Lucas VAN GILS 

Covid-19 maakte z'n koersgenen wakker

 

 

Lucas voetbalde (zoals zijn jongere broer Klaas nog steeds doet) op een behoorlijk niveau bij SK Weelde tot corona de groepstrainingen verbood en hij zich alternatief uitleefde op een bijdehandse koersfiets. Dat ging hem zo goed af dat hij het genoegen competitief doortrok.

Een totale verrassing was dat nochtans niet want de oom van zijn papa Jan koerste ook. René Van Gils (°1954) behoorde tot de betere junioren (derde na Emiel De Haes en Rudy De Bie in het BK in Tournai 1973) en liefhebbers (winnaar van de Omloop Het Volk 1977 (vòòr Daniël Willems en Rudy De Bie). Hij was gedurende vier seizoenen een bescheiden beroepsrenner die al op zijn 27ste de eer aan zichzelf hield. Zijn neef Jan (°1973) werd door die verhalen geïnspireerd om het er ook op te wagen. Hij behaalde elf overwinningen als nieuweling en vijf als neo-junior in 1991 maar toen hij aan de vooravond van het seizoen 1992 een knie brak werd zijn opgang onomkeerbaar gestuit. Uit die beproeving haalde hij mede de kracht om tegen een stoot te kunnen in het zakenleven en van Keukens Van Gils tot een groot succes uit te bouwen.

 

Lucas VAN GILS sant in eigen Ravels-Eel.

Lucas wil vooreerst proberen om het als coureur langer en beter uit te zingen. Aspirant is hij niet geweest en als nieuweling telde hij amper mee, al sloot hij die laatste categorie af met een overwinning in Brasschaat - Maria-ter-Heide. Als neo-junior was het aanpassen maar andermaal was er een winnende afsluiter met een thuiszege in Ravels-Eel, die hem met extra zelfvertrouwen liet toeleven naar het cruciale jaar 2024, dat hij vrijwel integraal als 17-jarige zal doormaken.

 

Lucas staat er dit seizoen van meet af aan met een zege in het clubkampioenschap van Team Kempen waarna hij het ook uitstekend deed in de overbevolkte koersen van maart met bijna een zege in Neerijse, waar enkel de Nederlandse Tigerr Max Rijvers hem voorbleef. Winnen was dus nog steeds zijn regel niet. 

 

April en het zomeruur luidden de ommekeer in nadat hij tijdens de paasdagen eerst nog door het stof moest na een zware val in de zaterdagrit der Ster van Zuid-Limburg. Op karakter ledigde hij de bittere kelk tot op de bodem. 

Het waren géén vijgen na Pasen maar voltreffers met eerst een eclatante triomf in het Antwerpse PK tijdrijden op Malle-Vliegplein, waar hij het aan ruim 45 km./u. nipt haalde van Alec Van Herck en Wout Bosmans.

Het vervolg liet slechts drie dagen op zich wachten. In de GP Ferdinand Bracke, de openingsmanche der Beker van België in Walcourt-Laneffe, werd hem een koers à sa carte geserveerd. Hij maakte er met een dozijn anderen deel uit van de vroege ontsnapping die pas anderhalf uur later strandde. Lucas berustte niet maar versnelde bij de volgende doortocht aan de oplopende finishlijn opnieuw en lokte een dozijn anderen mee in de juiste ontsnapping die Lucas helemaal naar zijn pedalen zette met een explosie waartegen ook Dries Van Meenen en Lomme Van den Meerssche geen verhaal hadden.

 

Voilà, mission accompli en op vier dagen tijd evenveel overwinningen behaald als in al de vorige jaren samen. Winnen is overigens niet de enige maatstaf voor de student Wetenschappen-Wiskunde in Sint-Victor Turnhout. Hij wil bovenal een brédere coureur worden om als aanstaande belofte die in het blikveld te komen van een Development Team, de kortste stap naar contractrenner, de ultieme droom van veel meer gegadigden dan uitverkorenen.

 

Om dat doel te dienen wil Lucas de komende weken en maanden meer adelbrievenverzamelen. Komende zondag is er de drukbezette regionale koers in Nieuwmoer-Kalmthout als aanloop naar drie belangrijke afspraken: de GP André Noyelle (1.14) in Ieper, het BK tijdrijden in Geraardsbergen en de Ronde van Vlaanderen (1.1) in Oudenaarde.

 

Met zijn 60 kg. verdeeld over 1,75 m heeft Lucas een profiel om hoogtemeters te pareren. Het begrip ‘klimmer’ is nog niet aan de orde, al maakte hij in de zomer van 2022 met bijval kennis de Italiaanse cols.