Wie ligt wakker van de Europese?

Tsunami van kampioenschappen

in de aanloop naar de Tour

UCI moet een verhuis naar Absurdistan overwegen


Te gek voor woorden, het is niet anders. Beloof mij dus dat je gelooft wat nu volgt. 

Om te beginnen zijn er de Europese kampioenschappen tijdens de aanloopweek naar de Tour: de tijdrit op maandag 24 en de wegrit op woensdag 26 augustus. Plaats van het gebeuren is Plouay, dat er zijn Bretagne Classic graag zal aan opgeofferd hebben, denk je dan maar néén: men is er zowaar in geslaagd die op dinsdag te wurmen tussen de Europese tijd- en wegrit. Om hetop de spits te drijven zijn er daags voor Les Trois Jours de Bretagne de kampioenschappen van Denemarken, Duitland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, Nederland en Spanje. Hoe gediend zijn de meeste teams er nog mee dat één van hun renners de nationale kampioenentrui moet dragen?

En ach, die Europese kampioenschappen, wie ligt daar wakker van? Hoevelen zouden nog weten wie die vorig jaar won? Remco Evenepoel de tijdrit inderdaad maar wie won de wegrit? Elia Viviani met zijn dagdagelijkse kompaan Yves Lampaert in steun.

En wat de Europese tijdrit betreft: die zou wel eens een betere bezetting kunnen hebben dan de WK-tijdrit, die cumuleert met de slotdag van de Tour. Ze hadden die titeltijdritten beter van plaats gewisseld.

Hoe is het in ’s hemelsnaam mogelijk om er zo’n potje van te maken? Dit overkillt het alibi dat men omwille van corona niet anders kon dan een heikele compacte kalender samen te stellen. Platte inhaligheid van de UCI is het motief. Benieuwd hoe de renners en hun ploegen daarmee zullen omgaan.