang want Jeanke stopte al op zijn 30ste na Liège-Bastogne-Liège 1955, waarin hij nog 29ste werd. 

Zes jaar later had Jeanke opnieuw de Omloop gewonnen en het was een mooiere dan de eerste want hij versloeg Lionel Van Brabant en … Raymond Impanis! Bogaerts werd ook nog zevende in Gent-Wevelgem en derde in Parijs-Brussel in 1948 en tweede in Liège-Bastogne-Liège in 1950. In het BK van 1945 in Brussel moest Rik Van Steenbergen serieus van zijn lijn afwijken om Bogaerts te kloppen. Jean diende klacht in maar die werd afgewezen omdat men liever Rik I huldigde dan de snotneus uit Vilvoorde, die enkele weken later Van Steenbergen over de knie legde in Heist-op-den-Berg.

Er werd nog veel meer verwacht van Jean Bogaerts, die evenwel de neus ophaalde voor training en verzorging. Hij was zoveel liever een levensgenieter en dat kon hij wel volhouden, tot zijn 90ste zelfs. Ik zag hem in die fiere gedaante jaarlijks terug op de dernykoers van Strombeek-Bever.