Igor Decraene sluit aan bij de top van bouwjaar 1996
Een verrassing, dat wel, maar hoegenaamd géén volslagen surprise dat Igor Decraene in Floreffe de eerste manche der Beker van België won en nièt de meer verwachte Charlie Arimont (zevende), Senne Leysen (tiende), Jordi Warlop (derde), Enzo Wouters (vijfde) won.
Igor Decraene is niet de dissonant tussen voornoemden, wel integendeel. Achttien dagen nadat hij (+10") in het PK te Ruddervoorde Jordi Warlop het dichtst benaderde, miste hij in de eerste nationale tijdrit te Opoeteren slechts van zes tellen het podium waarop Senne Leysen, Jordi Warlop en Wiebren Plovie mochten postvatten. En het is uitsluitend aan zijn beperkte explosiviteit te wijten dat hij dit seizoen nog niet won maar "slechts" derde werd in Staden, vierde in Ooike, vierde in Deerlijk en derde in Ledegem.
Igor reed in Floreffe een kei van een koers. Hij was de hele namiddag actief, bemande al de eerste aanval met drie anderen en hield genoeg reserve over om op de ultieme helling toe te slaan met de verbazende Lowie Donck als enige gezel, die hij op zijn beurt achterliet. Ook de dreigende terugkeer van twee Jordi's (Warlop en Van Dingenen) werd gepareerd zodat de Waregemnaar al tijdens de laatste meters ongebreideld kon genieten van zijn eerste zege van het seizoen, die minstens vijf regionale succesjes waard is.
Benieuwd of Igor deze bloedvorm twee dagen kan aanhouden en hoe hij er dus mee op 1 mei uitpakt in de tweede nationale tijdrit te Borlo. Toch zal ook daar de vorm van de dag bepalen of hij dichter of verder van het podium belandt dan tien dagen geleden in Opoeteren.