Jasper CHRISTIAENS was dan toch géén one hit wonder

 

En op mooie een zomerdag in 2022 ben je … kampioen van België nadat je een koers met veel deelnemers in Brasschaat gewonnen hebt. Out of the blue werd je dat want je had het geluk de voorafgaande tijd niet aan jouw zijde: na een val met polsbreuk in de openingskoers van Staden pas in mei kunnen hervatten tot een niet al te milde corona hem opnieuw afserveerde. Goed voor zijn examens technische wetenschappen in het GO! Atheneum Geraardsbergen, dat wel!

 

Jasper CHRISTIAENS bezwoer de vloek van de driekleur.

Jasper was wel ready steady voor de zomervakantie die aanving met een derde plaats (na de Zuid-Afrikaan Gustav Roller en Siebe Bauwens) in Beernem die, gegeven de omstandigheden, de smaak van de overwinning mocht hebben. 

Vier weken later schrok hij zich een hoedje in Brasschaat, waar hij effectief won en zich even in de wangen kneep toen hij aansluitend op het podium werd geroepen en er een hagelwitte trui met zwart-geel-rode band over de schouders getrokken kreeg waarin hij de nationale hymne mocht aanhoren. 

 

Ha die Jasper Christiaens uit Overboelare, in een vèr verleden de locatie van een gerenommeerde veldrit en zelfs van het WK in 1964, gewonnen door de recentelijk op zijn 85ste overleden Renato Longo (It.).

 

Jasper in zijn ook fonkelende Alfasun-trui van SC Denderstreek Labiekes.

Die titel en trui deden wat met de jonge mens Jasper, die onder prestatiedruk geen (koers)leven meer had tot hij na een goed gesprek met papa Peter (die ook koerste en bij de nieuwelingen één keer won) de knop omdraaide en opnieuw gewoon deed wat een fraai fin de saison inleidde: vijfde in de BvB-manche van Glineur en de week daarop winnaar in Wolvertem om met een fijn gevoel aan het winterreces te beginnen.

 

In 2023 mocht hij de driekleur nog vijf maanden showen, wat hij met bravoure deed, in weerwil van een nieuwe valse start. Zelfs de openingszege half april in Burst luidde de ommekeer niet helemaal in, daarop was het nog eens anderhalve maand wachten, tot … 

... de idée fixe “papa, ik kan niet sprinten” eind mei van tafel werd geveegd wanneer Jasper de eerste rit van het Vermarc Project in een ... massasprint won van Arthur Van den Boer (die negen dagen eerder zijn Vlaamse titel in Elverdinge hernieuwde), Yoram Knaepen, Lowie Baeck, Toon De Zutter, Giel De Nul, Senne Brys, …

Jasper herhaalde dat hoogstandje drie maanden later in de Rekkemse slotrit der West-Vlaanderen Tour in een andere versie: hij achterhaalde Emil Siegers (zijn opvolger als kampioen der eerstejaars) en Mathias De Keersmaeker, won de tussensprint en ging vol door om voor de dagzege niet meer verontrust te worden. Indien hij daar iets vroeger aan was begonnen dan had hij Mauro Keppens voor de eindzege in verlegenheid kunnen brengen, hij naderde tot op zes tellen. Er volgde nog een dubbelslag in Gijzenzele en Zwevezele, een top vijf in de BvB-manche van Wellin en een bisnummer in Wolvertem. 

Eén en ander legde Jasper geen windeieren maar leverde wel een overstap op naar Cannibal B Victorious, waarvoor Francis Van Mechelen zelf contact had opgenomen. Jasper kneep zich opnieuw in de wangen dat hij met Leander De Gendt en Nolan Huysmans aan een overwacht avontuur kan beginnen.