Sébastien GRIGNARD

de jongste surprise du chef John

Sébastien Grignard werd in mei 2017 zowel kampioen van België tijdrijden als op de weg. Naderhand werd hij ook derde in het Europees kampioenschap en won hij de Chrono des Nations. Tussendoor  zakte hij (21ste) door het ijs op het wereldkampioenschap tijdrijden in het Noorse Bergen. Zijn debuut bij de beloften ging nagenoeg volledig in klierkoorts op en als revanche in 2019 volstonden een vierde plaats in de Ronde van Vlaams-Brabant en een derde in het weliswaar zware kampioenschap van België in Habay-la-Neuve helemaal niet. Vòòr de lockdown was er dit seizoen enkel zijn tweede plaats in Brussel-Opwijk, de openingsmanche Die moet nogal zwaar doorgewogen hebben want die levert hem zeven maanden later een contract op bij Lotto-Soudal. Sébastien moet zich een hoedje geschrokken hebben en in de beide wangen geknepen toen hij het vernam.

Sébastien GRIGNARD als de tweevoudige juniores-kampioen van België in 2017.

De wegen van John Lelangue zijn nu éénmaal ondoorgrondelijk of juist wel want dit godsgeschenk zou Sébastien nooit te beurt zijn gevallen indien hij een … Vlaming was geweest. Jongens als Arne Marit en Viktor Verschaeve (eveneens uit de eigen beloftenkern), die al veel meer bewezen, moeten nog wat langer in de wachtkamer verwijlen zoals (tot 1 juli) zelfs de kwikzilveren Florian Vermeersch.

Indien mister John nog wat aan communautair opbod wil doen dan raad ik hem aan om zo gauw mogelijk Arnaud De Lie en Noah Detalle in de rood-zwarte rangen te sluiten want die zijn ‘nòg béter’ dan hun taalgenoot. Ik gun het Sébastien Grignard anders wel en ik hoop voor hem dat hij slaagt maar in zijn binnenste zal hij zich ootmoedig afvragen waar hij dàt verdiend heeft of was hij op de hoogste van een voorafname.