Zeven uren met een opbrengst van twaalf maanden,

wie verzint zoiets ?!

 

De opgefokte koers die slechts 

door één coureur gewonnen 

(of verloren) kan worden

 

Het verloop en de uitkomst van het 88ste WK worden bangelijk, zoveel staat bij voorbaat vast. Enkel indien Wout Van Aert zijn slag thuishaalt, zal er geen vuiltje aan de lucht zijn. 

Ik mag er evenwel niet aan denken indien (de perceptie wil dat) een Vlaamse favoriet een andere niet helpt winnen of zelfs doet verliezen. Het land zou, opgepookt door de sociale media, langdurig op zijn kop staan.

En toch betreft het slechts ‘een’ koers, opgefokt tot het kampioenschap van de wereld dat in minder dan zeven uren tijd gewonnen wordt en beloond met de regenboogtrui die twaalf maanden mag geshowd worden door een dagdagelijkse concurrent die je als occasionele partner (alias landgenoot) hebt geholpen. Ga daar maar eens vòòr staan en in 2022 naast rijden. Geen enkele overwinningspremie kan dat vergoelijken. 

Ook waar: wie in ‘het sluiten van de nationale rangen’ niet wenst mee te gaan, kan inderdaad beter thuisblijven. Niet iedereen heeft evenwel de principiële persoonlijkheid van Dries Devenyns om dat te doen.

Eddy Merckx meende de vinger in de wonde te moeten leggen met de quote ‘als er maar één kopman is, dan moet je Evenepoel niet meenemen’. 

Realiteit is evenwel dat Remco nà Tokyo zo’n geweldige inhaalbeweging uitvoerde dan hij incontournable werd in de Vlaamse selectie en dat zijn sponsors òòk geïnteresseerd zijn in de hagelwitte eyecatcher met de vijfkleurige band.

 

Merckx refereerde naar de Olympische wegrit, waar Remco een aanval plaatste en waaruit Eddy afleidt dat hij vooral voor zichzelf rijdt. Dergelijk offensief herhaalde zich in Trento, waar hij zijn snellere medevluchter Sonny Colbrelli voluit steunde, wat hij niet zou hebben gedaan indien Wout Van Aert (afwezig) deel uitmaakte van de zeven achtervolgers. 

Om en rond Leuven is Wout er wel bij en dus wordt Remco, alsook Tim De Clercq en Yves Lampaert, geacht de uitbrekende Julien Alaphilippe, Kasper Asgreen en nog meer anderen terug te halen.  

Vanuit Belgisch oogpunt komt het erop neer dat het kampioenschap van de wereld van één namiddag slechts door één coureur gewonnen of verloren worden. Indien het de bedoeling zou zijn om de beste renner van het huidige peloton te honoreren dan is Wout Van Aert in-con-tour-na-ble. Hij zou de fonkelende regenboogtrui d’office overhandigd worden als een year achievement award.