Alessandro Ballan genereerde meer geld dan gemoedsrust

Alessandro Ballan heeft de 85ste Giro di Toscana gewonnen. Op zeven etmalen na was het al duizend dagen geleden dat hij nog eens won: de eindzege in de Tour de Pologne op 10 augustus 2009.

Ballan behoorde in 2006, 2007 en 2008 tot de beste ééndagscoureurs van zijn generatie. In die dagen ontfutselde hij Leif Hoste met enkele millimeter een verdiende zege in de Ronde van Vlaanderen 2007. Anderhalf jaar later werd hij in Varese wereldkampioen omdat hij de geplande uitval van zijn kopman Paolo Bettini sluw anticipeerde. Alessandro genereerde veel sympathie, niet in het minst bij de Vlaamse supporters. Vanaf 2009 zakte hij diep evenwel terug. De vloek van de regenboogtrui? Neen, er was meer aan de hand. In april 2010 raakte bekend dat Alessandro in 2007 en 2008, ten tijde van zijn grootste successen, betrokken was bij een dopingzaak met tientallen andere Italiaanse renners. Vanwege deze zaak werd hij BMC op non-actief gezet tot eind mei, wanneer hij weer mocht koersen omdat ze nog geen bewijs van dopinggebruik konden vinden. In april 2011 werd Ballan alsnog aangeklaagd voor het gebruik van bloeddoping. Zijn zelfde ploeg zette hem opnieuw op non-actief maar omwille van een uitblijvende reactie door de anti-dopingagentschappen WADA en CONI mocht Ballan vanaf juni weer koersen.

Het heeft veel van een Babylonische spraakverwarring. Goed dat Alessandro zich na twee vertwijfelde seizoenen weer op gang trok in 2012. Hij lukte een vrij aardig voorseizoen en werd vooral achtste in Milano-Sanremo, negende in de E3 Harelbeke, derde in de Ronde van Vlaanderen en in Paris-Roubaix. En op zegestaat veegde hij per 29 april een langdurige nul weg. De inmiddels 33-jarige Italiaan lijkt zich te mogen opdoffen voor een mooie carrièreherfst. Ook hij komt met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid: zijn grillige loopbaan zal hem meer geld dan gemoedsrust opleveren. Dat dubbel gevoel deelt hij met tientallen anderen die zich kunnen wentelen in onaantastbaarheid of de (on)draaglijke lichtheid van een rijkelijk bestaan als contractrenner.