Beste Michel Wuyts: 

nazomer en herfst zijn méér dan de Vuelta en het WK

Opnieuw moet ik mijn schrijvend  idool (!) Michel Wuyts meer dan wat bijsturen. 

In zijn wekelijkse column in ‘Het Laatste Nieuws’ van zaterdag 24 augustus poneert hij dat er ons dit jaar nog slechts twee beklijvende topkoersen resten: de Vuelta a Espana en het wereldkampioenschap op de weg in Yorkshire. Al de rest is voor hem garnituur. Dat hij dat doet met de afsluitende Tour of Guangxi (China), daar kan ik best inkomen maar de overige manches van de World Tour (de EuroEyes Classic - Hamburg, de Bretagne Classic - Plouay en het Canadese duet Quebec-Montreal) degradeert tot satellietkoersen van het wereldkampioenschap, dat gaat er bij mij niet in. Ik schat ze even hoog in als de Cadel Evans, de Omloop, Brugge - De Panne, Dwars door Vlaanderen - Waregem, Eschborn-Frankfurt, San Sebastian en de RideLondon, die - dat wel! - een interessantere datum hebben maar niettemin eveneens meetellen voor de World Tour Ranking om nog maar te zwijgen over de eraan verbonden precieuze prijzenpot.

Voor de Ronde van Lombardije wil Michel nog mild zijn. Mildheid is in deze véél te weinig: hij zou als Italofiel een gigantische lans moeten breken voor de vijfde (en volgens mij in lengte van decennia) mooiste monumentale klassieker, die de jongste jaren helaas gedegradeerd tot een vijgen na het wereldkampioenschap, waarvoor de meeste toppers de neus ophalen om zich op het pad van de decompressie te begeven.

Erg dat Michel (reeds met het hoofd bij het very oversized veldrijden) het wereldkampioenschap tijdrijden zelfs helemaal over het hoofd ziet. Die is mij minstens evenveel waard als het wegwereldkampioenschap want meestal een exactere weergave van de krachtverhoudingen. De aandacht zal wel opgelijst worden indien én werelduurrecordhouder Victor Campenaerts, én Remco Evenepoel én Yves Lampaert eraan deelnemen. Het zijn stuk voor stuk kanshebbers op de top tien.