De revival van Radsport Deutschland

Pascal Ackermann won de openingsrit van de hernomen Deutschland Tour, al zijn negende seizoenszege na de Clasica Almeria, de Bredene Koksijde Classic, de Rund um den Finanzplatz Eschborn-Frankfurt en dagzeges in de Giro (2), Slovénie en Polen (2).

Pascal legde alle bolides (John Degenkolb, Arnaud Démare, Caleb Ewan, Fernando Gaviria, Alvaro Jose Hodeg, Alexander Kristoff, Giacomo Nizzolo, Danny van Poppel, Elia Viviani,…) minstens één keer over de knie en mag dus aanzien worden als (één van de zoniet) de snelste van dit illustere gezelschap. In het Europees wegkampioenschap in Alkmaar zat hij geknepen in de tang Deceuninck-Quick.Step met Elia Viviani en Yves Lampaert.  

De afgetreden slechts 25-jarige Duitse kampioen is de opvolger van de abdicerende Marcel Kittel en is met Emanuel Buchmann (vierde in de Tour) en Maximilian Schachmann (de nieuwe kampioen van Duitsland na spraakmakende prestaties in meerdere rittenkoersen van de World Tour) dé absolute sterkhouder van het heroplevende Duitse wielersport.

Duitsland was twintig jaar geleden een voornaam wielerland met coryfeeën als vooral Jan Ullrich en Erik Zabel maar er bleek schimmel aan hun klink te kleven net als aan die van Danilo Hondo, Jörg Jaksche, Matthias Kessler, Andreas Klöden, Olaf Ludwig, Stefan Schumacher en Patrik Sinkewitz. Deze excessen deden Radsport Deutschland als een kaartenhuisje ineenzakken. De Rundfahrt hield op te bestaan en ARD weigerde nog wielrennen uit te zenden.

De geschiedenis van de Deutschland Tour begint in 1911 en toch zijn er amper 33 edities. Het land en die sport bleken al te vaak koele minnaars. Vanaf 1937 leek er eindelijk continuïteit toen Opel-directeur Herrmann Schwartz er zijn brede schouders onder zette. Langer dan drie edities duurde dat niet onder de last van de Tweede Wereldoorlog. In 1950 schreef men de eerste buitenlandse winnaar op het verbrokkelde palmares: Wetteraar Roger Gyselinck en zijn landgenoot Isidoor De Ryck twee jaar later werden de enige Belgische winnaars. Van Nederlandse zijde waren er Ab Geldermans(1960), Peter Post (1962) en Theo de Rooij (1982) aan het feest. Thuisrenner Jens Voigt is vooralsnog de enige die tweemaal won (in 2006 en 2007). Andere welluidende namen van laureaten waren die van Didi Thurau (1979), Silvano Contini (1981), Alexandre Vinokourov (2001), Michael Rogers (2003), Levi Leipheimer (2005) en Matej Mohoric (2018) als voorlopige afsluiter.

De Deutschland Tour vierde hoogtij tussen 1999 en maakte vanaf 2005 deel uit van de ProTour maar na 2008 was het over and out omwille van een tsunami van dopinggevallen. De Grand Départ van de Tour de France 2017 in Düsseldorf zorgde voor een nieuw begin en krachtig elan onder de auspiciën van ASO. Verwacht wordt dat de Deutschland Tour eerlang weer onderdeel wordt van de World Tour maar alvast nog niet in 2020. De Deutschland Tour maakt er nochtansmeer aanspraak op dan enkele wel meetellende korte(re) rittenkoersen.