Weer geen Italiaanse sant in eigen land

 

Nans PETERS, enkele jaren na zijn vergeten dagzege in de Giro en de Tour

 

 

Italië heeft in januari-februari acht overwinningen behaald op de uci-kalender. Vijf landen deden beter. België spant daarin de kroon met bijna het dubbele. 

Ook de verzopen 60ste Trofeo Laigueglia, de Italiaanse openingskoers aan de Ligurische kust, ging aan de autochtonen voorbij. De Fransman Nans Peters bleef zijn teamgenoot Andrea Vendrame, Alessandro Covi en Lorenzo Rota voor en ik denk niet dat ze daar op het schiereiland vrolijk van werden.

perempic@rchief - foto AG2R Citroen

Nans Peters godbetert, de meesten onder ons zullen al vergeten zijn dat hij in 2019 een dagzege behaalde in de Giro en in 2020 één in de Tour behaalde waarna nog amper wat aan persoonlijke resultaten maar hij maakte zich bij AG2R Citroën nuttig als de slapie van zijn kansrijkere kompaan Benoît Cosnefroy, die hem in Laigueglia op een kleine dertig km. van de finish als verkenner uitstuurde. Nans hield stand zoals hij dat vier en drie jaar geleden deed in de Giro respectievelijk de Tour.

Nans Peters, what’s in a name?! Hij stamt van Nederlandse grootouders maar is al lang een volbloed Fransman, genoemd naar Nans Le Berger, een illustere schaapherder. 

Als junior won Nans vooral de Ain Bugey Valromey Tour 2012. Als belofte kwam hij piepen met een vierde plaats in zowel de Piccolo di Lombardia 2014 als in de Ronde van Vlaanderen 2015.

Een coureur voor de klassiekers ging aan hem evenwel niet verloren. Hij nam genoegen met een rol van meester-helper én momentencoureur die er zijn dagjes uitkiest en met het hoofd en de benen naar zijn pedalen zet.