Ivailo Gabrovski, wat daarvan te denken?
Mijn vermoeden wordt waarheid
De Bulgaar Ivailo Gabrovski heeft eind april de Ronde van Turkije ofte Presidential Tour of Turkey (zowaar een 2.HC). Daar keken velen vreemd van op want het vermoeden was groot dat de 34-jarige Oost-Europeaan allang gestopt was met koersen. Toch niet dus...
Aan het begin van deze eeuw grossierde hij in Bulgaarse titels, drie in het tijdrijden en vijf op de weg. In Oost-Europa won hij, naast tweemaal (2004 en 2006) die in eigen land, ook de Ronde van Roemenië 2005 en van Servië 2006. Eén en ander werd in 2001 voorafgegaan door de eindzege in Tour de l'Ain en een dagzege in de Poitou-Charentes. Toen wenkte voor hem een Europese carrière als lid van Jean Delatour.Toen deze sponsor zich terugtrok, geraakte Ivailo op de dool. Het Flanders van wijlen Frans Assez bood hem, als elite zonder contract, een sportief asiel. Hij bedankte met spraakmakende winst in Romsée-Stavelot-Romsée (vijf minuten voorsprong!) en enkele weken later werd hij ook dag- en eindwinnaar van de Ronde van Luik. Zelfs Thomas De Gendt, Francis De Greef, Ramonas Navardauskas, Pieter Vanspeybrouck,... konden het hem niet beletten.
Dat leverde geen wedergeboorte als contractrenner op, vreemd! Hij lag in de touwen van de vergeethoek tot dinsdag 24 april 2012 wanneer hij zich, deel uitmakend van het Turkse team Konya - Torku Seker Spor, de beste toonde aan het eind van de koninginnenrit der Ronde van Turkije van Antalya naar Elmali met finish op de 1850 meter hoge Gogübeli Mountain. Meteen nam hij een optie op de eindzege, die hij al behaalde in 2007. Begin april was hij al derde geworden in de Ronde van Marokko.
Als Ivailo zijn dagje heeft..., ja dat kun je wel zeggen of is er veel meer aan de hand?
Aan het begin van deze eeuw grossierde hij in Bulgaarse titels, drie in het tijdrijden en vijf op de weg. In Oost-Europa won hij, naast tweemaal (2004 en 2006) die in eigen land, ook de Ronde van Roemenië 2005 en van Servië 2006. Eén en ander werd in 2001 voorafgegaan door de eindzege in Tour de l'Ain en een dagzege in de Poitou-Charentes. Toen wenkte voor hem een Europese carrière als lid van Jean Delatour.Toen deze sponsor zich terugtrok, geraakte Ivailo op de dool. Het Flanders van wijlen Frans Assez bood hem, als elite zonder contract, een sportief asiel. Hij bedankte met spraakmakende winst in Romsée-Stavelot-Romsée (vijf minuten voorsprong!) en enkele weken later werd hij ook dag- en eindwinnaar van de Ronde van Luik. Zelfs Thomas De Gendt, Francis De Greef, Ramonas Navardauskas, Pieter Vanspeybrouck,... konden het hem niet beletten.
Dat leverde geen wedergeboorte als contractrenner op, vreemd! Hij lag in de touwen van de vergeethoek tot dinsdag 24 april 2012 wanneer hij zich, deel uitmakend van het Turkse team Konya - Torku Seker Spor, de beste toonde aan het eind van de koninginnenrit der Ronde van Turkije van Antalya naar Elmali met finish op de 1850 meter hoge Gogübeli Mountain. Meteen nam hij een optie op de eindzege, die hij al behaalde in 2007. Begin april was hij al derde geworden in de Ronde van Marokko.
Als Ivailo zijn dagje heeft..., ja dat kun je wel zeggen of is er veel meer aan de hand?
Het is dat laatste. Vandaag raakte bekend dat hij zijn zegetocht allesbehalve op eigen kracht maakte. Hij bediende zich tijdens de gewonnen koninginnenrit, waarmee hij ook de basis legde voor zijn eindzege, zowaar van epo. Voor de 34-jarige Oost-Europeaan zal het nu wel over and out zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten