Romain BARDET

wel degelijk een Franse icoon

 

In plaats van zich af te vragen wat Romain Bardet nog in het peloton te zoeken heeft zou men beter respect opbrengen voor zijn veerkracht. Hij moet trouwens (op 9 november) nog 31 jaar worden. 

Als twintiger was hij een absoluut adept van de Tour, waarvan hij zich als dertiger almaar meer distancieert. Hij werd bij zijn debuut in 2013 vijftiende en zes jaar later opnieuw. De vijf beurten daartussen werden door fraaie ereplaatsen ingekleurd waarvan twee podia: tweede in 2016 en derde in 2017. In die beste jaren behaalde hij driemaal op een rij een eclatante dagzege en de bergprijs in 2019. 

Na 2020 lijkt de symbiose tussen Bardet en de Tour opgedroogd. Romain kwam, als le regional de l’étape en als vierde in de tussenstand, zwaar ten val in de 14de rit en werd door een hersenschudding tot opgave gedwongen. Een negende deelname aan de Tour was niet voor dit jaar, want hij opteerde voor een combinatie Giro en Vuelta die hem bijzonder goed lijkt af te gaan, zelfs als moest hij na zijn zevende plaats in Italië zijn klassementsambities in Spanje al na de vijfde rit laten varen. Op 11 kilometer van Albacete raakte hij betrokken in de massaval en waar de fysieke averij nogal meeviel, kostte het oponthoud hem ruim twaalf minuten. 

Hij verlegde zijn focus dan maar naar een dagzege die hij op de steile Pico Villuercas behaalde en waar hij in één move ook van Damiano Caruso de blauwe trui van de bergprijs overnam.

Romain Bardet zal wellicht nooit een grote ronde winnen. Toch behoort hij tot de fine fleur van het cyclisme français als één van de tien beste klassementrenners die zich ook profileerde in ‘zijn’ klassiekers: 4de in de Giro di Lombardia 2016, 3de in Liège-Bastogne-Liège 2018, het jaar dat hij (na Tiesj Benoot) tweede werd in de Strade Bianche en (na Alejandro Valverde) in loodzware wereldkampioenschap van Innsbruck. 

Romain Bardet verraste na negen (!) campagnes voor AG2R La Mondiale met een overstap naar het omstreden Tean DSM, dat hij (na de twee van de revelérende Michael Storer) aan een derde dagzege hielp.

Zijn palmares verdient een bekronende zege die hij wellicht niet meer zal behalen.