Graatmagere Stephen WILLIAMS

de onmogelijke winnaar van de ijzige 88ste Flèche Wallonne

 

Het kon niet voorzien worden dat de apocalyptische weersomstandigheden alle favorieten bij voorbaat zouden uittellen en dat de uitdunnende kopgroep van survivors een totaal overwachte winnaar zou opleveren. Ja, een totaal onverwachte zelfs al heet die Stephen Williams, die drie maanden eerder Tour Down Under op de slotdag helemaal naar zich had toegetrokken. Een maand geleden had de schriele Brit zich, met driemaal top vijf in de daguitslagen, ook laten opmerken in de Volta Catalunya maar La Flèche Wallonne, wat had hij daar te zoeken als 116de in 2020, opgever in 2021, 99ste in 2022 en wegblijver in 2023?

Wat hij daar kwam doen? Winnen zoals hij het nog zelf aankondigde ook door bij de voorlaatste passage aan de finish tientallen meters voorsprong te nemen. Het was geen schampschot want bij de ultieme bestorming leek hij in veel minder goede doen maar dat was zandstrooien want hij versnelde op het juiste moment toch opnieuw en won onbedreigd.

Wat het nog onwaarschijnlijker maakt, is dat hij vier uur en veertig minuten (in tegenstelling tot lijviger anderen) de ijzige neerslag trotseerde met een body van amper 59 kg. verdeeld over liefst 1,83 m, wat neerkomt op een BMI van 17,618 waarmee je medisch gezien als niet oké (want ondergewicht) wordt aanzien. 

Het zal Stephen worst wezen want hij behaalde er zijn tweede grote World Tour - zege mee. Stephen lijkt wel een kruising van de illustere Ier Dan Martin (BMI 19,5) en van Andrei Tchmil (zoals Karl Vannieuwkerke de treffende gelijkenis met Williams monsterde). 

 

Stephen Williams, die op 9 juni al 28 jaar wordt, is een traagbloeier, die er als junior vrijwel niets van bakte en als belofte dezelfde weg leek op te gaan tot hij voor de Seg Racing Academy in 2018 na twee dagzeges de Ronde de l’Isard ook algemeen won en na bijna weer twee ritten vijfde werd in de Giro u23. Eerder was hij bij ons kwam hij eens piepen met een tweede plaats (na Harm Vanhoucke) in La Flèche Ardennaise 2017.

 

Eén en ander volstond voor een promotionele overstap naar Bahrain-Merida, waar hij aanvankelijk géén toegevoegde waarde was want hij gaf vaker op dan dat hij uitreed. Een dag- en de eindzege in de (Kroatische) Cro Race in 2021 bracht zijn eerste hit,die hij het jaar daarop overtrof met een zege in de openingsrit van de Tour de Suisse in Küsnacht, waar hij een selectieve kopgroep versloeg. Nadat hij zijn leiderstrui drie dagen wist te behouden was het helemaal op en zette hij zelfs niet meer aan in de zesde rit.

In 2022 was hij wel standvastiger en duurzamer. Hij reed de Giro uit in nadrukkelijke dienst van Damiano Caruso die vierde eindigde. Twee maanden later behaalde Stephen een dag- en de eindzege in de Arctic Race of Norway. Daarmee was zijn lucratieve overstap naar Israel - Premier Tech al meteen geslaagd en nog meer met Tour Down Under begin 2024. En het beste moest nog komen. 

 

Stephen zal dan toch géén vluchtige passant zijn maar een forward van zijn team, waar hij nog tot eind 2025 onder contract ligt. De jonge Joe Blackmore heeft er ook voor twee seizoenen (bij)getekend, Nick Schultz behaalde een dagzege in Catalunya en good old Michael Woods (tien jaar ouder dan Williams) is er ook nog steeds. 

Voor teameigenaar Sylvan Adams lijkt de opvolging van Chris Froome, die als 40-jarige ook in 2025 op de loonlijst zal staan, eindelijk op gang te komen.