'Herbenoemd' naar zijn primus inter pares … 

Amstel Gold Raas

the highlights

 

Amstel Gold Raas: een betere woordspeling kon men niet bedenken voor Nederlands enige topkoers.

De Amstel Gold Race kende zijn primeur in 1966. Hij vormt met Gent-Wevelgem, La Flèche Wallonne, de E3 Harelbeke (vanaf 2012) en de Strade Bianche (vanaf 2017) het quintet dat de vijf monumentale klassiekers het dichtst benadert.

De Zeeuw Jan Raas is de soevereine primus inter pares van Nederlands Limburg.

Nadat hij in 1976 nog werd geklopt door Freddy Maertens won hij vanaf 1977 vier keer op een rij. In 1981 (toen Bernard Hinault won vòòr Roger De Vlaeminck) ontbrak Jan op het podium, alvorens in 1982 een vijfde keer te winnen en in 1983 afscheid te nemen met een derde plaats.

Deze vijfslager toegevoegd aan zijn vier monumentale klassiekers (Milano-Sanremo 1977, de Ronde van Vlaanderen 1979 en 1983, Paris-Roubaix 1982) promoveert Raas tot dé Nederlandse keizer van de klassiekers die in de E3 Harelbeke een loepzuivere hattrick vanaf 1979 opzette en ook Paris-Tours (1978 en 1981) en Gent-Wevelgem 1981 op zijn palmares bijschreef.

Toch is de geschiedenis van de Amstel Gold Race niet geschreven door één iemand. Philippe Gilbert won, in de omgeving waar hij in 2012 de regenboogtrui veroverde, vier keer. Michael Boogerd was nòg alomtegenwoordiger, zelfs al won hij slechts één keer (in 1999 toen hij zowaar Lance Armstrong klopte), werd vier keer tweede en tweemaal derde, één keer vierde en vijfde = tienmaal top vijf.

Joop Zoetemelk, het jaar voordien als wereldkampioen tweede na Michael Boogerd, won in 1987 in zijn 40ste levensjaar.

Eddy Merckx won in 1973 en 1975 (in de regenboogtrui).

Ook Gerrie Knetemann triomfeerde tweemaal met een tussentijd van elf jaar. Zijn overwinning in 1985 had veel meer impact dan die van 1974 omdat die hem te beurt viel twee jaar na zijn afschuwelijke val tijdens Dwars door België 1983 die zijn koersdagen leek te dateren.

Ook merkwaardig is dat zowel vader als zoon van der Poel de Amstel Gold Race wonnen: Adrie in 1990, Mathieu in 2019. Na zijn voorgaande exploten wordt opnieuw niets minder dan een triomf verwacht van de perfecte drager van de regenboogtrui. Wie hem (tijdelijk) kan volgen, komt gegarandeerd dicht bij het 58ste podium.

 

De 56 voorgaande edities (vanaf 1966) leverden met 100 70 50 40 30 25 20 15 10 5 punten aan de respectieve top tien onderstaande ranking op.

650	RAAS Jan	Ned.
560	Boogerd Michael	Ned.
500	Gilbert Philippe	B.
365	Zoetemelk Joop	Ned.
360	Rebellin Davide	It.
355	Kwiatkowski Michal	Pool
340	Gasparotto Enrico	It.
315	Knetemann Gerrie	Ned.
315	Valverde Alejandro	Sp.
310	Cunego Damiano	It.
295	Maertens Freddy	B.
295	Mutter Stefan	Zwits.
285	Rooks Steven	Ned.
275	Merckx Eddy	B.
240	Di Luca Danilo	It.
225	Verbeeck Frans	B.
210	Anderson Phil	Austr.
210	Ivanov Serguei	Rus
200	Bartoli Michele	It.
200	Järmann Rolf	Zwits.
200	Kreuziger Roman	Tsjech
195	Armstrong Lance	V.St.
195	Schleck Fränk	Lux.
180	van der Poel Adrie	Ned.
175	Kuiper Hennie	Ned.
170	Gerrans Simon	Austr.
170	Nijdam Jelle	Ned.
170	Planckaert Walter	B.
170	Valgren Michael	Deen
165	Ludwig Olaf	D.