Jules Vandergunst nieuwe voorzitter 
Wielerbond Vlaanderen
De bijna 68-jarige Jules Vandergunst uit Roeselare, vorige week reeds herkozen als voorzitter van de afdeling West-Vlaanderen, werd met overweldigende meerderheid (95 van de 128 stemmen) voor vier jaar verkozen tot  de nieuwe voorzitter van Wielerbond Vlaanderen. De kruimels van de verkiezing gingen naar Gilbert Denys (28) en Ludo Walthoff-Borm (amper vijf stemmen). 
Jules Vandergunst volgt de gedecimeerde voorganger, Swa Vercammen, op. Voor Vercammen is het meer dan een beetje een verlossing uit zijn lijden want zijn omgang met Directeur Vandeweghe liep - om het eufimistisch te stellen - allesbehalve op wieltjes. Vercammen vergezelde VéDéWé nooit meer naar bijeenkomsten waar hij nochtans ook op zijn plaats was. Zo kon Gansje alles autonoom beslissen met alle gevolgen vandien. Met Vandergunst zal hij in geen geval dezelfde vrijheid van handelen hebben, mag VéDéWé bij voorbaat weten.
Het werd Vandeweghe bleekjes om de neus toen in Peer de uitslag van de verkiezing werd bekendgemaakt. Zijn felicitaties aan Jules Vandergunst waren kort en koel. VéDéWé's poulain, Gilbert Denys werd striemend afgemaakt door het kieskorps. De niet eens zoveel jongere Denys probeerde Vandergunst nog als een conservatief af te schilderen. Zelf beloofde hij grondige vernieuwing (=verder opgedreven vandeweghing?!) en brak hij, als beroepshalve apotheker, een lans voor nultolerantie van doping in het jeugdwielrennen. Hoe zou hij dàt gerealiseerd hebben? Hij zou beter eerst nagaan hoeveel medische controles er vorig jaar door de federatie werden georganiseerd. Gezien de (om gekende redenen) precaire kastoestand van Wielerbond Vlaanderen had hij daar, als binnenkomende outsider, weinig verandering kunnen in brengen.
Aan twee zaken zal Vandergunst helaas niet kunnen sleutelen. Vandeweghe zit als Directeur gebeiteld want hij betonneerde zich in (zelf opgestelde?) contractclausules, die Wielerbond Vlaanderen een fortuin zouden kosten indien ze hem de buitenwacht aanzegden. Ook het contract met Golazzo, aangaande het tijdschrift cycling.be, is onwrikbaar want geldend voor liefst vier jaar. Deze operatie slaat een enorm gat in de begroting van Wielerbond Vlaanderen, die als initiële bestaansreden de welvaart en het welzijn van de Vlaamse coureur zou moeten hebben. Voor VéDéWé gelden kennelijk andere normen: "regner, c'est prevoir", waarbij hij notoir uitsluitend aan zichzelf dacht.
De aanstelling van Jules Vandergunst zal de donkere wolk boven wielerminnend Vlaanderen enigszins verdunnen want hij is, als gewezen bankier en bekwaam boekhouder, absoluut geen vernieuwer maar van die soort hebben ze er het jongste anderhalf jaar genoeg gehad in Wielerbond Vlaanderen.