Timothy Dupont is op zijn manier uitstekend bezig
“Weer niet gewonnen”, reageerden velen toen zij kennis namen van zijn dichtste ereplaats in de Schaal Sels van en naar Merksem.
Inderdaad maar geklopt worden door Attlio Viviani (de bijna acht jaar jongere broer van Elia, die dezelfde namiddag een hattrick afrondde in de EuroEyes Hamburg) was beslist geen oneer. Dat lot onderging ook Alberto Dainese, de Europese kampioen bij de beloften.
Timothy Dupont rukt daarmee op naar de 83ste plaats in de erg betrouwbare Cycling Quotient Ranking, die àlle internationale koersen verhoudingsgewijs taxeert. Ter vergelijking: aan het eind van het seizoen 2016 (waarin alles van een leien dakje liep en hij met vijftien overwinningen de internationale zegekoning werd) kwam hij uit op de 37steplaats, eind 2017 op de 139steen eind 2018 op de 58ste.
Timothy kende een moeilijke eerste seizoenshelft. Door een opspélende hamstring kwam hij in “zijn” periode (te) weinig tot scoren. Op de eerste zomerdag kwam hij in het Hageland (tiende) weer boven water, twee dagen later werd hij vierde in de Elfstedenronde van en naar Brugge en nog een week verder werd hij in zijn Gentse roots tweede in het kampioenschap van België. Timothy wilde niet ontgoocheld zijn al zou hij met een leadout zoals Tim Merlier er één genoot minder kansloos zijn geweest. Velen zijn het inmiddels al vergeten dat Timothy de Belgische vice-kampioen is.
En toch verzaakte hij dit keer aan de Tour, waarin hij in 2018 reveleerde met negen keer top vijftien en 26ste in de algemene puntenstand.
“Ik zat in de voorselectie maar meldde zelf af omdat ik er niet helemaal klaar voor was”, bekent Timo ootmoedig. “In de Tour volstaat het niet om 90% te zijn. Indien niet de volle honderd procent dan blijf je er beter weg.”
Na een adempauze van een kleine maand nam hij de draad terug op in de Cerami (vierde) en behaalde hij in de openingsrit van de Tour de Wallonie zijn voorlopig enige seizoenszege. Die zette hem op het spoor naar een aardige nazomer en herfst met een best aardig BinckBank Tour (driemaal top zeven en vierde in het puntenklassement). Een overwinning in Merksem had het nog mooier gemaakt maar uitgesteld is niet verloren want er volgen nog kansen: de Druivenkoers van Overijse (28 augustus), de Omloop van Mandel-Leie-Schelde van en naar Meulebeke (31 augustus), de Jef Scherens - Rondom Leuven (1 september), de Brussels Classic (7 september), de Antwerp Port Epic (8 september), de Kustpijl van Knokke-Heist (14 september), het kampioenschap van Vlaanderen – Koolskamp (19 september), de Impanis - Van Petegem in Kampenhout (21 september), de Gooikse Pijl (22 september), de Omloop van het Houtland - Lichtervelde (25 september), de Tour de l’Eurométropole - Tournai (5 oktober), Binche-Chimay-Binche (8 oktober),…..
Op al die locaties wenkt een korf punten om zijn CQRanking van 2016 naar de kroon te steken. Timothy beseft ook wel dat hij één en ander beter oplijst met één of méér exponerende overwinningen maar de concurrentie in de spurt is moordend met Timothy meestal als einzelgänger.
Zijn contractverlenging voor 2020 werd reeds vorige winter afgedwongen maar indien niet dan zou die niet in het gedrang zijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten