Jari Snyers totaal onverwacht bij eerstejaars
Jari Snyers moest als aspirant tot zijn veertiende wachten op zijn openingszege, die hij op 7 augustus 2011 in Diest behaalde. Ook als neo-nieuweling vertoefde hij langdurig in de luwte, al hadden zware valpartijen in Herman Vanspringels Diamond te Kalmthout-Nieuwmoer en in de Lotto Ridley Tour daar wel wat mee te maken. Op Hemelvaartdag stak hij een eerste keer de kop op met een verdienstelijke achtste plaats in het kampioenschap van Vlaanderen te Maarke-Kerkem. Toen werd een eerste keer duidelijk dat hij met wat reliëf beter tot zijn recht komt. En zijn derde plaats op de Nationale Feestdag in de lastige en drukbezette koers van Kerniel vijzelde zijn vertrouwen verder op. Hij wist dat hem ook in Tervuren-Moorsel wat kon weggelegd zijn. De vorm van de dag deed de rest. Hij beleefde op de Brusselse Rand dé koersdag van zijn jonge leven. Toen smaakmaker Gilles Decaesstecker finaal leek uit te breken kon Jari Snyers nog als enige naar hem toe. Hij achterhaalde en overstak de imposante Leffingenaar. Op het einde moest Jari nog de terugkeer dulden van de intrinsiek snellere Cedric Beullens maar die had zich in dat inhaalmanoeuvre zo verslikt dat hij toch ootmoedig het hoofd moest buigen voor de beter doserende Lummenaar.
Jari Snyers is de uiteindelijke opvolger van Eric Vanderaerden, die in 1977 (Tertre) en in 1978 (Harelbeke) tweemaal op rij kampioen van België bij de nieuwelingen werd. Jari is de zoon van de zus van ex-contractrenner Johan Dekkers. Als tiener is hij niet voor één sportgat te vangen. Tijdens de winter voetbalt hij nog steeds in de spits bij Lummen V.V. maar het basket heeft hij inmiddels laten schieten.
Outsider Jordi Van Dingenen bij tweedejaars
Jordi Van Dingenen werd tot de outsiders gerekend. Na een thuiszege in eigen Geel-Oosterlo op de laatste dag van juni stond juli in het teken van vertwijfeling door meforme maar in de afwachtingskoers van het naTourcriterium van Herentals vond hij zijn beste benen terug. Hij wist meteen dat hij in Tervuren-Moorsel een rol van betekenis zou spelen. Hij was één van de acht die bij halfkoers versnelden én standhielden. Tijdens de laatste kilometer zette hij zich in het spoor van Thomas Joseph en Jens Teirlinck, twee veldrijders die hij van tijdens de winter kende en wiens soepele pedaalslag hem was opgevallen. Hij ken de niet de minste moeite om uit hun wiel te komen en met duidelijk verschil te winnen.
Jordi doet het bewust rustig aan. Hij verdeelt zijn tijd tussen het veld en de weg en dat houdt zijn kopje fris. Bij de aspiranten telde hij enkel als veertienjarige mee met twee overwinningen en mooie resultaten in de diverse kampioenschappen (vooral vierde in het BK tijdrijden). Als neo-nieuweling ging hij een stap verder en werd hij kampioen van Antwerpen. In het kampioenschap van Vlaanderen te Genk behaalde hij brons. Jordi heeft dus een duidelijke affiniteit met kampioenschappen maar deze Belgische titel overtreft natuurlijk alles, hoewel hij zijn collectieve zege met Balen B.C. in de ploegentijdrit te Borlo veertien dagen eerder eveneens bijzonder hoog inschat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten