Don’t trust (t)his process … 

John LELANGUE,

de Kompany van de koers

 

 

Met het verlenen van de buitenwacht aan Herman Frison en Marc Sergeant heeft ‘mister John’ Lelangue zijn putsch binnen de wielerploeg van La Loterie Nationale helemaal maar allesbehalve netjes afgerond.

Link als hij is liet hij eerst Caleb Ewan tot en met 2024 bijtekenen alvorens diens hierboven al genoemde vertrouwensmensen op de stoep te zetten vanaf 2022. Il faut le faire, vraiment.

Marc Sergeant haalde Caleb Ewan in 2019, John Lelangue bracht John Degenkolb en Philippe Gilbert in 2020.

Significant is dat Frison en Sergeant vanaf 2022 enkel door Nikolas Maes voltijds vervangen worden zodat er een vacature openblijft. Ik heb een sterk vermoeden dat bij deze het bedje gespreid wordt voor Philippe Gilbert, die a rato één miljoen euro wellicht geen jaar langer zal aanmodderen als renner. Hij kwam niet meer in actie sedert hij de Tour uitreed met een 17de plaats als ‘beste’ daguitslag. Benieuwd of men hem against all odds zal selecteren voor het WK op zondag 26 september in Leuven. Kunnen ze dat maken voor iemand die enkel in de Omloop (5de) meedeed voor de vette prijzen?

 

Ach, John Lelangue, die door  Jannie Haek (CEO van de Nationale Loterij en baas boven baas van de wielerploeg) in februari 2019 omschreven werd als ‘onze Lefevere met een goed karakter’. Hij zal bedoeld hebben de kampioen van de machtsspelletjes, die in de politiek had moeten gaan, waar hij zich nog meer als een paling in het snot had kunnen profileren.

Dirk Coorevits, de ceo van lijmenfabrikant Soudal, moet één en ander met lede ogen aanzien. Na een ultiem jaartje vagevuur mag hij vanaf 2023 als cosponsor van Quick-Step metamorferen from loser to winner. Hij moet hopen dat Caleb Ewan ook voor hem de … Lotto zal winnen, zoals hij de voorbije drie jaren al deed.

John Lelangue maakt zich overigens niet al te veel zorgen over het budget van zijn World Tour Team vanaf 2023. Waarom zou hij, die zelf de hort niet op moet, zoekend naar een nieuwe cosponsor, anderen doen dat voor hem en werpen het hem in de schoot, al kan ik mij voorstellen dat de multinationals niet zullen drummen na de vele calamiteiten van de voorbije jaren. 

Veel zal ook afhangen van de doorstroming van de jonge talenten waarbij het evenzeer mag gezegd dat de Nationale Loterij wat dat betreft over een rijkelijk arsenaal beschikt. Daar wens ik in een aparte bijdrage nog eens uitgebreid terug te komen. Het zal erop aankomen om die in een comfortzone te laten gedijen. Maxime Monfort krijgt als performance manager almaar macht toegespeeld. Niets mis mee, al dankt hij dat, behalve aan zijn onmiskenbare vakkundigheid, ook aan het feit dat hij in het franstalige gedeelte van België woont en zo de bevoorrechte is van een communautair opbod. Minzame Maxime zal verder geassisteerd worden door Mario Aerts, Nikolas Maes (van dan af voltijds), Kurt Van de Wouwer (die zich vooral inlaat met de u23) en Marc Wauters. Ik volhard mijn voorgevoel dat er zich in deze geleding nog een coup-de-théâtre voltrekt.