Almaar meer u19 in de piramide van WorldTeams 

 

Het statement van Jef ROBERT doet er zeker en vast toe 

 

Jef Robert, reeds ruim 20 jaar de trotse voorzitter van Acrog-Tormans, heeft bij Wielerverhaal door Hans Fruyt een interessant statement laten optekenen.

 

Jef was verrast toen Soudal - Quick-Step tijdens de nazomer van 2024 aankondigde dat het vanaf 2025 een u19 aan zijn piramide zou toevoegen, meer bepaald een negental onder leiding van talentscout Johan Molly. 

Jef was behalve verrast ook not amused en briefte daarover op het juiste moment Jürgen Foré, de opvolger van Patrick Lefevere. Uit dat onderhoud ontstond het nodige begrip. Meerdere WorldTeams gingen The Wolfpack daarin voor dat dus niet kon achterblijven indien het niet nog meer dreigde buitenlandse talenten dreigde te mislopen.

 

Deze nieuwe ontwikkeling staat de lopende samenwerking tussen Acrog-Tormans en Soudal - Quick-Step evenwel niet in de weg. Beide actoren zullen in meerdere 1.1- & 2.1-wedstrijden met een gemengde ploeg opdraven. Een win-winsituatie voor beide partijen dus die zich ook voordoet inzake recrutering. De respectieve scouts zullen mekaars ontdekkingen op het terrein niet van mekaar afvangen maar juist plaatsen.

Jef Robert toont minder begrip voor de algemene tendens van de WorldTeams om een eigen u19-team in het leven te roepen. Jef ziet de opleiding van koersende tieners als een specifieke missie, waarin zijn stichting ruim 75 jaar ervaring heeft. De overgrote meerderheid van WT kunnen daar niet op terugvallen en zullen zich volgens Jef baseren op de werkwijze van hun hoofdmacht. Die strookt inderdaad niet altijd met de ontvankelijkheid van 17- en 18-jarigen. 

Er zijn trouwens twee Vlaamse voorbeelden van een niet optimaal verlopen samenwerking: Senne Brys bij JEGG - De Jonge Renner Academy (Visma - Lease a Bike) en Thibaut Van Damme bij Team Grenke - Auto Eder (Red Bull - Bora - Hansgrohe).

Jef vreest dan ook dat dit opzet geen lang leven zal beschoren zijn en is ervan overtuigd dat zijn manier van werken en die van de andere betere clubs in België de juiste is. 

Acrog-Tormans beschikt over een dertigtal junioren, waarvan de ene helft al tot de beteren wordt gerekend terwijl de andere mag rijpen in een comfortabele wachtkamer. Voor elk van hen blijven de studies prioritair, daar wordt constant op gehamerd. Zich voortvarend opbranden is totaal niet aan de orde. 

Daarvoor vreest Jef wel bij u19 teams die gelinkt zijn aan WT: dat die talenten na hun 18de meteen zullen doorstarten in de beroepscategorie ofwel verloren zullen zijn én voor het wielrennen én voor het onderwijs.

Er zit zeker waarheid in maar zo zwart-wit wens ik het zelf toch niet te zien. De omkadering van de meeste WT zal ook wel begaan zijn met de algemene ontwikkeling van hun groeibriljanten, die ook vanuit hun opvoeding een normenbesef zullen meegekregen hebben om hun studies niet zomaar laten schieten. Zij die dat laatste helaas wel doen zijn trouwens niet uitsluitend coureurs.  

Het statement van Jef Robert is zeker niet ongepast noch misplaatst. Beter teveel dan te weinig gewaarschuwd voor de excessen van futiele lauweren en uitstervend applaus. 17 en 18 jaar zijn inderdaad moeilijke leeftijden maar dat geldt niet uitsluitend voor coureurs, die (zeker indien ze goede studenten zijn) over het algemeen volwassener zijn dan hun tijdgenoten.

Toch volhardt Jef dat voor een Belgische junior een WorldTeam niet incontournable is om van een volwaardig u19 collectief deel uit te maken. Jasper Schoofs (foto) is daar een mooi voorbeeld van. Behalve zijn eigen stichting is er vooral ook het Crabbé-Dstny van Jo Van Gossum en meer anderen die een optimale omkadering, begeleiding en programmatie garanderen.

Vraag is evenwel of een ouder het zijn ambitieuze getalenteerde zoon kan ontzeggen om op zijn minst gevleid te zijn door de sollicitatie om van de piramide van een WorldTeam deel uit te maken. Goede afspraken (maar in géén geval ten koste van studies) kunnen dat in de juiste banen leiden.