Michel Wuyts al te lyrisch 

over zijn idool Peter Sagan

Michel Wuyts is altijd omstreden geweest, daar is niets mis mee. De kritiek op zijn spraakwatervallen is de jongste maanden nog aangezwollen. Ik zou één van de laatsten zijn om Michel afvallig te zijn maar na de Tour schrok ik mij toch een hoedje van zijn verering van Peter Sagan in Het Laatste Nieuws van zaterdag 3 augustus.

Michel opende met de vraag of Sagan de lofrede van Erik Zabel gelezen had? Allicht niet, maar indien toch, wat is die wierook waard? De Duitser zou oerstom geweest zijn indien hij de verbetering van zes naar zeven groene truien als een fait divers had omschreven, hij zou er zichzelf mee geblameerd hebben en het dus liever oplijsten met “dat record aan de compleetste renner van het decennium afstaan is een hele eer"hij vervolgt met "Regels om Peter van meer groen te houden bestaan niet." Wuyts beaamt het, ik niet! Sagan dankt zijn groen vooral aan overgewaardeerde tussensprinten (waarvoor de andere sprinters zich amper oplaadden). Het zou veel spannender en exacter zijn indien men de groene trui uitreikte op basis van een plaatsenklassement (één plaats voor de eerste, … vijftig voor de vijftigste, …) zoals van 1953 tot en met 1958. Dat bekroonde Fritz Schaer(1953), Ferdi Kübler (1954), Stan Ockers(1955 en 1956), Jean Forestier(1957) en Jean Graczyk (1958), stuk voor stuk of allroundersdie ook een fraai tijdklassement behaalden en aan wie Sagan dus hoegenaamd niet kan tippen zoals Julian Alaphilippe wel. 

Zoals voor het geel èlke seconde telt, zo zou voor het groen ook èlke plaats moeten tellen. Sagan zou er niet helemaal kansloos door zijn maar het zou veel meer moeite hebben gekost zonder wheelies en wars van aanwezigheden “in de bus”.

En toch volhardt Wuyts in zijn idiolatrie:  "Sagans trui komt van een superieure planeet. Gele jongens verbleken naast de groene Slovaak. Als Sagan dat wil, klimt dat record van zeven naar tien.”

"Gele jongens verbleken naast de groene Slovaak": vanwaar haalt Michel het? Hij vraagt zich gelijk af “of Peter dat wel wil en of hij de Tourhetze niet grondig beu is en of hij nog langer kan leven in dat keurslijf van clowneske puntenjager?” Michel leest in Peters blik saturatie, ziet hem op dat podium en proeft tristesse. Sagan is de schijnwerpers grondig beu. Ze hebben hem zijn vrouw, zijn zoontje, zijn vrijheid afgepakt. Wie dooft de lichten van de schijnheiligheid? Ik zie hem met koksmuts op pronken op foto's van Bora en Hansgrohe. Ik weet dat Sagan geen kookplaten en kranen meer kan zien. Na nog zo'n fotosessie kan een mond zelfs geen gekunstelde lach meer produceren.” (einde Wuyts’ bizarre citaat)

Wablief?! Michel werpt zich op als een … vakbondsafgevaardigde tegen de broodheren die zijn idool ‘uitbuiten’ en (sic) ‘onderbetalen’? Mijn wedervraag: kan Peter ook nog overweg met hun tsunami aan euro’s? Hoeveel miljoenen zijn er dat ook weer?

Na teleurstellend voorjaar zou een mail in de box van teammanager Ralph Denkgedropt zijn: "Hoe kan Peter Sagan nog een jaarloon van vier miljoen euro wettigen?" Ondertekend: de sponsors. Wuyts vraagt zich af: “zou Peter ermee gezeten hebben op zijn hoge berg met zijn verloren Katarina in gedachten en na een Facetime-brabbel met zoon Marlon onder het nauwziend oog van bodyguard Uboldi?”

Werden ex en telg er slechter van? Ik dacht van niet en waarover zou hij zich dan druk maken? Hij signeerde liever (… al rijdend !) zijn boek op de Tourmalet. Was dat respect hebben voor de Tour of waande hij zich in … Cirque du Soleil?

Bora-Hansgrohe is kennelijk niet langer gelukkig met zijn peperdure vogel. Hun prijsvriendelijker personeel (Pascal Ackermann, Sam Bennett, Emanuel Buchmann, Maximilian Schachmann,…..) rendeert verhoudingsgewijs beter dan de Slovaak, wiens strapatsenze grondig beu zijn. Ackermann kan hem vervangen als afwerker in de rittenkoersen en het team wil met Buchmann in 2020 zelfs mikken op het gele Tourpodium. Indien Sagan dat met lede ogen zou aanzien dat dan hij dan de vlucht neemt naar de Giro, eventueel in een ander team waarbij hij evenwel zwaar zal moeten inleveren, wat ik hem dus niet zie doen.

Sagan is een topper op zijn terrein: Sanremo, Vlaanderen en Roubaix maar buiten die oevers kan hij niet treden en dus zullen ze in La Doyenneen Il Lombardia geen glimp van hem opvangen. Een topper, dat wel, maar nièt beter dan Johan Museeuw en Tom Boonendoch hoegenaamd géén super zoals Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck en Rik Van Looydie de vijf monumenten wonnen, wat Hennie Kuiper, Sean Kelly en Philippe Gilbert hen ei zo na nadeden en zo zijn er nog een respectabel aantal meer.

Juist ja: Peter Sagan werd driemaal op een rij wereldkampioen. Een unieke loepzuivere hattrick die hij in hoge mate dankt aan de Belgische ploeg die de koers op slot hield zodat hij zich kon koesteren in de warme buik van het peloton. In Richmond 2015 benutte hij Greg Van Avermaet als springplank naar een eerste regenboogtrui, in Doha  2016 en Bergen 2017 merkte men pas wat van zijn aanwezigheid bij zijn zegevierend overschrijden van de finishlijn. Hij is de Gerd Müller van de koers, zijn goed recht natuurlijk maar laten wij er toch niet meer van maken dan dat.

Peter Sagan mag mij in Yorkshire altijd verrassen met een (zoals op zijn beste dagen in Sanremo, Vlaanderen en Roubaix) spetter van een wereldkampioenschap maar daar heb ik mijn twijfels over want de voortekenen zijn niet bepaald gunstig. Zijn voorbereiding heeft een bizarre inslag. Die start met de EuroEyes Classics Hamburg (25 augustus). Aansluitend is er vanaf 29 augustus de vierdaagse Deutschland Tour, waarvoor hij evenwel niet geselecteerd is. Bora-Hansgrohe wil kennelijk niet dat hij er de thuisrenners Pascal Achermann(dagzeges) en Maximilian Schachmann(klassement) voor de voeten rijdt. Hij snijdt wel het Canadese weekend aan (Quebec op vrijdag de dertiende en Montreal twee dagen later), waarna hij naar het oude continent terugkeert en meer bepaald naar Vlaams-Brabant voor deelname aan de Primus Classic Impanis-Van Petegem (1.HC) en ook nog de Gooikse Pijl (1.1), twee weekends vòòr het wereldkampioenschap. Niks mis mee ware het niet dat Sagannekedit seizoen, behoudens de Vuelta a San Juan (Arg. 2.1), nog géén enkele koers buiten de WorldTour - circuit heeft gereden. Zijn Vlaams-Brabants ommetje heeft dus iets van een strafexpeditie, al zal niet elke Vlaams-Brabander er zo over denken.