Géén enkele grote overwinning is te koop
Alexandre Vinokourov is de Olympische wegkampioen van Londen 2012. De overjaarse Kazach werd zogezegd niets in de weg gelegd door zijn Colombiaanse vluchtgezel Rigoberto Uran. Toegegeven: de spurt kende een bizar verloop. De twee hadden onderweg al met mekaar overlegd. In de spurt keek Rigoberto Uran de Kazach eerst aan en wendde vervolgens de blik af vooraleer ostentatief de andere kant uit te kijken, waardoor Vino het zegepad (zogezegd) geëffend kreeg. Pas toen Vino enkele lengten voorsprong telde, deed ook Uran een poging om in zijn wiel terug te keren. Slecht straattheater van Uran, die als gewezen puntenkoerser en scratcher, intrinsiek sneller is dan de Kazach. Zo wil de perceptie het, al kan het altijd dat de realiteit daar nauw bij aansluit.
Zou het evenwel niet kunnen dat Uran murw was door het verschroeiende tempo dat Vinokourov hem oplegde? En is het niet zo dat in een ontsnapping met twee overleg àltijd gepast is: de winnaar betaalt de verliezer dit of dat bedrag. Indien één van de twee niet meewerkt dan is het duo er binnen de kortste keren aan voor zijn moeite en bleven ze allebei met lege handen achter. Nu was er voor beiden de zekerheid dat ze er minstens een zilveren medaille zouden aan overhouden. Een zilveren medaille plus een grote som geld is, om het eufemistisch te stellen, aanzienlijk meer dan een anonieme plaats in de uitslag.
Het is hier al vaker gezegd: winnen is een onderneming. Indien elke coureur, die mee is in een aanval met twee, ostentatief weigert mee te werken omdat hij niet helemaal is zeker is van zijn kansen op de overwinning dan kan er geen enkele ontsnapping tot een goed einde gebracht worden. Zelfs indien twee evenwaardige kanshebbers op stap zijn dan nog sluiten ze een deal opdat de verliezer de lachende tweede wordt.
Natuurlijk kent Rigoberto Uran, een Colombiaanse straatjongen, de waarde van geld maar evenzeer de toegevoegde waarde van een Olympische gouden medaille. Bovendien maakt hij dagdagelijks deel uit van Team Sky, dat als geen ander tuk was op een gouden Olympische medaille in eigen land. Denk je dat Team Sky voor Urans triomf niet éénzelfde budget veil had om zijn discipel te helpen winnen als Vinokourov om Rigoberto naar de tweede plaats te verbannen. En Rigoberto Uran was er zelf ook beter van geworden: een aanzienlijke bonus bovenop op zijn GOUDEN medaille, die hij bovendien nog jarenlang kan verzilveren. De prijs die de betere Vinokourov aan de al of niet sportief overwonnen Uran betaalde, zal niet min geweest zijn. Natuurlijk is er een precedent met de Kazach die in 2010 aan het einde van Liège-Bastogne-Liège door zijn Russische vluchtgezel Aleksandr Kolobnev geen strobreed in de weg werd gelegd. Zou het niet kunnen dat de Rus zo "welwillend" was omdat hij zich helemaal kansloos achtte? Vinokourov was wel zo argeloos om de 100.000 euro te officialiseren met een overschrijving naar Kolobnev. Dit zal hem dus ten opzichte van Uran niet overkomen want de UCI voert nog steeds een onderzoek naar een mogelijke omkooppraktijk in 2010.
Overigens zou ik ze niet te eten willen geven, de grote kampioenen die hun toevallige bondgenoten beloonden voor hun hand- en spandiensten op weg naar hun grootste triomfen. Zij waren wel zo vermetel dat niet te officialiseren met een overschrijving.