Guido Reybrouck Classic
… where stars are born …
Sente SENTJENS, Matthew BRENNAN en Steffen DE SCHUYTENEER zijn de volgende gegadigden voor de Eregalerij
Afgelopen weekend was het wielertop in Damme, dat bovendien door de wielergoden gediend: Alex Franks, de laatste tijdrijder, was amper over de finish toen de hemelsluizen zich wijd openden. Ook quasi de hele zondagnamiddag bleef het droog maar de aangekondigde zon was drie uur te laat op de afspraak. Dat kon de pret niet drukken zoals wel de valpartijen in de beginfase van een nerveuze koers, waarin de tussenstand na de tijdrit helemaal zou dooreengeschud worden.
Steffen De Schuyteneer stoomt zich klaar voor de dagzege. |
Verantwoordelijk daarvoor was het AG2R Citroen dat een putsch uitvoerde en Acrog-Tormans van zijn sokkel stootte. Het leverde het Franse satellietteam behalve de dagzege (Steffen De Schuyteneer) ook bijna de eindoverwinning op met Oscar Chamberlain (Austr.) in dezelfde totaaltijd maar de attente Matthew Brennan (Gr.-Br.), de tweede in de tijdrit, maakte ook deel uit van de ontsnapping en dat volstond om algemeen winnaar te worden.
Sente Sentjens reed een magistrale tijdrit aan bijna 51 km./u. (foto Marc VAN HECKE) |
Slechts een dozijn van de 148 starters eindigde binnen de 33”, wat betekent dat de anderen over elke kilometer minstens drie seconden meer deden. Het vrije verzet is voor de costaud in Sente een natuurlijke bondgenoot om op vlakke trajecten de hoogste snelheden te ontwikkelen, een voorname maar lang niet zijn enige troef om als coureur te slagen.
Steffen De Schuyteneer haalde tot vorig jaar de neus op voor het tijdrijden. Het is nog steeds niet zijn favoriete bezigheid maar hij vermande zich en werd (+27”) knap achtste. Het kwam hem goed van pas om na de huldiging als dagwinnaar een tweede keer op het podium te worden geroepen.
Matthew Brennan op kousenvoeten op weg naar de eindzege. |
Sente Sentjens, Steffen De Schuyteneer en Matthew Brennan: ziedaar drie namen die de sporen kunnen drukken van hun illustere voorlopers op de erelijst: Dylan Groenewegen (2010), Taco van der Hoorn (2011), Jasper Philipsen (2016), Remco Evenepoel (2018), Samuel Watson (2019) en Vlad Van Mechelen (2022).
Dé rode draad door het hele Damse wielerverhaal is evenwel Hubert Van Nieuwkerke die er ook op zijn 75ste nog steeds in slaagt om het wondermooie Damme, met amper elfduizend ingezetenen, op de wielerkaart te zetten én te houden. Met Philippe Villeyn heeft Hubert er een vaardige rechterhand bijgekregen maar geen opvolger en die tijd dringt. Hubert krijgt het elk jaar moeilijker om het budget, dit jaar met de tijdrit opgelopen naar ruim 30.000 euro, rond te krijgen.
Komt Hubert na zestien jaar niet stilaan in aanmerking voor het Dams ereburgerschap?
En dan is er de naamgever, de inmiddels 81-jarige Guido Reybrouck, die opnieuw zijn copains Martin Van den Bossche (82) en Willy Vekemans (78) naar zijn geesteskinduitnodigde. Schalkse Guido zag dat het opnieuw héél goed was en voegde er met een knipoog deze boutade aan toe:
“Koers, bijna zo lastig als ... voedbol!”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten