Maxime SMITS is van Lille 

en dus moet hij …

 

… zoals onder anderen Paul Herygers, Erwin Vervecken, Wout van Aert, … veldrijder worden?

Moéten?! Maxime ziet het niet als een must maar als een voorrecht om hun sporen stap voor stap en liefst zo lang mogelijk te mogen drukken. 

Er is trouwens nog meer dat Maxime linkt aan het veldrijden. Jef Van den Broeck, zijn opa langs moeders zijde, is de fiere organisator van de Krawatencross in Lille (eerstvolgende editie op 11 februari 2024). Dat zorgt voor nog meer verbondenheid met deze discipline van het wielrennen, waarin Maxime twee jaar later weer aan een uitstekende herfst en winter bezig is. 

In 2021-2022 werd hij na Emiel Osaer respectievelijk Mats De Ridder zowel de Vlaamse als de Belgische vice-kampioen werd.

Op de weg leek hij de fraaie lijn te kunnen doortrekken met vooral een mooie overwinning in Essen en bijna een tweede in Herenthout annex een vierde plaats in het PK. Vanaf de zomer was het vet evenwel van de soep en dat hij in de BK’s in Denderleeuw slechts ternauwernood de top 20 haalde, was een signaal dat er iets scheelde. Ook in het veld was er een terugval, hij gleed ver weg van het VK- en het BK-podium en was dat vooral te wijten aan groeipijnen die zijn gestalte in één jaar 15 cm. opvoerden naar 1,82 m en daar kan nog behoorlijk wat bijkomen. 

Dat niet te miskennen ongemak zette Maxime als wegrenner aan tot meer behoedzaamheid zonder overwinningen maar met een meerwaardige tweede plaats in de Kleeberg Challenge in het Nederlandse Mechelen. 

Een heropgeknapte Maxime Smits is tijdens deze winter opnieuw de oude, alias de jonge sporter die hij zo graag wil zijn. Als eerstejaarsnieuweling heeft hij inmiddels zeven van zijn vijftien veldritten gewonnen, ook de loodzware exemplaren van Ruddervoorde en Merksplas waaraan ook zijn beste leeftijdsgenoten deelnamen en die hem in stilte doen dromen van het podium op het BK op 14 januari 2024 in Meulebeke, waar modder en slijk hopelijk ook de boventoon zullen voeren.