RedBull-BORA-hansgrohe

mag de koers niet runnen als het voetbal, zelfs niet om de kloof 

met het UAE Team te verkleinen

 

De dorre bladeren van de stoere boom geschud, behouden wat goed is; opgelijst met een resem nieuwe waarden. RedBull-Bora-Hansgrohe diende zichzelf een joekel van een kwaliteitsinjectie toe die vanaf 2025 zijn rijpste vruchten moet afwerpen.

General manager Ralph Denk meent zijn lesje geleerd te hebben. Cian Uijtdebroeks ontglipte hen tijdens het tussenseizoen 2023-2024, Remco Evenepoel was nog niet haalbaar zoals tenslotte wel Maxim Van Gils die ze legitiem wegkaapten bij Lotto-Dstny nadat ze eerder al acht anderen en niet van de minsten langs gebruikelijke weg aanwierven.

Finn Fisher-Black, nog altijd maar 23 jaar, herpakte zich van een complexe dijbeenbreuk opgelopen in de Boucles de la Mayenne 2022. 

Oier Lazkano (Movistar) kan een betere versie worden van Juan Antonio Flecha.

Gianni Moscon deed het in 2024 meer dan goed bij Soudal-Quick.Step en kon zijn éénjarig contract hier oplijsten.

Giulio Pellizzari reveleerde als 20-jarige bij Bardiani-CSF-Falzani en mag volgende en beter betaalde stappen zetten.

De 22-jarige Laurence Pithie (New Zealand) komt van Groupama-FDJ over als een allrounder die, behalve op de hoogste verticale meters, overal kan ingezet worden.

Jan Tratnik, die als 35-jarige aan 2025 begint, stond in 2024 herop na een dramatisch 2023 die zijn einde leek in te luiden. Hij wordt herenigd met zijn landgenoot Primož Roglič. 

Visma l Lease a Bike had de twins Mick en Tim van Dijke dolgraag behouden maar Ralph Denk zwaaide met an offer they couldn’t refuse.

Last but not least was er dus de blijde komst van Maxim Van Gils, die wellicht (één van) dé overgang(en) 2024-2025 mag aanzien worden en waardoor die wel wat voeten in de aarde had.

 

Dit negental wordt toegevoegd aan de reeds bestaande precieuze kern, waarvan Roger Adria, Jai Hindley, Florian Lipowitz (24-jarige Duitser die in de Vuelta reveleerde als klassementsrenner), Daniel Felipe Martinez, afwerker Jordi Meeus, Primož Roglič (op zijn 35ste steeds een oppertroef voor de klassementen), Aleksandr Vlasov, Sam Welsford (die zich, na een uitstekend begin met een drieslager in Down Under, focuste op de Olympiade in Paris, waar hij Australia goud hielp veroveren in de ploegenachtervolging).

 

RedBull-Bora-Hansgrohe wist in de meeste rankings te klimmen naar de top 5 en het is al langer zijn onuitgesproken ambitie om in 2025 de beste te worden na het ongenaakbaar geachte UAE Team.

Dat hoge doel heiligt hun middelen, al gingen ze in dat nastreven niet altijd even oordeelkundig tewerk. Zo ontglipte Cian Uijtdebroeks, liepen ze een (voorlopig) blauwtje bij (het management van) de nog zwaar onder contract liggende Remco Evenepoel en misschien ook wel bij Jarno Widar, die wijselijk besliste te blijven waar hij was. 

In hun haastige ijver deden ze aan overkilling en dachten dat (zoals in het voetbal) alles te koop was, al scheelt dat almaar minder. Dit is evenwel Red Bull Leipzig niet maar wel RedBull-Bora-Hansgrohe, waarvoor alsnog andere legitimiteiten van toepassing zijn.

 

Niettemin steken ze het UAE Team stilaan naar de kroon in de breedte maar aan de tp^ is het vooralsnog een ander verhaal zolang Almeida, Ayuso, McNulty, Politt, Soler, Vine, Wellens, A.Yates en bovenal Tadej Pogačar de dienst blijven uitmaken.  

Diego Ulissi (naar XDS Astana) en Marc Hirschi (naar Cancellara's Tudor) zijn ervantussen. Zo’n exemplaire teamplayer was de nog maar 25-jarige Zwitser kennelijk niet want voor elk van de drie grote ronden werkte hij zich uit de selectie. In 2023 vanaf half mei en 2024 vanaf eind juli kwam hij laat op dreef. Geen onverdeelde aderlating dus die overigens opgevangen werd door de komst van onder anderen Rune Herregodts, Jhonatan Narvaez en Florian Vermeersch maar inzake ‘komen en gaan’ werd ploegleider Rolf Aldag beter op zijn wenken bediend. 

Tijdens het voorjaar zie ik RedBull-Bora-Hansgrohe meer kansen weggelegd met de nieuwkomers Lazkano, Pithie, de van Dijke’s en bovenal allrounder Van Gils, een vijftal waarop nog aanzienlijke rek zit.

Maxim is overigens zinnens om de grote ronden en zeker de Tour te skippen om zich voluit te focussen op het ééndagswerk, waarin hij zowel in 2023 als in 2024 excelleerde. In zijn aversie voor de grote ronden werd hij kennelijk geïnspireerd door de één jaar oudere Marc Hirschi.

Maxim Van Gils was het hele seizoen aan zet niettegenstaande hij door valpartijen afgeremd werd in combinatie met clashes met de wielercel van de Nationale Loterij die door eigen schuld / dikke bult (véél te weinig erkentelijkheid voor Daan De Wever en Dstny) met budgettaire limieten worstelde. Wanneer er dan an offer you couldn’t refuse opdoemt dan wist Maxim na langdurig overleg wat hem te doen stond.