Eerherstel voor Alejandro Valverde? Eerherstelletje!

Alejandro Valverde heeft de tweede Pyreneeënrit in de 99e Tour gewonnen. Na 144 kilometer van Bagnères-de-Luchon naar Peyragudes telde de 32-jarige Spanjaard 19" voorsprong op het weifelende duo van Sky, Christopher Froome - Bradley Wiggins.

Voor Valverde, die dit jaar wederoptrad na een dopingschorsing van twee jaar, is het de vijfde en meteen mooiste zege van het seizoen. Eerder behaalde hij een dagzege in Tour Down Under (WorldTour), Paris-Nice (WorldTour) en de Ruta del Sol (2.1). In die laatste rittenwedstrijd verlengde hij dat in de eindzege. In de Tour is het zijn vierde dagzege na één in 2005 en twee in 2008. Zelfs in het tijdklassement kwam hij hoog uit: zesde in 2007 en negende in 2008. In die jaren hield hij de hoop levendig dat hij kon meedoen voor het podium, misschien zelfs voor de hoogste trede. Dat bleek tenslotte veel te hoog gegrepen. Hij zocht en vond soelaas in de Vuelta die hij won in 2009 na eerdere tweede, derde en vierde plaatsen. Vanaf 2010 moest hij gedurende twee seizoenen aan de kant blijven wegens al of niet bewezen affiniteit met dr. Fuentes.

De zwaarste ééndagskoersen waren hem zoveel beter op het lijf geschreven dan de wekenlange inspanningen van de Tour. In de Giro zette hij geeneens aan. Liège-Bastogne-Liège, die hij vanaf 2006 ei zo na driemaal op rij won, was zijn persoonlijke kroonklassieker. Zijn eerste zege in La Doyenne in 2006 werd ingeleid door een even eclatante triomf in La Flèche Wallonne.

Het geheel bracht hem frequent op kop in de diverse wereldranglijsten zodat hij als de feitelijke numero uno van wielerland aanzien werd. In die topjaren haalde hij ook het podium van het wereldkampioenschap maar nooit de hoogste trede, wel tweede (na Tom Boonen) in 2005 en derde in 2006.

Net als bij zijn lotgenoot Ivan Basso is gebleken dat Alejandro Valverde na het uitzitten van zijn dopingschorsing nog slechts een schim is van wat hij ooit was. Dat een eenvoudige dagzege in de Tour hem meteen weer bij de groten brengt, is een aanfluiting van de werkelijkheid, al is het natuurlijk wel een geweldige opsteker na zijn zware en langdurige sabbatperiode. Een 20ste plaats in de tussenstand na het hooggebergte op ruim een halfuur van Bradley Wiggins is evenwel een blamage voor iemand die er ooit van droomde de Tour te winnen. Overigens viel Valverde tijdens de lente al zwaar tegen in zijn klassiekers: 22ste in de Amstel Gold Race, 46ste in La Flèche Wallonne en opgave in Liège-Bastogne-Liège. Het was een teken aan de wand dat El Imbatido nooit meer terugkeert, zelfs al hij is nog maar tweeëndertig jaar.