Gans Vandeweghe, de donkere wolk 
boven wielerminnend Vlaanderen
Zaterdag 16 maart wordt in godbetert Peer de nieuwe voorzitter van Wielerbond Vlaanderen verkozen. Gilbert Denys, Jules Vandergunst of Ludo Walthoff-Borm wordt de opvolger van de uittredende Swa Vercammen. Die werd gecontesteerd door zijn tegenkandidaat Eddy Van Vooren, die een rechtsgeding inspande én won. Bedoelde verkiezingen werden nietig verklaard maar tegen de uitspraak werd beroep aangetekend zodat Vercammen zijn mandaat ongemoeid kon uitzitten.
Bij de drie kandidaat-opvolgers zit alvast één vreemde eend: Gilbert Denys, een mega-apotheker uit Gent die nog maar kortstondig affiniteit heeft met het wielrennen maar van wie niettemin om allerlei redenen mag verwacht worden dat hij de nieuwe voorzitter van Wielerbond Vlaanderen wordt.
Wie de nakende presidentsverkiezingen met ongewone aandacht zal volgen is de genaamde Gans Vandeweghe, sinds anderhalf jaar directeur van Wielerbond Vlaanderen. Want de persoon van de nieuwe voorzitter kon wel eens iemand zijn die als een schoonmoeder over zijn schouder leunt. Van de gedimde Swa Vercammen hoefde hij dat soort bemoeienissen niet te vrezen.
Joost mag weten door wie en waarom Gans Vandeweghe daar in die overbodige en peperdure functie werd neergepoot. Het vermoeden gaat stoer in de richting van zijn goede (ex-)vriend Tom Van Damme, de nationale voorzitter. De vriendschap tussen beiden zou inmiddels ferm bekoeld zijn want met Gans heeft Tom eerder het Paard van Troje dan een soulmate ingehaald. Met lede ogen ziet de één aan dat hoe de ander meer verteert dan presteert. Bijaldien wil VéDéWé de hele bondsadministratie van Brussel naar de veel te kleine accomodaties in Gent laten overbrengen. Daarmee maakt hij nog meer (sic) vrienden aan de Globelaan.
VéDéWé is een peperdure vogel: zijn vorstelijke wedde (bedrag door mij gekend!) wordt gelardeerd door een hoge kilometervergoeding, gsm, maaltijdcheques (pardon restaurantkosten),... Enkel een ambtswoning, die hem aardig zou van pas komen, ontbreekt. En de firmawagen, waarmee de andere bobo's wel rondhossen, is hem te min. Hij manifesteert zich - tot grote ergernis van vooral Jos Smets - liever met zijn eigen robuustere 4x4, héél kenmerkend voor dat soort profielen.
Vraag is in welke mate wielerminnend Vlaanderen van één en ander beter werd of wordt. Helemaal niet dus! Het is een publiek geheim dat VéDéWé het recreatief wielrennen om (on)duidelijke redenen enorm favoriseert ten opzichte van het door hem kennelijk gehate competitiewielrennen. Dat spreekt onder meer uit cycling.be, de periodiek die tienmaal per jaar (winkelprijs: 4,95 euro per editie) verschijnt of 49,50 euro per jaar. Hoeveel betalen de 17.000 wielertoeristen voor hun jaarabonnement? Inderdaad! Daarenboven betaalt Wielerbond Vlaanderen de verzending onder folie. En wat betaalt een wielertoerist voor zijn vergunning? 28 euro (waarvan 13 euro voor zijn verzekering). Een win-win operatie maar vraag is vòòr wie?
Er gingen al ruim wat stemmen op om deze (overigens niet gesubsidieerde) opportunist de buitenwacht te verlenen maar zijn contract is dermate sluitend dat een duizelingwekkend kostenplaatje het kwalijke gevolg zou zijn. Enige hoop is een mogelijke uitweg naar Bloso, waar men een stoel warm zou houden voor hem. Of nòg beter dat hij "de eer aan zichzelf houdt", zijn zootje pakt en naar huis gaat. Miete zal bij wijze van troost visjes voor hem bakken al savoureert hij liever ... ganzenlever = zichzelf opeten. Of: narcisme ten top!